မိေအးမိုး သနပ္ခါးလိမ္းၿပီးသည္အထိ မိုးကမစဲ။အျပင္တြင္ တေဝါေဝါ ရြာလ်က္ရွိသည္။ဒီေန႔ ပ်ိဳးႏႈတ္သြားရမည့္ ဦးဖိုးလုံးတို႔ကြင္းက နဲနဲလွမ္းေတာ့ ေစာေစာထၿပီး ျပင္ဆင္ခဲ့ရတာျဖစ္သည္။သြားရမွာေဝးေပမဲ့ အေဖာ္ေတြက တေလွႀကီး။ မိေအးမိုးတို႔လို ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြသာမက အေမတို႔အရြယ္ အသက္ ၄၀ ဝန္းက်င္ ေတြထိ အရြယ္အမ်ိဳးမ်ိဳး အေဖာ္ေတြစုံလွသည္။
ထမင္းၾကမ္းစားၿပီးခ်ိန္ထိ အေမက မနိုးေသးသျဖင့္ မိေအးမိုးအသာပင္ ေျခကိုဖြနင္းၿပီး အိမ္ေပၚမွဆင္းလိုက္သည္။ပလတ္စတစ္မိုးကာႏွင့္ ခေမာက္က အိမ္ေရွ႕ ကုန္းထဲတြင္ရွိ၍ မိေအးမိုး အိမ္ေပၚကဆင္းၿပီး အိမ္ေရွ႕ကုန္းထဲက တိုင္မွာ သံခ်ိတ္တြင္ ခ်ိတ္ထားေသာမိုးကာႏွင့္ခေမာက္ကိုယူမည္လုပ္ၿပီးကာမွ အျပင္ဖက္တြင္ မိုးကလည္း မစဲဘဲ တေဝါေဝါရြာေနသျဖင့္ မိုးစဲမွဘဲ ထြက္ေတာ့မည္။က်န္တဲ့အေဖာ္ေတြလည္း ထြက္ဦးမည္မဟုတ္ဟုေတြး၍ အိမ္ေပၚသို႔ျပန္တက္ၿပီး ခဏထိုင္ေနရန္ မိေအးမိုး ေနာက္သို႔ျပန္ရန္ လွည့္လိုက္သည္။
“အေမ့ေလး….”
“…ဟင္…..ရွင္…….ရွင္….”
မိေအးမိုး အိမ္ေပၚတက္ရန္ ေနာက္သို႔ျပန္အလွည့္ လူတေယာက္ႏွင့္ပက္ပင္းတိုးမိၿပီး
လန႔္၍ေအာ္လိုက္မိခိုက္ ထိုလူက မိေအးမိုးကို အတင္းဖက္ၿပီး နမ္းရႈံ ့ေတာ့သည္။
မိေအးမိုးလန႔္ေအာ္ေသာ္လည္း ဘယ္သူမွၾကားမည္မဟုတ္။ပတ္ဝန္းက်င္တခုလုံး မိုးသံက ဖုံးလႊမ္းေနသည္။
ထိုသူ၏ ရင္ဘတ္ကို အတင္းတြန္းကာ မိေအးမိုး႐ုန္းေသာ္လည္းမရ။ဖက္ထားေသာ ထိုလူ၏လက္မ်ားက သန္မာလွသည္။
သူမ၏ပါးႏွစ္ဖက္ကို အတင္းလိုက္နမ္းေနေသာ ႏွာေခါင္းႀကီးကို ေရွာင္ကာ မ်က္ႏွာကို ဘယ္ညာလွည့္ေသာ္လည္း မလြတ္ေပ။ထိုသူ၏ႏွာေခါင္းႀကီးက ေတြ႕တဲ့ေနရာကို္ အမိအရလိုက္နမ္းေနေလသည္။
“….အို…..အို….”
သူ႔လက္ႀကီးက မိေအးမိုးရဲ့နို႔ေပၚေရာက္လာၿပီး ဖြဖြေလးညႇစ္သည္။ထိုမွတဆင့္ အက်ီေတြခံေန၍ အားမရဘူးထင္၏။အားျဖင့္ ညႇစ္သည္။
“…..အ…အား…..နာတယ္…..အင့္….”
နာတယ္ဆိုေတာ့မွ နဲနဲေလၽွာ့သြားသည္။မိေအးမိုး အသက္ရႈရတာမြန္းၾကပ္လာသည္။
အလင္းေရာင္မလာေသးဘဲ ပတ္ဝန္းက်င္တခုလုံးေမွာင္ေနေပမဲ့ လူခ်င္းကကပ္ေနေတာ့ ႐ုန္းရင္းကန္ရင္း ထိုသူမ်က္ႏွာကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္မိသည္။
ကိုလွေအးဆိုတာကို မိေအးမိုးသိလိုက္သည္။
လက္တဖက္က နို႔ႏွစ္ဖက္စလုံးကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ ကိုင္ညႇစ္ေနၿပီး သိုင္းဖက္ထားေသာ က်န္လက္တဖက္က မိေအးမိုး၏လုံးလုံးက်စ္က်စ္ တင္သားေတြကို လိုက္ၿပီး ဆုပ္နယ္ေနေလသည္။
အေနအထားအရ သူမ၏ကိုယ္လုံးကို အတင္းအၾကပ္ဖက္ထားတာ မဟုတ္ေတာ့
ေပမဲ့ မိေအးမိုး ႐ုန္းထြက္ရန္မစဥ္းစားမိေတာ့ဘဲ မ်က္လုံးေလးႏွစ္လုံး စုံမွိတ္ကာ ၿငိမ္ခံေနမိသည္ကို သူမဟာသူမ မစဥ္းစားမိတတ္ေတာ့ေပ။
စားရကံၾကဳံေတာ့ မုတ္ဆိတ္ပ်ားဆြဲဆိုသလို မေမၽွာ္လင့္ဘဲ လွေအးမွာ မိေအးမိုးႏွင့္ ပက္ပင္းတိုးခဲ့သည္။လွေအးဆိုတဲ့ေကာင္ကလည္း အခြင့္အေရးကို လက္လႊတ္မခံ ေကာင္းေကာင္းႀကီး အသုံးက်လိုက္သည္။
အခု ေကာင္မေလး ၿငိမ္က်သြားၿပီ။မ်က္လုံးႏွစ္လုံးမွိတ္ကာ အသက္ရႈသံေတြ ျပင္းထန္ကာေနေပသည္။
ခပ္တိုတိုဝတ္ထားေသာ ပုဆိုးထဲမွ ေထာင္ထလာေသာ လီးႀကီးျဖင့္ မိေအးမိုး
၏ဆီးခုံတဝိုက္ကို ေဆာင့္ေဆာင့္ၿပီး ထိုးထိုးေပးသည္။
မိေအးမိုး တကိုယ္လုံး ႏြမ္းနယ္ကာ ပစ္လွဲခ်ခ်င္စိတ္ တခဏအတြင္း ျဖစ္လာရသည္။သူ႔ဟာႀကီးကလဲ လူကို ေဆာင့္ေဆာင့္ၿပီးထိုးေနသည္။အမွတ္တမဲ့ မိေအးမိုးလက္တဖက္က လွေအး၏ပုခုံးစြန္းတဖက္ကို အမွီသဟဲျပဳကာ ကိုင္လိုက္မိသည္။
လွေအး၏ အကိုင္အတြယ္ေတြက ပိုၿပီးၾကမ္းလာသည္။’ဓႏုံးေခ်ာင္း’ ရြာက အလွသရဖူေလး မိေအးမိုး သူ႔ရင္ခြင္ထဲေရာက္ေနေပၿပီ။ရြာထဲက ကာလသားေတြ အျမင္ျဖင့္သာ ေက်နပ္ေနရေသာ အလွသရဖူေလးကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲထဲ့၍ ကိုင္ေနရၿပီ။ ေန႔စဥ္ေတြ႕ျမင္ေနရၿပီး ေတြ႕ရတိုင္း ျမင္ရတိုင္းလည္း စိတ္ထဲကိုမရိုးမရြျဖစ္ေနရတာေတြ ကို လွေအးတစ္ေယာက္ အတိုးခ်ေနေပၿပီ။
အေျခအေနအရ ဆိုလၽွင္ ဒီေလာက္ျဖင့္ ေတာ္ေလာက္ၿပီ။ေတာ္ေတာ္ၾကာ မိေအးမိုး အေမ မျမင့္ေအး ထြက္လာလၽွင္ ခက္မည္။
မိေအးမိုး၏ပါးတဖက္ကို အတင္းဖိကပ္နမ္းၿပီး ျဗဳံးကနဲ သူမကိုလႊတ္ကာ လွေအး
လွစ္ကနဲ ေျပးထြက္သြားသည္။
အထိအေတြ႕ေတြ ကင္းကြာသြားေသာ မိေအးမိုးျဖတ္ကနဲ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ မိၿပီး လွေအးေျပးထြက္သြားရာသို႔ လိုက္ၾကည့္မိလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ အနားရွိ ထင္းတုံးေပၚသို႔ ေျခပစ္လက္ပစ္ ထိုင္ခ်လိုက္မိသည္။
မိေအးမိုး အသက္ကို မနည္းမွန္ေအာင္ရႈေနရသည္။လွေအးနမ္းသြားေသာ ပါးႏွစ္ဖက္ကို လက္ဖ်ားေလးျဖင့္ စမ္းေနမိသည္။ထူပိန္းေနေအာင္ လိမ္းထားေသာ ပါးမွ ပါးကြက္ႏွစ္ဖက္က မရွိေတာ့။
အတန္ၾကာ ငိုင္ေနၿပီးမွ အျပင္ဖက္တြင္ မိုးစဲသြားၿပီး အလင္းေရာင္ျပျပေလးပင္ လင္းေနၿပီကို သတိထားလိုက္မိကာ မိေအးမိုးတေယာက္ ထိုင္ေနရာမွ ထ၍ မိုးကာကို ယူ၍ေကာက္စြပ္လိုက္ၿပီး ခေမာက္ကိုေစာင္းကာ ထြက္လာခဲ့ေလေတာ့သည္။
၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀
မိေအးမိုး အလုပ္လုပ္ေနရေသာ္လည္း စိတ္ကမပါ။တကိုယ္လုံး ေနရထိုင္ရတာ ခက္လွသည္။ဒါ့အျပင္ စိတ္ကလည္း တခ်ိန္လုံး လွေအးကိုသာ သတိရေနမိသည္။
မနက္ကကိစၥကို မိေအးမိုး ေန႔ခင္းက်မွ ျပန္စဥ္းစားမိၿပီး ထူးျခားခ်က္တခုကို ျပန္ၿပီး သတိထားလိုက္မိသည္။မနက္က မိုးေတြ တေဝါေဝါရြာေနသည့္ၾကားမွ လွေအး၏ ကိုယ္မွာ ေရစိုမေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္။လွေအးက သူတို႔အိမ္ တအိမ္ေက်ာ္တြင္ေနသည္။ မိုးမလင္းေသးခင္ ေစာေစာစီးစီး သူတို႔အိမ္ကို ဘာလာလုပ္တာလဲ။မိေအးမိုး စဥ္းစား၍မရ။
တခုေတာ့ရွိသည္။အေမခိုင္းစရာရွိလို႔ ေစာေစာေခၚထားတာလား။ဒါလဲ မျဖစ္နိုင္။မိေအးမိုး ထြက္လာသည္အထိ အေမက မနိုးေသးေခ်။
လွေအးက အသက္ ၃၀ ေလာက္ရွိၿပီ။မိေအးတို႔ အေဖရွိစဥ္က လွေအးသည္
အိမ္တြင္ သူရင္းငွားလုပ္ေနတာျဖစ္သည္။
မိေအးမိုး၏ဖခင္က မႏွစ္က ဆုံးပါးသြားသည္။အေဖ ဆုံးသြားၿပီးေနာက္ က်န္ခဲ့ေသာ လယ္ဧက ၂၀ ကို စပါးေပးျဖင့္ အေဖ့ညီ ဦးေလးခင္ေမာင္ကို အငွားခ်လိုက္သည္။
အေမက အိမ္တြင္ ကုန္စုံဆိုင္ဖြင့္ထားသည္။မိေအးမိုး၏ မိခင္ မျမင့္ေအးက အရြယ္က ၃၇ ႏွစ္သာရွိေသးေသာ္လည္း ေနာက္အိမ္ေထာင္မျပဳဘဲ အိမ္တြင္ကုန္စုံဆိုင္ဖြင့္၍ သားအမိႏွစ္ေယာက္ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ခဲ့သည္။
ထိုင္မေနတတ္ေသာ မိေအးမိုးက မ်ိဳးႏႈတ္၊ေကာက္စိုက္၊စပါးရိတ္
စပါးေလွ႕၊စပါးသယ္၊ေဘာက္ေသာက္အလုပ္ေတြကို အေမတားသည့္ၾကားက အေဖာ္ေကာင္းလၽွင္ ဝင္လုပ္သည္။
အိမ္ကိစၥ၊ဆိုင္ကိစၥ လိုအပ္တာရွိလၽွင္ အေမက လွေအးကိုေခၚၿပီး ခိုင္းေနၾကျခင္းျဖစ္ေလသည္။မိေအးမိုး ဖခင္လက္ထက္ကထဲက လွေအးက သူရင္းငွား ျဖစ္ေလေတာ့ လွေအးမွာ မိေအးတို႔အိမ္တြင္ စားအိမ္ေသာက္အိမ္ျဖစ္ေနေလသည္။
၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀
သန္းေခါင္ၾကက္တြန္ေလၿပီ။မိေအးမိုး အိပ္မေပ်ာ္နိုင္ေသးေခ်။ေခါင္းရင္းဖက္အျခမ္းရွိ
မိခင္ျဖစ္သူ၏ အိမ္ခန္းဖက္ဆီမွ အသံသဲ့သဲ့ၾကား၍ မိေအးမိုးေခါင္းေထာင္ကာ နားစြင့္မိေလသည္။
အိမ္ခန္းဆိုေသာ္လည္း တံခါးႏွင့္ဘာႏွင့္ သီးသီးသန႔္သန႔္အခန္းကာ ထားတာမ်ိဳးမဟုတ္။အတြင္းအျပင္ နံရံဝါးထရံတခုႏွင့္ ေျခရင္းတဖက္တြင္ ဝါးထရံတခုကို ေျခရင္းဖက္ႏွင့္ကန႔္၍ ျခားကာ ကာထား႐ုံသာျဖစ္သည္။
“…..လွေအး…..နင္…ညက….မိုးရြာႀကီးထဲ ျပန္သြားတာလား…”
“…ဘယ္ျပန္မွာလဲ….မမေအးရ…..အိမ္ေရွ႕က ဆိုင္ခန္းထဲ ဝင္အိပ္ေနတာေလ….
မိုးလင္းကာနီးမွ ျပန္သြားတာ….”
“…….ေအးမိုးလဲ ေတြ႕သြားအုံးမယ္ေနာ္….”
မိေအးမိုး ရင္ထဲဒိတ္ကနဲ ျဖစ္သြားသည္။
“….ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေတာ့ မိေအးမိုး…..သနပ္ခါးေသြးသံၾကားတုံးဘဲ ရွိေသးတယ္…”
“…..ဟင္း….ေတာ္ေသးတာေပါ့….” ဟု မိေအးမိုး သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။
“…ဒီညေတာ့ ၿပီးရင္တခါထဲျပန္……မိုးမွမရြာဘဲ….ဟာ…”
“…အင္း…”
မိေအးမိုး အိပ္ယာထက္မွေန၍ထိုင္လိုက္ၿပီး ခ်က္ျခင္းထကာ မိခင္ျဖစ္သူ၏ အိပ္ခန္းေျခရင္းဖက္ ထရံေဘးသို႔ေျပးကပ္ၿပီး ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္မိသည္။
ဖခင္ရွိစဥ္ကထဲက အိပ္ခဲ့ေသာ ကုတင္ႀကီးေပၚတြင္ မျမင့္ေအးမွာ ေျခတြဲေလာင္း ခ်ထိုင္ေနၿပီး လွေအးက မျမင့္ေအး၏ေဘးတြင္ ယွဥ္လ်က္သားထိုင္ကာ လက္တဖက္က မျမင့္ေအး၏ပုခုံးကို သိုင္းဖက္ထားၿပီး ပါးခ်င္းကပ္ကာ ပါးစပ္မွ တတြတ္တြတ္ေျပာေနျခင္းျဖစ္သည္။
ခဏအၾကာတြင္ မျမင့္ေအးမွာ လွေအး၏လက္မွအသာ႐ုန္းဖယ္ကာ သူမ၏အေပၚ ပိုင္းမွ အက်ီမၤ်ားကို ခၽြတ္လိုက္သည္။
“……သိပ္ၿပီးလွတာဘဲ…..မမေအးရာ….”
“……ေတာ္စမ္းပါ….နင့္ဟာက…ကဲကိုကဲတယ္….”
မျမင့္ေအးက ၾကာမူပါပါျဖင့္ မ်က္ေစာင္းထိုးကာေျပာလိုက္ရင္း သူမ၏ထဘီကိုပါ ခၽြတ္ခ် လိုက္ေလသည္။
ကိုယ္လုံးတီးျဖစ္သြားေသာ မျမင့္ေအးကို လွေအးက တပ္မက္ေသာ မ်က္လုံးႀကီးမ်ားႏွင့္ စူးစိုက္၍ၾကည့္လိုက္သည္။
ရင္သားမ်ားမွာ ခပ္တြဲတြဲျဖစ္ေနပုံရေသာ္လည္း ျဖဴျဖဴဝင္းဝင္းႏွင့္ မို႔ေမာက္စြာ တလုံးတခဲႀကီးျဖစ္ေနသည္။နို႔သီးေခါင္းေလးေတြမွာလဲ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ႏွင့္ ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ လွေအး၏စိတ္မ်ား ပို၍ႂကြတက္လာသည္။ေအာက္ပိုင္းမွ ထြားထြားအိအိျဖင့္ ကားေနေသာ တင္ပဆုံႀကီးမ်ားမွာလည္း မက္ေမာစရာ ေကာင္းလွသည္။
လွေအး ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နက္ေမွာင္ေသာ အေမႊးမ်ား ဖုံးအုပ္ထားသည့္ မျမင့္ေအး၏ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ေဖါင္းေဖါင္းမို႔မို႔ႀကီး ျဖစ္ေနေလသည္။
လွေအးက မျမင့္ေအးတကိုယ္လုံးကို သိမ္းၾကဳံးေပြ႕ဖက္ကာ နို႔အုံႀကီးမ်ားကို ဆုပ္နယ္ေခ်မြလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့မွ ေထာင္ထေနေသာ နို႔သီးေခါင္းညိဳညိဳေလးမ်ားကို ငုံ႔၍တႁပြတ္ႁပြတ္စို႔ေတာ့သည္။
ေတြ႕ျမင္ေနရေသာ မိေအးမိုးမွာ ရင္ထဲတြင္ တလွပ္လွပ္ျဖစ္ကာ ကတုံကရင္ ျဖစ္လာသည္။ဒါေပမဲ့ သူမ၏မ်က္လုံးမ်ားကေတာ့ ျမင္ကြင္းမွ မခြာနိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္။
လွေအးသည္ မျမင့္ေအးကို အိပ္ယာေပၚသို႔ အသာေလးလွဲခ်လိုက္သျဖင့္ မျမင့္ေအးမွာ ပက္လက္ကေလး ျဖစ္သြားရသည္။
ထိုအခါ လွေအးက မျမင့္ေအး၏ကိုယ္ေပၚသို႔ကားယားခြကာ ဒူးေထာက္လိုက္ၿပီး ေနာက္ နို႔သီးမ်ားကို ကုန္း၍စို႔ေနရင္း လက္တဖက္က ေဖါင္းထေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ပြတ္သပ္၍ေပးေနသည္။
မျမင့္ေအးမွာလည္း လွေအးေၾကာင့္ ကာမစိတ္မ်ားမွာ ဟုန္းကနဲထလာၿပီး သူမကလည္း အားက်မခံ လွေအး၏ရွည္လ်ားတုတ္ခိုင္သန္မာလွေသာ လီးတန္မဲမဲႀကီး ကို ဆြဲကိုင္၍ပြတ္သပ္ေပးေလသည္။
ထိုသို႔ တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ရင္းက ကာမစိတ္မ်ား လြန္ကဲလာၿပီျဖစ္ေသာ မျမင့္ေအးမွာ ေအာင့္အီး၍ မေနနိုင္ေတာ့ဘဲ သူမလက္ထဲမွာ ဆုပ္ကိုင္ထားသည့္ လွေအး၏လီးတန္ႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္ဝတြင္ေတ့ေပးၿပီး တင္ပါးႀကီးမ်ားကို ေကာ့ထိုးေပးလိုက္သည့္အျပင္….
“…….လုပ္ပါေတာ့….လွ..ေအး…ရာ….ယားလွၿပီ….ဟ..”
ဟူ၍ ေျပာလိုက္ေလသည္။
ဤတြင္မွ လွေအးမွာ ခါးကိုေကာ့၍ မျမင့္ေအး၏ေစာက္ဖုတ္ဝတြင္ ေတ့လၽွက္သား ရွိေနၿပီျဖစ္ေသာ သူ၏လီးတန္ႀကီးအား တအားကုန္ေဆာင့္၍ ထိုးသြင္းလိုက္ရာ မျမင့္ေအးမွာ အင့္ကနဲျဖစ္သြား႐ုံမၽွမက မ်က္ႏွာပါ ရႈံ႔မဲ့သြားရေလသည္။
“….လွေအး ကလဲ အရမး္ႀကီးဘဲ…နင့္ဟာႀကီးက အႀကီးႀကီးနဲ႔…
…..ေျဖးေျဖးလုပ္ေရာေပါ့…..”
“…….နာသြားလို႔လား….အရင္ကေတာ့ နာနာေဆာင့္ဆို…..”
“…….အစေတာ့ ေျဖးေျဖးေပါ့….ေနာက္ အရွိန္ရလာေတာ့မွ နာနာေဆာင့္ပါ…”
မျမင့္ေအးက ထိုသို႔ေျပာလိုက္သျဖင့္ လွေအးမွာေဆာင့္အားကို ေလၽွာ့၍ ခပ္မွန္မွန္ ေလးငါးခ်က္ေလာက္ ေဆာင့္လိုက္ ခဏနားလိုက္ ျပန္ေဆာင့္လိုက္ျဖင့္ မျမင့္ေအး၏
အႀကိဳက္ကို ေဆာင့္ေနပါေတာ့သည္။
ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ မိေအးမိုးမွာလည္း ႀကီးမားတုတ္ခိုင္လွသည့္ လီးတန္ႀကီး
ကို ေတြ႕ျမင္ေနရသည့္အျပင္ အားရွိပါးရွိ ေဆာင့္ေပးေညႇာင့္ေပးေနပုံမ်ားကိုပါ အနီးကပ္ ေတြ႕ျမင္ေနရသျဖင့္ သူမ၏စိတ္မ်ား အဆမတန္ ထလာခဲ့ရသည့္အျပင္ သူမ၏မိခင္ နည္းတူ လွေအးလုပ္တာကို ခံစားလိုစိတ္မ်ား ျပင္းျပလာခဲ့ရေလသည္။
သို႔ရာတြင္ မိန္းမသားျဖစ္သည္မို႔ သားအမိကလည္းျဖစ္ေနေတာ့ စိတ္ကိုအသာပင္ ခ်ိဳးႏွိမ္ကာ မ်က္စိအာ႐ုံမျပတ္ေအာင္သာ ဆက္လက္၍ စူးစိုက္ကာ ၾကည့္ေနမိသည္။
လွေအး၏ေဆာင့္ခ်က္မ်ားက အရွိန္ရလာၿပီျဖစ္၍ မျမင့္ေအး၏ေစာက္ဖုတ္ အတြင္းတြင္ အေရမ်ားက စိုစြတ္လာခဲ့ရၿပီး တစြတ္စြတ္ တဖြတ္ဖြတ္ အသံမ်ားက ထြက္ေပၚေနေလေတာ့သည္။
တေျဖးေျဖး ရမၼက္စိတ္ေတြ ျပင္းထန္လာေသာ လွေအးမွာ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ျပင္းထန္လာသလို မျမင့္ေအး၏တင္ပါးႀကီးမ်ားမွာလည္း ေကာ့ကာေျမႇာက္ကာ လႈပ္ရမ္းလာခဲ့သည္။
မျမင့္ေအး၏ ေကာ့ေျမႇာက္ေပးမႈေၾကာင့္ အရသာေတြ႕လာေသာ လွေအးမွာ မျမင့္ေအးတေယာက္ စိတ္ေတြထန္လာၿပီဟူေသာ အသိေၾကာင့္ မျမင့္ေအးအႀကိဳက္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ေဆာင့္ေဆာင့္ေပးလိုက္သျဖင့္ မျမင့္ေအးမွာ အသဲခိုက္၍ ေနရေလသည္။
“……ေကာင္းလိုက္တာ….လွေအးရာ…..ေကာင္းလိုက္တာ…..သြက္သြက္ေလး…
…ေဆာင့္စမ္းပါ….ဟင္း….ဟင္း…..”
မျမင့္ေအး၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ား တဆတ္ဆတ္တုန္လႈပ္ရင္း အသံထြက္လာရသည့္အျပင္ လွေအး၏လက္ေမာင္းမ်ားကို အားပါးတရဆုပ္ကိုင္ၿပီး သူမ၏တင္ပါးႀကီးမ်ားကို ေျမႇာက္၍ ေျမႇာက္၍သြားေအာင္ ေကာ့ေကာ့ေပးေနေလသည္။
“……အခုလို…..ေဆာင့္တာေကာင္းလား……”
“…..ေကာင္းတယ္…..ဒီထက္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးပါအုံး…”
လွေအးသည္ မျမင့္ေအး၏ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ေဆာင့္ေၾကာင္ထိုင္ေနေသာ သူမ၏ေပါင္ ေပၚတြင္ တဖက္တခ်က္စီတင္၍ လိုးေနရာမွ ေရွ႕သို႔ အနည္းငယ္ကုန္းလိုက္ၿပီး မျမင့္ေအး၏ ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို သူမ၏ခ်ိဳင္းေအာက္မွေန၍ လက္လၽွိုကာ ဆြဲထူလိုက္ေလသည္။
ပက္လက္လွန္လၽွက္ရွိေသာ မျမင့္ေအးမွာ အလိုက္သင့္ပါလာရၿပီး ေဆာင့္ေၾကာင့္ ထိုင္ေနေသာ လွေအး၏ေပါင္ႏွစ္လုံးေပၚဝယ္ ခြလၽွက္သားထိုင္မိေနသည့္အျပင္ ဆီးခုံႏွစ္ခုံတို႔မွာလည္း ပို၍ထိကပ္သြားရေလသည္။
ထို႔ေနာက္ လွေအးက ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လ်က္ရွိေသာ သူ၏ေျခေထာက္မ်ားကို ဆင္း၍ ဖင္ခ်ထိုင္လိုက္သည့္အခါတြင္ေတာ့ မျမင့္ေအးက လွေအး၏ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို အားရပါးရဆုပ္ကိုင္ၿပီး သူမ၏တင္ပါးႀကီးမ်ားကို ေျမႇာက္၍ ရမၼက္စိတ္ျပင္းျပေနသည့္ အေလ်ာက္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ ေဆာင့္ေဆာင့္ခ်လိုက္သည္မွာ လွေအးပင္ တဟင္းဟင္း ျဖစ္လာရေလသည္။
လွေအးထက္ပင္ ကာမရာဂစိတ္ျပင္းထန္ေနေသာ မျမင့္ေအးမွာ သူမသေဘာက် ဦးေဆာင္၍ ေဆာင့္လိုးေနေလသည္။
လွေအးကလဲ သေဘာေတြ႕ကာ သူ၏လက္မ်ားက မျမင့္ေအး၏ တင္သားႀကီးမ်ားကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ပြတ္သပ္ေပးေနေလသည္။
မၾကာမွီ ႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာ အဆုံးစြန္ေသာ အထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္လာေတာ့ မည္ျဖစ္သျဖင့္ ေဆာင့္အား ေကာ့အားမ်ားမွာ အေတာ္ပင္ ျပင္းထန္လာေလသည္။
ထို႔ျပင္ တအင္းအင္း တဟင္းဟင္းျဖင့္ ႏႈတ္ဖ်ားမွ အားမလိုအားမရ အသံမ်ား ထြက္ေပၚလာခဲ့ရၿပီး မ်က္စိကို စုံမွိတ္ကာ ၾကမ္းၾကမ္းရမ္းရမ္း အားကုန္ႀကိဳးလိုက္ၾက သည္မွာ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ႀကီးပင္ ယိမ္းထိုး၍ေနေလသည္။
ထို႔ေနာက္ မၾကာမွီအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံး၏ကိုယ္လုံးမ်ားမွာ တတြန႔္တြန႔္ျဖစ္ လၽွက္ ခဏအတြင္း ႏွစ္ေယာက္စလုံး ၿငိမ္သက္သြားၾကေလေတာ့သည္။
ေတြ႕ျမင္ေနရေသာ မိေအးမိုးမွာလည္း အစြမ္းကုန္ေသာင္းက်န္းလိုက္ၾကသည့္ သူမ၏မိခင္ႏွင့္ လွေအးတို႔ကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းႀကီး ျမင္ေတြ႕လိုက္ရသည့္ အတြက္ မိေအးမိုး၏ကာမစိတ္မ်ားမွာ ျပင္းျပတက္ႂကြလာရေလသည္။
ထို႔ျပင္ သူမကိုယ္တိုင္ ခံစားရသည့္အလား ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ား တဆတ္ဆတ္တုန္၍ ရင္တြင္းဝယ္တလွပ္လွပ္ျဖစ္ကာ ေမာဟိုက္ႏြမ္းနယ္သြားရသျဖင့္ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို မသယ္ခ်င္သယ္ခ်င္ သယ္၍အိပ္ယာဆီသို႔ ျပန္လာကာ လွဲခ်လိုက္ေလေတာ့သည္။
မိေအးမိုးတစ္ေယာက္ အိပ္ယာေပၚသို႔လွဲခ်လိုက္ၿပီး ခဏမွာပင္ မိခင္ျဖစ္သူ၏ အိပ္ခန္းဆီမွ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားအသံမ်ားၾကားလိုက္ရၿပီး လွေအးျပန္ထြက္သြားသံ ၾကားလိုက္ရေလသည္။
ဘယ္လိုမွ အိပ္၍မေပ်ာ္နိုင္ျဖစ္ေနေသာ မိေအးမိုးတေယာက္ ထမင္းအိုးတလုံး ခ်က္ေလာက္အၾကာတြင္ မိခင္ျဖစ္သူ မျမင့္ေအး၏တရႈးရႈး အိပ္ေပ်ာ္ေနသံကို ၾကားလိုက္ရသည္။
မ်က္လုံးႏွစ္လုံးကို ဇြတ္မွိတ္၍ အတင္းႀကိဳးစားကာအိပ္ပါေသာ္လည္း မိေအးမိုး အိပ္မေပ်ာ္နိုင္။တကိုယ္လုံးရွိ ေသြးသားေတြက ႐ုန္းကန္ထႂကြ၍ ႏွိပ္စက္ေနၾကသည္။
ထိုခဏမွာပင္ သူမကို တစုံတေယာက္က လာ၍ဖက္လိုက္သျဖင့္ မိေအးမိုး မ်က္လုံးေလးမ်ား ျဖတ္ကနဲ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။
“…..အို…ကို…လွေအးရယ္….လႊတ္ပါ…လႊတ္…ပါ…”
သူမကိုလာဖက္သူက လွေအးျဖစ္ေၾကာင္း သိလိုက္ရသည့္ မိေအးမိုးမွာ အတင္း
ျငင္းဆန္၍ ေနေသာ္လည္း အားကမပါေခ်။
“…….မ႐ုန္းပါနဲ႔……မိေအးမိုးရာ…..နင့္ကို ငါ…သိပ္ခ်စ္တာဘဲ….”
လွေအးက ေျပာလဲေျပာ မိေအးမိုးအား အတင္းေပြ႕ဖက္ၿပီး ပါးျပင္ နဖူးျပင္မ်ားကို တရႈံံရႈ႔ံျဖင့္ အငမ္းမရ နမ္းရႈံေနေလသည္။
လွေအး၏ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းတြင္ အက်ီမၤရွိဘဲ ေအာက္ပိုင္းတြင္သာ ပုဆိုးကို ခပ္တိုတိုဝတ္ထားသျဖင့္ မဲ၍ေျပာင္တင္းေနေသာ လွေအး၏ လက္ေမာင္းႏွင့္ ရင္အုပ္က်ယ္ႀကီးမ်ားဆီမွ ႂကြက္သားဆိုင္ႀကီးမ်ားကို ႐ုန္းရင္း ကန္ရင္းၾကည့္ကာ မိေအးမိုး၏ရင္ထဲတြင္ ပို၍ လႈပ္ရွားလာရေလသည္။
“…..အို…..လႊတ္ပါဆို…..ၾကည့္ပါလား….အို….အို….”
လွေအးက မိေအးမိုးကို လႊတ္၍မေပးသည့္အျပင္ သူ၏လက္တဖက္က မိေအးမိုး၏ လုံးက်စ္ေနေသာ ရင္သားတဖက္ဆီကို ဆုပ္ကိုင္ပြတ္သပ္ေနျပန္ပါသည္။
ခဏအၾကာမွာပင္ လွေအးက မိေအးမိုး၏ထဘီေလးကို ခါးမွ ဆတ္ကနဲဆြဲခၽြတ္ ပစ္လိုက္ရာ မိေအးမိုးမွာ သူမ၏ထဘီေလးကို လွမ္း၍ပင္ မဆြဲနိုင္ေတာ့ဘဲ ကြင္းလုံးကၽြတ္ထြက္သြားရေလသည္။
“…….အို…..မလုပ္နဲ႔…..မလုပ္နဲ႔….”
သူမ၏ ဝင္းဝါျဖဴေဖြးေသာ ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းေလးတြင္ ျဖဴေဖြးေတာင့္တင္း၍ အဖ်ားရႈးေသာ မိေအးမိုး၏ေပါင္လုံးႀကီးမ်ားႏွင့္ ထိုေပါင္လုံးႀကီးမ်ားၾကားတြင္ေတာ့ အေမႊးနက္ေလးေတြ ခပ္စိတ္စိတ္ဖုံးထားသည့္ မိေအးမိုး၏ေဖါင္းမို႔ခုန္းေမာက္ေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ထင္ရွားစြာ ထြက္ေပၚ၍ လာခဲ့ေလသည္။
ထိုမၽွမကေသးဘဲ ႐ုန္းရင္းကန္ရင္း လွေအး၏ခါးတြင္ ဝတ္ထားေသာ ပုဆိုးမွာလည္း ကၽြတ္ထြက္သြားေလေတာ့ရာ သန္မာထြားႀကိဳင္းလွသည့္ လွေအး၏
လီးႀကီးမွာ ေထာင္ထေနၿပီး မိေအးမိုး၏ေပါင္တန္ႀကီးမ်ား တင္ပါးမ်ားကို သြား၍ သြား၍ ထိုးမိေနေလသည္။
ထိုသို႔ ထိေတြ႕ပြတ္သပ္မႈမ်ား အကိုင္အတြယ္ အနမ္းအရႈံံမ်ားေၾကာင့္ နဂိုကပင္ ကာမရာဂစိတ္မ်ား ျပင္းျပေနရသည့္ မိေအးမိုးသည္ ၾကာရွည္႐ုန္းကန္ျခင္းမျပဳနိုင္ ေတာ့ဘဲ သာယာမႈျဖစ္လာၿပီး တေျဖးေျဖး ၿငိမ္မွန္းမသိ ၿငိမ္က်သြားရေလသည္။
အေတြ႕အၾကဳံရင့္က်က္ေသာ လွေအးမွာ မိေအးမိုး၏ အေျခအေနကို အကဲခတ္မိၿပီမို႔ တင္းၾကပ္စြာ ေပြ႕ဖက္ထားရာမွ အသာေလၽွာ့ေပးလိုက္ေလသည္။
“……နင့္ကို ငါ…ခ်စ္ပါရေစေနာ္….”
“……မသိဘူး…..မသိဘူး….အုူ….အုူ….”
လွေအးက မိေအးမိုး၏ ပါးပါးလွပ္လွပ္ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို သူ၏ႏႈတ္ခမ္းထူထူ ႀကီးမ်ားျဖင့္ စုပ္နမ္းလိုက္ေလသည္။
ထိုအခါတြင္ ဆႏၵျပင္းျပေနေသာ မိေအးမိုးမွာ ဘယ္လိုမွ မာန္တင္းမေနနိုင္ ေတာ့ဘဲ တကိုယ္လုံး မရိုးမရြျဖစ္သြားရၿပီး အားမလိုအားမရျဖင့္ လွေအး၏ပုခုံးမ်ားကို တင္းၾကပ္စြာ ျပန္၍သိုင္းဖက္ရင္း လွေအး၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ျပန္လည္စုပ္နမ္းမိသည္ အထိ ျဖစ္သြားရေလသည္။
မိေအးမိုး၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို စုပ္နမ္းရင္းက လွေအး၏လက္တဖက္က သူမ၏ အက်ီၾကယ္သီးမ်ားကို စမ္း၍ တလုံးၿပီးတလုံး ျဖဳတ္လိုက္ရာ ၾကယ္သီးအားလုံး ျပဳတ္ထြက္သြားသည္ႏွင့္ လွေအးသည္ မိေအးမိုး၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို လႊတ္ေပးလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ သူမ၏အက်ီကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္ၿပီး ေအာက္မွ ေဘာ္လီအက်ီကႋဳပါ တပါတည္း ဆြဲ၍ခၽြတ္ပစ္လိုက္ေလသည္။
ဝင္းမႊတ္၍ ဖြံ့ထြားကာ ေကာ့တက္ေနေသာ မိေအးမိုး၏ရင္သားႏွစ္မႊာသည္ ဝင္းမွည့္စြာ ထြက္ေပၚ၍ လာေလသည္။
ထို႔ေနာက္လွေအးသည္ မိေအးမိုး၏ကိုယ္လုံးေလးကို သူမအိပ္ေသာ ကြပ္ပ်စ္ေလးေပၚရွိ အိပ္ယာထက္တြင္ ကန႔္လန႔္ျဖတ္ ပက္လက္ေလးျဖစ္ေအာင္ ေရႊ႕ေပးလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ သူက ကြပ္ပ်စ္ေအာက္သို႔ ဆင္းလိုက္ေလသည္။
မိေအးမိုးမွာ ကိုယ္တပိုင္းက ကြပ္ပ်စ္ေပၚတြင္ ပက္လက္လွန္လၽွက္ ေျခေထာက္မ်ားက ေအာက္သို႔တြဲေလာင္းက်ကာ မ်က္လုံးေလးမ်ား စုံမွိတ္ထားေလသည္။
သူမ၏ျဖဴဝင္းေသာ ဗိုက္သားေလးမ်ား၏ ေအာက္မွ ဆီးခုံမို႔မို႔ႏွင့္ အေမႊးႏုႏုေလးမ်ား ခပ္စိတ္စိတ္ေပါက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ေဖါင္းေဖါင္းေလးမွာလဲ ရမၼက္ႂကြစရာ ျဖစ္ေနေလသည္။
လွေအးသည္ မိေအးမိုး၏ကိုယ္ေပၚသို႔ ေမွာက္ခ်လိုက္ၿပီး မိေအးမိုး၏ နို႔တလုံးကို ငုံ႔စို႔ကာ တလုံးကို လက္ျဖင့္ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ေပးေလသည္။
ခဏမၽွအၾကာတြင္ေတာ့ လွေအး၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားသည္ မိေအးမိုး၏ ဝမ္းဗိုက္သားေလးမ်ားဆီသို႔ ေျပာင္း၍ သူ၏ႏႈတ္ခမ္းထူထူႀကီးမ်ားျဖင့္ စုပ္နမ္းေနျပန္ပါသည္။
လက္မ်ားကိုလည္း အအားမထားဘဲ နို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကို လက္ညႇိုးလက္မ တို႔ျဖင့္ ညႇစ္၍ဆုပ္နယ္၍ေပးေနျပန္ေတာ့ မိေအးမိုးတေယာက္ ရမၼက္စိတ္ေတြ တက္သည္ထက္တက္လာရၿပီး တတြန႔္တြန႔္ျဖစ္ေနရေလသည္။
တဖန္ လွေအး၏လက္က ေအာက္သို႔ေရာက္သြားၿပီး မိေအးမိုး၏ ေဖါင္းႂကြခုံးေမာက္ေနသည့္ ေစာက္ဖုတ္ကို တရြရြပြတ္သပ္ရင္း အကြဲေၾကာင္းေလးထဲ သို႔ လက္ညႇိုးကိုထဲ့ကာ ကလိေပးလိုက္ျပန္ပါသည္။
မိေအးမိုး၏ခါးေလးမွာ တခ်က္မၽွ ဆတ္ကနဲေကာ့တက္သြားၿပီး ေပါင္ေဖြးေဖြးႀကီးမ်ားက လႈပ္လႈပ္ရြရြျဖစ္သြားေလသည္။
ရမၼက္စိတ္ေတြ ျပင္းထန္လာေသာ မိေအးမိုးမွာ တကိုယ္လုံး လူးပ်ံလႈပ္ရွားေနရင္း သူမ၏ေပါင္တန္ႀကီးကိုလာေရာက္ထိေတြ႕ေနေသာ လွေအး၏ လီးတန္ႀကီးကို သူမ၏လက္ေလးက အမွွတ္မထင္ လွမ္း၍ဆုပ္ကိုင္မိလိုက္ပါေတာ့သည္။
လွေအးမွာ မိေအးမိုးက သူ၏လီးတန္ႀကီးအား အလိုအေလ်ာက္ လာေရာက္၍ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သျဖင့္ ပို၍အႀကိဳက္ေတြ႕ကာ ေက်နပ္သြားရၿပီး မိေအးမိုး၏ ဝမ္းဗိုက္သားေလးမ်ားကို သူ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားျဖင့္ စုပ္နမ္းေနရာမွ သူမ၏ဆီးခုံမို႔မို႔ေအာက္ နားစပ္ အသားတစ္တစ္ေလးကိုပင္ ပါးစပ္ျဖင့္စုပ္ယူကာ လၽွာျဖင့္ ယက္၍ေပးလိုက္သည္။
“….အင့္…ဟင့္….ဟင့္….အ….အ…..”
ဒီလိုအထိအေတြ႕မ်ားကို မခံစားရဘူးေသးသည့္ မိေအးမိုးမွာ လွေအး၏လည္ပင္းကို သူမ၏လက္တဖက္ျဖင့္ သိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး လွေအး၏လီးတန္ႀကီးကိုလည္း ဆုပ္ထားရာမွ ဆြဲယူ၍ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားႏွင့္ ပြတ္တိုက္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။
“…..ဟင့္…ယားတယ္…မေနတတ္ေတာ့ဘူး….လုပ္ရင္….လုပ္ေတာ့ေလ..”
အရည္ေတြက ရႊဲနစ္၍ေနေခ်ၿပီ။မိေအးမိုးသည္ မ်က္လုံးမ်ား မဖြင့္နိုင္ေတာ့ဘဲ အသံေလး တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖင့္ လိုလားေတာင့္တစြာ ေျပာလိုက္ေလသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ လွေအးက သူ၏ပြတ္သပ္စုပ္နမ္းေနမႈမ်ားကို ရပ္နားလိုက္ၿပီး သူမ၏ကိုယ္ေပၚတြင္ ခပ္ကုန္းကုန္းျဖစ္ေနရာမွ ခါးဆန႔္၍ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ေလသည္။
ထို႔ေနာက္ ကြပ္ပ်စ္ေအာက္သို႔ တြဲေလာင္းက်ေနေသာ မိေအးမိုး၏ ေျခေထာက္မ်ားကို ကားလိုက္ကာ အလယ္တြင္ဝင္ရပ္၍ သူ၏ရွည္လ်ားတုတ္ခိုင္ႀကီးမား၍ မာေတာင္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို မိေအးမိုး၏ေစာက္ဖုတ္ဝတြင္ ေတ့လိုက္ၿပီး သူမ၏ေျခေထာက္မ်ားကိုပင္ အားျပဳ၍ကိုင္ကာ လီးႀကီးကို မိေအးမိုး၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ ဖိ၍ သြင္းခ်လိုက္ေလသည္။
“…….ျဗစ္…ဇြတ္….ျဗစ္….အီး….အင္း….အ…အား…”
မိေအးမိုး ေကာ့တက္သြားသည္။
ေစာေစာက ႏွိုးဆြထားသည့္အရွိန္ေၾကာင့္ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းဝယ္ အေရမ်ားစိမ့္ထြက္ စိုစြတ္ေနသည့္တိုင္ေအာင္ လွေအး၏လီးႀကီးက ထြားႀကိဳင္းလွသျဖင့္ အဆုံးထိျမဳပ္ဝင္ မသြားဘဲျဖစ္ေနသည့္အတြက္ လွေအးမွာ အားမလို အားမရျဖစ္သြားရေလသည္။
မိေအးမိုးမွာလည္း လွေအး၏ထြားႀကိဳင္းတုတ္ခိုင္လွေသာ လီးႀကီးေၾကာင့္ ေစာက္ဖုတ္တခုလုံး ျပည့္ၾကပ္သြားရၿပီး ကြဲမ်ားကြဲသြားမလားဟု ထင္မွတ္လိုက္ရ႐ုံမၽွ မက တင္းၾကပ္နာက်င္မႈကိုပါ ခံစားသြားရေလသည္။
သို႔ရာတြင္ သူမ၏စိတ္တြင္ ရမၼက္မ်ားကလဲ ျပင္းထန္ေနသည့္အတြက္ လွေအး၏ လီးတန္ႀကီးက သူမ၏ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသို႔ တဆုံးဝင္သြားရန္ဆႏၵမ်ား ျပင္းျပေနသည္။
ထိုေၾကာင့္ပင္ မိေအးမိုးသည္ သူမ၏ေျခေထာက္မ်ားကို ထပ္မံ၍ ျဖဲကားေပးလိုက္ေလသည္။
လွေအးသည္ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး လီးတန္ႀကီးထိပ္ဖူးတဝက္မၽွသာ က်န္ေတာ့မွ မိေအးမိုး၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို ထပ္၍ ျဖဲကားလိုက္သည္။ထိုအခါ နဂိုကထက္ျပဲအာသြားသည့္ မိေအးမိုး၏ေစာက္ဖုတ္တြင္းသို႔ ျပန္လည္ထိုးသြင္းလိုက္ေလသည္။
သည္တခါတြင္ေတာ့ ႏွစ္ဦးလုံး၏အေပးအယူတဲ့မႈေၾကာင့္ လွေအး၏လီးတန္ႀကီးမွာ မိေအးမိုး၏ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ အဆုံးထိျမဳပ္ဝင္သြားေလသည္။
“……ျဗစ္…ျဗစ္…အိုး…အီး….ျဗစ္..ျဗစ္….ဒုတ္…အား….ဟ..အား….”
အဆုံးဝင္သြားေသာ လီးကို လွေအးက ခဏမၽွၿငိမ္ထားလိုက္သည္။
“……အဆုံးထိ….ဝင္သြားၿပီ…”
“….နာလား…ေအးမိုး…”
“…..အင္း…..နဲနဲ….နာတယ္…..”
အမွန္ကေတာ့ အပ်ိဳေစာက္ဖုတ္ထဲကို ႀကီးမားထြားႀကိဳင္းေသာ လီးႀကီးက တဆုံးဝင္ေနျခင္းေၾကာင့္ မခ်ိမဆန႔္နာက်င္ေနေသာ္လည္း လွေအး အရွိန္ေလ်ာ့သြားမွာ စိုးသျဖင့္ နဲနဲဘဲ နာတယ္ဟု ေျပာလိုက္ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။
“…..ျဖစ္ပါ့မလား…”
“…..ဟြန္း….သူ႔ဟာႀကီးက တဆုံးဝင္ေနၿပီဘဲ….ဟာ…”
မိေအးမိုး အံကိုႀကိတ္ရင္း မ်က္လုံးေလး ျဖတ္ကနဲ ဖြင့္ၾကည့္၍ေျပာသည္။
လွေအးက လီးကို ခပ္ေျဖးေျဖး လက္သုံးသစ္ခန႔္ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။လီးထိပ္က အေရျပားနဲ႔ မိေအးမိုးေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းေတြက ကပ္လ်က္ပါလာေလသည္။
“……ကၽြတ္…ကၽြတ္……အင့္…ကၽြတ္….”
“….သိပ္နာေနလား…”
“….မနာပါဘူးဆို….”
လွေအး ျပဳံးလိုက္သည္။မိေအးမိုးအေတာ္နာေနေၾကာင္း သိသည္။ၿပီးေတာ့ လီးကို
ၿငိမ္ထားစဥ္ ခံခ်င္လြန္းေနေသာ မိေအးမိုးက ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ေပးေနသည္။
လွေအးက လက္သုံးသစ္ခန႔္ ထုတ္ထားေသာ လီးကို နဲနဲေဆာင့္ၿပီး သြင္းလိုက္သည္။
“…….ျဗစ္….အိုး….ကၽြတ္….ကၽြတ္….”
“…..နို႔…နို႔သီးေတြကို ယက္ေပး….ယက္ေပး….”
“…….အင္း….ယက္ေပးမယ္……လီးကို …..ေစာက္ပတ္နဲ႔….ညႇစ္ေပးထား..”
“….အင္း….အင္း….”
လွေအးက မိေအးမိုးကိုယ္ေပၚငုံ႔၍ နို႔သီးေတြကို လၽွာတစ္လစ္ထုတ္ၿပီး ယက္သည္။
မိေအးမိုးက မလုပ္တတ္လုပ္တတ္ျဖင့္ လီးကို ေစာက္ပတ္ျဖင့္ ညႇစ္၍ ညႇစ္ညႇစ္ေပးသည္။
ေစာက္ဖုတ္ထဲက အရည္မ်ား တစစ္စစ္ စီးထြက္လာသည္။
“….လုပ္..လုပ္ပါေတာ့….အင္း…ဟင္း…ဟင္း…”
“…ျဗစ္…ဇြတ္…ပလြတ္….ဖြတ္….ကၽြတ္….ကၽြတ္…..အ…အင့္…”
မိေအးမိုး စုပ္သတ္ကာ သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးမွာ တြန႔္လိမ္သြားၿပီး မ်က္ႏွာေလးမွာ မဲ့သြားၾကသည္။
အဆုံးထိ ျမဳပ္ဝင္ေနၿပီျဖစ္ေသာလီးတန္ႀကီးကို လွေအးက တဝက္သာသာမၽွ ျပန္ႏႈတ္လိုက္ ျပန္သြင္းလိုက္ျဖင့္ ၄-၅ ခ်က္မၽွ ခပ္ရြရြေလး ေဆာင့္ေပးလိုက္ ခဏနားလိုက္ မိေအးမိုး၏ နို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကို ယက္ေပးလိုက္ျဖင့္ လုပ္ေပးလိုက္သည္တြင္ မိေအးမိုးမွာ နာက်င္မႈေတြ တေျဖးေျဖး ေပ်ာက္သြားၿပီး အရသာေတြ႕ကာ ရမၼက္စိတ္မ်ား တရြရြတက္လာ႐ုံမၽွမက သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္အတြင္း
ဝယ္ အရည္ၾကည္မ်ားက အလၽွံပယ္ ထြက္လာရေလသည္။
ဤကဲ့သို႔ မိေအးမိုး၏ေစာက္ဖုတ္အတြင္းဝယ္ အရည္မ်ားရႊဲလာသည့္အတြက္ လွေအး၏လီးတန္ႀကီးမွာ ေစာေစာကထက္ ေဆာင့္အားသြက္လာေလသည္။
“….ပလြတ္….ဖြတ္….ဇြတ္…ဇြိ…..အင့္…ဟင့္…ပလြတ္….ဖြတ္….”
လွေအး၏လီးႀကီးမွာ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ သြက္လာ႐ုံမက လီးတန္ႀကီးကိုလည္း အဆုံးနီးပါး ဆြဲထုတ္၍ တဆုံးျပန္သြင္းကာ ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္၍ လိုးေနေလသည္။
လွေအးက ခပ္သြက္သြက္ေလး အရွိန္ျပင္းျပင္းျဖင့္ ေဆာင့္ေဆာင့္ေပးလိုက္ သည့္အခါတြင္ မိေအးမိုးမွာ အင့္ကနဲ အင့္ကနဲ ျဖစ္သြားရေလသည္။
“…..ပလြတ္…ျဗစ္…..ဒုတ္….ဖြတ္….ဇြတ္….ဒုတ္…ဟင့္…အင့္…ပလြတ္….ျဗစ္…အ “
လွေအး၏လီးတန္ႀကီးက သူမ၏ေစာက္ေခါင္းအတြင္းဝယ္ ထိေတြ႕မႈက တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ျဖင့္ ျပည့္ဝေသာ အရသာကို ေပးစြမ္းေနသည့္အတြက္ လွေအးက ေဆာင့္လိုးလိုက္တိုင္း သူမ၏မ်က္လုံးေလးမ်ားမွာ ေမွးေမွးက်သြားၿပီး အသဲခိုက္ေအာင္ ေကာင္းေနေလေတာ့သည္။
“…..ျဗစ္….ျဗစ္….ပလြတ္….ဇြတ္….အင့္…..အင္း….အ…..”
“……ေကာင္း…လား…”
“….ေကာင္းတယ္…..အင္း….ဟင္း…..ေဆာင့္…..ေဆာင့္….”
ကေလးလဲေမြးဘူး အသက္လည္း ၃ရႏွစ္ ရွိေသာ မျမင့္ေအးကို လိုးရသည္မွာ လွေအးအဖို႔ စိတ္ေက်နပ္မႈအျပည့္အဝမရခဲ့ေသာ္လည္း အေပးအယုူေကာင္းလွ သည့္အတြက္ အစြဲႀကီးစြဲခဲ့ရသည္။မျမင့္ေအးႏွင့္ ယခု သူလိုးေနရသည့္ သမီးျဖစ္သူ မိေအးမိုးတို႔၏အထိအေတြ႕ျခင္းက မတူညီသည္ကို ခံစားသိရွိရသည္။
မျမင့္ေအး၏ေစာက္ဖုတ္သည္ မိေအးမိုး၏ေစာက္ဖုတ္ထက္ ပို၍က်ယ္သည္မို႔ လိုးရသည္မွာ မိေအးမိုးက ပို၍အရသာရွိသည္။
သို႔ရာတြင္ မိေအးမိုးမွာ သူမ၏မိခင္ေလာက္ အေပးအယူ မကၽြမ္းက်င္လွသျဖင့္ လွေအးက ဦးေဆာင္၍ေနရသည္။
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ေနာက္ေတာ့ မိေအးမိုးတေယာက္ သူ႔အေမလို တေျဖးေျဖး အေပးအယူေကာင္းလာမည္ဟု ေမၽွာ္လင့္ကာ လွေအးက အေက်နပ္ႀကီး ေက်နပ္နပ္ေလသည္။
“…..ျဗစ္…ျဗစ္….ဒုတ္….ဇြတ္….ဖြတ္…ဇြီ…ဖြတ္….အား….လုပ္…လုပ္…
ဘယ္လိုျဖစ္လာမွန္းမသိဘူး…..ဟင္….အင္း…အင္း….”
မိေအးမိုးတေယာက္ တကိုယ္လုံး တုန္ကာ ထိုကဲ့သို႔ေျပာလာသျဖင့္ မိေအးမိုး ၿပီးခ်င္လာေၾကာင္း သိလိုက္ကာ လွေအးကိုယ္တိုင္မွာလည္း ကာမအရသာ အထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္လုနီးပါးျဖစ္သည့္အတြက္ လွေအးသည္ အတင္းၾကဳံး၍ ၁၀ ခ်က္ေလာက္ ေဆာင့္၍လိုးလိုက္ေတာ့ရာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ ၿပိဳင္တူ ၿပီးသြားရေလေတာ့သည္……။
“……ၿပိဳင္တူ ၿပီးလၽွင္ေကာင္းနိုင္ပါသည္…..”
ၿပီးပါၿပီ။
AP6
Thursday, August 29, 2019
Monday, August 5, 2019
မမကုိ ခ်စ္လို့
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္းလိုက္မိသည္ႏွင့္ ကိုယ့္ဖက္ကသိမ္ငယ္သြားမိ၏ ။ မရယ္မျပဳံးေသာ္လည္း ဝမ္းသာပီတိျဖစ္သည့္ မ်က္လုံးမ်ားႏွင့္ စိုက္ၾကည့္ေနသည္ပာုပဲ -- ခံစားလိုက္ရသည္။
‘‘ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေစ်းသြားခ်င္လို႔ ’
‘’ ဟုတ္ကဲ့ -- တက္ပါ ’’
ကားတံခါးကိုဖြင့္ေပးၿပီး -- ေနာက္ခန္းအတြက္ထိုင္ခုံကိုလွန္ေပးလိုက္စဥ္ -- သူမက -- ထုံးစံအတိုင္းမရယ္မၿပံဴး ႏွင့္ပင္ေျပာသည္။
‘’ ရပါတယ္ -- ေရွ ့ခုံမွာပဲထိုင္မယ္ ‘’
အသံ -- အေျပာေလးေတြက -- ဟိုးတုန္းကလိုပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း -- မ်က္ႏွာအမူအရာကမူအနည္းငယ္ရင့္က်က္သြားသည္ထင္၏။ ခန ကိုယ္ကေတာ့ -- ယခင္ကထက္ႏွစ္ဆေလာက္ -- ပြသြားသလိုပင္။
ယခင္ကသူမထံမွ ျပန္ ့လြင့္လာေလ့ရွိေသာ ေရေမႊးနံ ့ မွာ ယခု -- ခပ္စူးစူးေရေမႊးနံ ့က တစ္ကားလုံးေမႊးႀကိဳင္သြားေအာင္သင္းပ်ံ ့သြားသည္။
‘’ ကားေမာင္းေနတာၾကာၿပီလား -- ေအာင္မင္း ‘’
‘’ ဟုတ္ကဲ့ -- ငါးႏွစ္ေလာက္ရွိပါၿပီ -- မမႏြယ္ ‘’
‘’ မန္းေလးကိုေျပာင္းသြားေသးတယ္ဆို -- ဟိုမွာအဆင္မေျပလို ့လား -- အို -- ေဆာရီး -- မမႏြယ္မွားသြားတယ္။ ‘’
‘’ ရပါတယ္ မမႏြယ္ -- အဆင္မေျပဘူးလို ့ပဲဆိုပါေတာ့ -- ကၽြန္ေတာ္ေမာင္းတဲ့သုံးဘီးေတြကို မန္းေလးမွာေမာင္းခြင့္ရွိေတာ့ ဟိုကိုေျပာင္းေရႊ ့သြားတာငါ -- ကိုယ္ကနယ္ေျမမွမကၽြမ္းတာ ‘’
သည္အထိ -- မိတ္ေဆြေဟာင္းအျဖစ္တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္အသိအမွတ္ျပဳ -- ေနၾကဆဲဟု - - စကားေတြကသက္ေသခံေနခဲ့သည္။
‘’ မမတို ့အဆင္ေျပတယ္မို ့လား - - ကေလးေတြေရာ - - ‘’
‘’ မင္း - - ဘာေျပာလိုက္တယ္ ‘’
မမႏြယ္က - - ဆတ္ကနဲတစ္ကိုယ္လုံး ေတာင့္တင္းသြားကာ - - ေအာင္မင္းကို တအံ့တၾသ ျပန္ေမးလိုက္သည္
‘’ အဆင္ေျပတယ္မို ့လား - - လို ့ ‘’
‘’ မဟုတ္ပါဘူး - - ေနာက္ဆက္တြဲေမးခြန္း ‘’
‘’ က - -ေလးေတြေရာလို ့ေမးမိတာ - - ပါ ‘’
‘’ ဟင္း ဟင္း ဟင္း - - မငိးဟာေလအခုထိကို သတိ ေၾကာင္ - - အသည္းေၾကာင္တတ္ေသးတာပဲ - - မင္းသုံးဆယ္ေက်ာ္ၿပီေပါ့ - - ဟုတ္လား ‘’
‘’ ဟုတ္ကဲ့ - - သုံးဆယ္ ့ႏွစ္ပါ ‘’
‘’ ေျပာင္းလဲဖို ့ေကာင္းၿပီ - - ရင့္က်က္လာဖို ့ေကာင္းၿပီေပါ့ ‘’
‘’ ကၽြန္ေတာ္ - - - ‘’
‘’ ေတာ္ၿပီ - - ေအာင္မင္း - - အဲဒီေရွ ့မွာပဲရပ္ - - ေရာ့ ‘’
‘’ မယူပါဘူး - - မမႏြယ္ ‘’
ရာတန္ကိုင္ထားေသာမမႏြယ္လက္မ်ားက တဆတ္ဆတ္တုံေနသလိုပင္ - - ၿပီး မပြင္ ့တပြင္ ့ေျပာကာ ရာတန္ကို ေအာင္မင္း ေပါင္ေပၚ - - ခ်ထားခဲ့သည္။ ကားထဲမွဆင္းလိုက္သည္ႏွင့္
ေနာက္ကိုတစ္ခ်က္ကေလးမွလွည့္မၾကည္ ့။
ေအာင္မင္း - - ရွက္ရႊံ ့ေၾကကြဲစြာ မ်က္ရည္ဝဲသည္။
‘’ မင္းကေလးေတြ နဲ ့ မင္းမိသားစုအတြက္ေငြရွာေနတာမလား - - ေမာင္ေမာင္ - ေရာ ့ယူထားလိုက္ ‘’ တဲ့
ေအာင္မင္းကားကို - - ၾကည္ ့ျမင္တိုင္အထက္လမ္းအတိုင္း ေလးေကြးစြာ ျပန္ေမာင္းခဲ့သည္။ ေၾသာ္ သီတာ႐ုံႀကီးကလဲ မေျပာင္းလဲေသး - - ေနာက္ပိုင္းေဆး႐ုံႀကီး အလြန္မွ - - ကုန္းမို ့မို ့ေလးထိပ္တြင္ - -
ဗနာပင္ႀကီးလဲ - - ၇ိွျမဲ ။
‘’ ဟယ္ - - - အစ္ကို - - - အေစာႀကီးျပန္လာတယ္ - - - ဟုတ္လား ‘’
‘’ ေပႀကီးကား - - - က်န္လာၿပီ - - - ေပႀကီးကား - - - က်န္လာၿပီ - - - ‘’
တစ္ဦးတည္းေသာသား ႏြယ္ဦးက - - - အိမ္ေရွ ့သစ္ပင္ရိပ္တြင္ကစားေနရာမွ - - ကားဆီသို ့တဟုန္ထိုးေျပးလာသျဖင့္ ဘရိတ္ကိုေဆာင့္နင္းလိုက္ပါသည္။
‘’ မိသစ္ - - တေလးကို - - - ဆြဲထားေလ ‘’
‘’ သား - - - ဟဲ့ - ဟဲ့ -- သား - - ႏြယ္ဦး ‘’
သစ္သစ္က - - ေနရာတကာေလးသည္။ သားကေျပးတတ္လႊားတတ္စမို ့ေနရာတကာျမန္သည္။
သားကိုေပြ ့ခ်ီၿပီးေနာက္ - - ေအာင္မင္းကို အသနားခံသလိုေလးျပဳံးျပသည္။ ေအာင္မင္း က သစ္သစ္မ်က္ႏွာကိုခက္မာစြာ တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီးကားကို - - ထားေနက်အိမ္ေဘးတြင္ - - - ထိုးရပ္ၿပီး - - - ဒက္
(ရွ္) ဘုတ္ထဲမွလိုင္စင္စာအုပ္ႏွင့္ပိုက္ဆံကိုထုတ္ယူၿပီး - - သားဆီလွည့္ခဲ့သည္။
‘’ ေဖႀကီး - - မုန္ ့မုန္ ့ - - မုန္ ့မုန္ ့’’
‘’ ေဖႀကီး ေရခ်ိဴးၿပီးရင္ - - ညေစ်းသြားမယ္ေလ - - မုန္ ့လဲစားမယ္ - - ကစားစရာလဲဝယ္မယ္ - - ဟုတ္လား - - - သား ‘’
‘’ အင္းအင္း - - အင္းအင္း - - မုန္ ့မုန္ ့ - - - မုန္ ့မုန္ ့ ‘’
‘’ သားကလဲေဖႀကီးက - - ႐ုပ္ရွင္လဲျပမွာတဲ့ - - - သိလား - - ေဖေဖနဲ ့ - - သားသား ေရခ်ိဴးမယ္ - - အဝတ္လဲမယ္ - - - ဟုတ္လား ‘’
‘’ အင္းအင္း - - မုန္ ့မုန္ ့ - - - မုန္ ့မုန္ ့ ‘’
‘’ သစ္သစ္ - - ကေလးကိုသာေရခ်ိဴးေပးးလိုက္ - မင္းအိမ္ေစာင့္က်န္ရမွာ ‘’
ေအာင္မင္း က ေျပာေျပာဆိုဆို အိမ္ေပၚလွည္ ့တတ္သြားသည္။
‘’ ကိုရယ္ - - ‘’ ဟု တိုးတိုးညီးရင္း မ်က္ရည္ဝဲက်န္ရစ္သည္ ။သည့္ႏွယ္ - - မ်က္ရည္က်ရေသာအႀကီမ္ေပါငိးလဲ မနည္းၿပီ - - ရွည္လ်ားစြာက်န္ရစ္ေသာႏွစ္ေပါငိးမ်ားစြာကို - - ေက်ာ္ျဖတ္လာသည့္တိုင္
ေအာင္မင္း သစ္သစ္အေပၚအခဲမေၾကနိုင္ပါကလား။
‘’ ပြမ္ - ပြမ္ ‘’
‘’ ေဟ့ - - မၿပီးေသးဘူးလား - - ဒရိုင္ဘာ ‘’
‘’ လာၿပီ - - မမႏြယ္ - - လာၿပီ ‘’
ေပၚတီကိုေအာက္မွ - - ဖယ္မလီယာ ဖိုးဒိုးေလး ဟြန္းကိုတပြမ္ပြမ္ႏွိပ္ခါ - - ႏြယ္ကကုန္းေအာ္သည္။ ေအာင္မင္းေက်ာင္းလြယ္အိတ္လြယ္ရင္း - - ေဘာင္းဘီခါးပတ္ကိုအေျပးအလႊားပတ္ ထြက္လာသည္ ။
‘’ လုပ္လာျပန္ၿပီ - - ဗရိုဗရဲ - - ေမာင္ေမာင္ရယ္ ‘’
‘’ ညက - - ဟုမ္းဝပ္ေတြ - - မၿပီးလို ့မမႏြယ္ ရဲ့ အဲဒါလုပ္ေနလို ့ ‘’
‘’ ကိုးနာရီထိုးေတာ့မယ္ - - ဒီမွာ - - ေတြ ့လား ‘’
‘’ ဟုတ္ကဲ့ပါ - - မွီေအာင္ေမာင္းေပးပါမယ္ ‘’
‘’ အမေလး ေအးေအးေဆးေအးပဲ ေမာင္းပါ ကိုယ္ေတာ္ ကားေမာင္းတတ္တာျဖင္ ့ႏွစ္ရက္ နဲ ့တစ္ပိုင္းးပဲရွိေသးတယ္ ‘’
ၿခံထဲမွကားေလးေမာင္းထြက္ခဲ့သည္။ မမႏြယ္ထံ မွ သင္းျပန္ ့ေသာ ေရေမႊးနံ ့ေလးကို ေအာင္မင္း ရႉရွိက္မိသည္။
‘’ မေန ့က ဒယ္ဒီက ေမးတယ္ - - ေမာင္ေအာင္မင္းစာလိုက္ နိုင္ရဲ ့လား တဲ့ ‘’
‘’ အသဲအသန္ပဲလို ့ မေျပာလိုက္ဘူးလား မမႏြယ္ ‘’
‘’ ဒီက အေကာင္းေျပာမလို ့ - - အင္း - - လိုက္နိုင္ပါတယ္ - - လို ့ ။ ဒါေပမဲ ့ ေကာင္ေလးက ပ်င္းခ်င္တယ္ - - - စာမက်က္ဘူးလို ့ - - မေကာင္းတာေလးလဲ ထည္ ့ေျပာရတာေပါ ့ဟဲ ့ ‘’
‘’ ဒီ ့ျပင္ဟာ ေျပာေရာေပါ ့မမႏြယ္ရယ္ ‘’
’’ စာမက်က္ဘူး ပ်င္းတယ္ဆိုေတာ ့ မွတ္ကေရာ ‘’
‘’ အမယ္ - - ဒါေပမယ္ ့ ေဖးေဖးမမေတာ ့ေျပာလိုက္ပါတယ္ - - စာေမးပြဲေတာ ့ေအာင္မွာပါလို ့ေလ ‘’
‘’ ေဟး - - ဒါမွ - - ေမာင္ ့ - - မမ ‘’
‘’ ဟဲ ့ - - - လုပ္ျပန္ၿပီ - - - ေရွ ့ၾကည္ ့ေမာင္း ‘’
ေအာင္မင္း မမႏြယ္ တို ့အိမ္ေရာက္သည္ မွာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ပဲရွိအုံးမည္ ။ မမႏြယ္ ႏွင္ ့ေအာင္မင္း တို ့ခ်စ္သူဘဝေရာက္ခဲ ့ၾကသည္။ မမႏြယ္ က ႏြမ္းပါးေသာ အားကိုးရာမဲ ့ေအာင္မင္း ဘဝ ကို သနားရာ မွ ခ်စ္ခဲ ့
ရသည္။
ေအာင္မင္းကေတာ ့မမႏြယ္ ၏ ၾကင္နာမႈ ေဖးမမႈ ႏွင္ ့အထိအေတြ ့ေလးေၾကင္ ့ခ်စ္ခဲ ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ အသက္ကေတာ ့ကြာသည္။ မမႏြယ္ က အစိတ္ေက်ာ္ေနၿပီ ။ ေအာင္မင္း က ႏွစ္ဆယ္ပင္ မျပည္ ့
တတ္ေသး။ သို ့ေသာ္ ေအာင္မင္း က ထြားႀကိဳင္းလွသည္။ ရြာမွာေနစဥ္ ကတည္းက ေဘာလီေဘာ အျမဲကစားသည္။ မမႏြယ္ ၏ ဖခင္ ဦးေသာ္ေကာင္း ႏွင္ ့ေအာင္မင္းဖခင္ ဦးတိုက္ေမာင္း တို ့က
အရင္းႏွီးဆုံးသူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္ခဲ ့ ၾကသည္။ ဦးတိုက္ေမာင္း ဆုံးပါးသြားေသာအခါ ေအာင္မင္း ကို ဦးေသာ္ေကာင္း က ေက်ာင္းထားေပးရန္ေခၚလာခဲ ့ျခင္းျဖစ္သည္။
မမႏြယ္ ညီမဝမ္းကြဲ သစ္သစ္ကေတာ ့ဆယ္ ့ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ ပဲ ၇ိွအုံးမည္ - - ျဖစ္သည္။ဦးေသာ္ေကာင္း အစ္မ မွေမႊးေသာ တူမျဖစ္လင္ ့ကစား - - သမီးတစ္ေယာ္ ႏွယ္ အလိုလြဳက္ခဲ ့ သည္။ ေအာင္မင္း ကို
သစ္သစ္ က လုံးဝ ၾကည္ ့မရ။ မမႏြယ္ က သူ ့ထက္ေအာင္ေမာင္း ကို အေရးေပးသည္ ဟုျမင္ ၏။ မမႏြယ္ ႏွင့္ ေအာင္ေမာင္း ခ်စ္သူဘဝ သန္ ့စင္စြာ ဆက္ဆံခဲ ့ၾကၿပီး အိေၿဒ ရရ ေနခဲ့ၾကသည္ မို ့
သစ္သစ္မရိပ္မိခဲ ့။
မမႏြယ္ က - - - ေအာင္ေမာင္း တို ့ အ-ထ-က တြင္ ဆရာမျဖစ္၏။ ေအာင္ေမာင္းဆယ္တန္းေအာင္ေတာ ့သစ္သစ္ရွစ္တန္းေရာက္ၿပီ။ယခင္ကလိုပင္ မမႏြယ္ ကို ေအာင္သစ္ေက်င္းပို ့ေပးျမဲအလုပ္တစ္ခုအျပင္
ေက်ာင္းမတူေသာ သစ္သစ္ ကို ဆယ္ပို ့ေပးရေသာအလုပ္တစ္ခုပိုလာသည္။
ေအာင္ေမာင္း ဒုတိယႏွစ္ေရာက္လာသည္အထိ ဘဝသည္ စိုေျပစြာ လွပ သန္ ့ရွင္း ေနခဲ့ၾကသည္။
‘’ ေဟ ့ေကာင္ ေအာင္မင္း လာအုံးေျပာစရာရွိလို ့ ‘’
ခင္ေမာင္ဝင္း က ေအာင္မင္း ႏွင္ ့အတန္းမတူေသာ္လည္း တစ္ခါတစ္ရံ ေအာင္မင္း ကားႏွင္ ့ပင္ ျပန္လိုက္တတ္သည္။ ခင္ေမာင္ဝင္း က ေျပာစရာရွိလို ့ဆိုလ်င္ အနည္းငယ္ေၾကာက္ရသည္။ ဒီေကာင္က
လက္ဖက္ရည္ ေသာက္ခ်င္ လ်င္လည္း ‘’ ခန လာအုံးေျပာစရာရွိလို ့ ‘’ဆိုကာ ကင္တင္းဝင္တတ္သည္။
‘’ မင္း - - -ဒီကိုလာ - - ေျပာစရာ ရွိရင္ ဒီမွာပဲေျပာ ‘’
‘’ ေဟ ့ေကာင္ - - မင္းအတြက္ - - သတင္းထူးကြ မထူးရင္ေဆးေပါလိပ္ေတာင္ဝယ္မတိုက္နဲ ့‘’
ခင္ေမာင္ဝင္း က အာမခံရဲရဲႀကီးေပးေနျပန္ေသာေၾကာင္ ့ ေအာင္ေမာင္း ခင္ေမာင္ဝင္း ေခၚရာလက္ဘက္ရည္ ဆိုင္ ထဲ သို ့ဝင္လိုက္သြားရေလသည္။
‘’ လက္ဖက္ရည္ - - ေဟ ့ - - ႏွစ္ခြက္ ‘’
‘’ ေနအုံးေလ - - မင္းသတင္း က ထူးမွန္းမသိ မထူးမွန္းမသိနဲ ့ ‘’ ေအာင္ေမာင္း က တားသည္။
‘’ ဟာကြာ - - မထူးရင္ - - ကိုယ္ ့ဖာသာရွင္းမယ္ ‘’
စားပြဲထိုးေလး လာခ်ေပးေသာ - export ဒူးယားကိုေကာက္ကိုင္လိုက္ရင္း - - စီးကရက္ကေလး ေထာင္ကာ။
‘’ မင္း - - ညီမ - -သစ္သစ္ - - ရည္းစားထားၿပီ - - ကိုယ္ ့လူ ‘’
‘’ ဘာ - - သစ္သစ္ - - ရည္းစားထားေနၿပီ - - ဟုတ္လား ‘’
ေအာင္ေမာင္း တအ့ံတၾသသာျဖစ္သည္ ။ သည္ထက္ေတာ ့ - - ေထြေထြထူးထူး မခံစားရေခ်။ တကယ္ေတာ ့ - -လဲ သစ္သစ္ ႏွင္ ့ေအာင္မင္း တို ့ကေသြးေဝးလြန္း၏။
ဘယ္ႏွဲ႕လဲသတင္း မထူးဘူးလား
ဟာ သစ္သစ္ ရည္းစားထားတာ ၾကာလွၿပီ ဒါသတင္းထူးလားကြ - - - မထူးဘူး - - - သြားမယ္
ေဟ - - မထူးဘူးလား - - ဟ - - ေဟ့ေကာင္ ေနအုံးေလ
ခင္ေမာင္ဝင္း လက္ဘတ္ရည္ႏွစ္ခြက္ ေဆးလိပ္တစ္ပြဲ နင္ ့ကန႔္လန႔္ကန႔္လန႔္ က်န္ခဲ့သည္။
သည္မွာ ေအာင္ေမာင္း သစ္သစ္ ကိုလူရာသြင္းၿပီး စကားေျပာျဖစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
တကယ္ေတာ့လဲ သစ္သစ္အရြယ္ေရာက္လာၿပီဆိုသည္ကို တစ္အိမ္တည္း အတူတူေနေသာ ေအာင္ေမာင္းတို႔ကသာ သတိမထားမိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
သစ္သစ္ တင္ရင္ ခါးေလးမ်ားက အခ်ိဳးက်က် နင္ ့ပူရိသတို႔ မ်က္စိက်စရာ အေနအထားေလးထဲ ေရာက္လာ၏
အေျပာအဆိုေလးေတြက အစ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းအမူအရာေလးမ်ားက အပ်ိဳရိုင္းဟန္ အျပည့္ျဖစ္လာသည္
ယခင္က ဆိုလ်င္ ေအာင္ေမာင္းေရွ႕မွာပင္ ထမီျဖန႔္ဝတ္ေနတတ္သူ
'' မိသစ္ - - ''
'' ရွင္ - - - ''
ကားတံခါးကိုဖြင့္ၿပီး တတ္လိုက္သည္ ႏွင္ ့ ေအာင္ေမာင္းက ခပ္မာမာေခၚလိုက္မိသည္ ။
သစ္သစ္ က လန႔္ထူးေလးထူး ရင္း ေအာင္ေမာင္းကို ၾကည့္သည္ ။ ေအာင္ေမာင္း သူ႔ကို လိုက္ၾကည့္ေနေသာအခါ သစ္သစ္ ေခါင္းေလးငုံ႔ကာ ေရႊရင္ေလး အစုံ တဖ်တ္ဖ်တ္တုန္သည္ ။ ဘာမ်ားေျပာမလဲဟု
နားေထာင္ေနစဥ္ ကားကိုေမာင္းထြက္ခဲ့သျဖင့္ သစ္သစ္ နားမလည္စြာ ေအာင္ေမာင္းကိုခိုးၾကည့္မိသည္။
မမႏြယ္ကို ဝင္ေခၚရအုံးမည္ျဖစ္၍လည္း ကားကိုေမာင္းေနက်အတိုင္း သမိုင္းလမ္းဆုံ အေရာက္အေရွ႕ဖက္သို႔ ေထာင္ၿပီး ေမာင္းခဲ့ေလသည္။
ေအာင္ေမာင္းနာရီၾကည့္သည္ - - မမႏြယ္ ေက်ာင္းလႊတ္ဖို႔ - - နာရီဝက္ခန႔္လိုေသးသည္။
'' နင့္ကို - - - ငါစကားတစ္ခြန္း ေျပာခ်င္လို႔ ''
'' ရွန္ - - - ေအာ္ - -အင္း ''
ႏွစ္မိုင္ခန႔္ အတြင္က်မွ စကားကိုျပန္ဆက္၏ ။
သစ္သစ္ - - ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္းခုံေနဝသည္ ။ က်ားက်ားယားယား တကသိုလ္ေက်ာင္းသား ေအာင္ေမာင္းကို သစ္သစ္ သူငယ္ခ်င္းေတြက အျမဲလို မိတ္ဆက္ခိုင္းၾကသည္ ။ သစ္သစ္ကလဲ ဟိုလိုလို ဒီလိုလို ႏွင္ ့
ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္လုပ္ကာ ေရွာင္ဖယ္ေနမိခဲ့သည္ ။ ၾကာေတာ့သစ္သစ္ သူငယ္ခ်င္းေတြ လက္ေလၽွာခဲ့ၾကသည္။
ေအာင္ေမာင္း ႐ုပ္ရည္ က ကုလားမင္းသား အမီတာဘာဂ်မ္း ႏွင္ ့အေတာ္တူသည္ ။ မ်တ္လုံးမ်က္ခုံးေတြက ထူထဲေတာက္ေျပာင္ၾကသည္ ။ ႏွာတံက ထူးထူးျခားျခား ခၽြန္ျမေနၿပီး ဆံပင္ပုံစံက အမီတာဘာဂ်မ္း ပုံ။
လက္ေမာင္း၌ - - အေမြးအျမင္ေတြကလည္း မည္းေနေအာင္ထူ၏ ။ ရင္ဘတ္ေမြးမ်ားက ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ သစ္သစ္ရင္ကို ခုန္ေစခဲ့သည္ ၊ ဟိုေနရာမွာဆို ရင္ ဗ်စ္ခဲေမွာင္မဲေနမွာပဲ ဟုေတြးရင္း မိမိဖာသာလဲ
ရွက္ဖူးသည္။
'
' နင္ရည္းစားထားေနၿပီလား မိသစ္ ''
ကားေလးကို ရဲေဘာ္ေဟာင္းရိပ္သာလမ္းေဘးတြင္ရပ္ခါ - - ထိုစကားကို နိဒါန္းမပါပဲ ေမးသည္။ သစ္သစ္ - - - ဆတ္ကနဲ သူ႔မ်က္ႏွာကိုၾကည့္သည္။
သူ႔မ်က္လုံးညိဳႀကီးမ်ား ႏွင့္ သစ္သစ္တစ္ကိုယ္လုံး ကိုေျခဆုံးေခါင္းဆုံး ၾကည့္ေသာအခါ သစ္သစ္မေနတတ္ ။
'' မထားပါဘူး - - - ဘာျဖစ္လို႔လဲ - - အစ္ကို ''
'' ငါ သတင္းၾကားလို႔ ေမးတာပါ - - ရွစ္တန္းဆိုတာ ဝိဇာ သိပံ ခြဲတဲ့ေနရာ - - - မိသစ္ အေရးႀကီးတယ္။
'' ငါတို႔က ဘဝတူေတြေလ - - ဦးေလး ေသာ္ေကာင္းေက်းဇူး ကို အျမဲသတိရေနရမွာ ''
သစ္သစ္ကို ဆယ္တန္းမွ ျမင့္ေမာင္ဆိုေသာ တ႐ုတ္ကျပားကလိုက္ေနသည္မွာကေတာ့ အမွန္ျဖစ္သည္ ။ျမင့္ေမာင္ သာမက ခင္ထြန္း - - စံေရႊ တို႔ကလဲ လိုက္ေနၾကသည္။ သစ္သစ္ ရင္ကခုန္ ပဲ
ဘုခ်ည္းျပန္ေတာခဲ့သည္သာ။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ - -သူဟာပထမဆုံး အႀကိမ္မိသစ္ကို အေရးတယူ စိုးရိမ္တႀကီး သတိေပးဆုံးမသည့္ အတြက္ ၾကည္ႏူးေက်နပ္သည္။
'' အစ္ကို႔စကားကို - - မိသစ္ နားေထာင္မွာပါ ''
ေအာင္ေမာင္းေမၽွာ္လင့္ မထားေသာ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕သည့္စကားေၾကာင့္ - - မိသစ္ ကို ေအာင္ေမာင္းသနားသြားမိ၏။
'' မိသစ္ - - အရင္ကနဲ႔မတူဘူး '' ဟုေျပာရင္း မိသစ္ေခါင္းေလးကို - - ခ်စ္စနိုးေလး ကိုင္ဖြျပစ္လိုက္မိသည္။ မိသစ္ရင္ထဲတလွပ္လွပ္ျဖစ္သြားကာ သူ႔ကို ခပ္ေစြေစြေလးၾကည့္လ်က္ - - ရွက္ကိုးရွက္ကန္းေလး
ျပဳံးမိသည္။
ၾကည့္ပါအုံး - - ဒီဟာမေလးအျပဳံးက အရင္နဲ႔ ဘာဆိုင္သတုံး - - ညိဳ႕ငင္အား ေလးေတြနဲ႔ပါလား - - - အင္းေလ ဒါေၾကာင့္လည္း ေယာက်္ားေလးေတြ - - - စိတ္ဝင္စားၾကတာေပါ့ - - -
ေခါင္းကေလးငုံ႔ထားေသာ သစ္သစ္လည္ဂုတ္သားေလးမ်ားတြင္ ေမႊးညင္းႏုေလးမ်ားက - - ေဗြႏွစ္လုံးျဖင့္ ရင္ခုန္ဖြယ္။
လည္ဆံေမြးႏုေလးေတြ ေပါက္ခါစ - - - ျမင္းရိုင္းမေလးတစ္ေကာင္ပမာ - - ႏုသစ္ပ်ိဳမ်စ္ျခင္းလကဏာ ကို အနီးကပ္ေတြ႕ရ၏။ လက္ဖ်ံေလး၌လည္း - - - စိမ္းစိမ္းစိုစိုေမြးႏုေလးေတြ စိုးမိုးစျပဳေနၿပီပဲ - - -
ေကာင္မေလး မငယ္ေတာ့။
ေအာင္ေမာင္း သက္ျပင္းခ်မိသည္။ ေအာင္ေမာင္း၏ သက္ျပင္းခ်သံကို သစ္သစ္က - - - ခပ္ျပဳံးျပဳံးေလးမ်က္လုံးေစြၾကည့္ကာ - - - ဇက္ကေလးေစာင္းၿပီး ျပန္ငုံ႔သြားသည္။
ေအာင္ေမာင္း ေခါင္းကို ခါရမ္းျပစ္လိုက္မိသည္။
မမႏြယ္ ထံမွ ရေသာ ကိုယ္နံ့ႏွင့္ သစ္သစ္ထံမွ ဆြတ္ပ်ံ႕ေသာ ကိုယ္နံ့တို႔ကကြာျခားလြန္းလွသည္။ မမႏြယ္ ထံမွ ပင္ကိုယ္ရနံ့တို႔က - - - ဖုံးကြယ္လ်က္ေရေမႊးနံ့ကသာ - - -ျပန႔္လြင့္ေနေလရွိသည္။
သစ္သစ္ ထံမွ မူ - - - ေအာင္သစ္တခါမွ မခံစားဘူးေသာ အီလည္လည္ အပ်ိဳစစ္ ရနံ့ေလးကို ရႉရွိုက္ေနရသည္ မို႔ ရင္ထဲ၌ - - -တစ္မ်ိဳးခံစားရ၏။ လက္ဝဲဘတ္ ေပါင္ကို ကားကူရွင္ေပၚတင္ကာ - -
သစ္သစ္ဘက္ သို႔ တေစာင္းလွည့္လ်က္ တေတာင္ဆစ္ ကိုကားေက်ာေပၚ တင္ထားျခင္းျဖစ္သည္မို႔ - - သက္ျပင္းရွိုက္ၿပီး သည္ ႏွင္ ့ေျခေထာက္ကို ကလပ္ လီဗာ ေပၚျပန္ခ် လက္ကို ဂီယာတံေပၚ
ျပန္အုပ္လိုက္ရင္း - - ။
'' သြားၾကစို႔ - - - မိသစ္ - - - မမႏြယ္ - - ေက်ာင္းလႊတ္ေတာ့မယ္ ''
'' ဟုတ္ကဲ့ - - အစ္ကို ''
သစ္သစ္ - - ဘယ္ႏွယ္ ့ေၾကာင့္ထူးထူးျခားျခားႀကီး ယဥ္ေက်းေနပါလိမ့္ဟု ေအာင္သစ္ ဇေဝဇဝါ ေတြးရင္း ကားကိုေမာင္းထြက္ခဲ့မိသည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံးရင္မွာမူ အေတြးကိုယ္စီ ႏွင္ ့ပဲျဖစ္သည္။
သစ္သစ္က လည္းတခ်ိန္လုံး - - ဖုတ္ေလသည့္ငပိရွိသည္မၽွ မေအာင့္ေမ့ပဲ ဂ႐ုမစိုက္သလို ေနလာခဲ့ေသာ ေအာင္ေမာင္း ၏ ႏွလုံးသားေရးရာ ဘာေရးရာ ႏွင္ ့စပ္လ်င္းသိစကားေလးမ်ားၾကားရမႈေၾကာင့္
ၾကည္ႏူးေနတာ - - ေအာင္ေမာင္း သက္ျပင္းရွိုက္သံေလးကိုပင္ မိသစ္ရင္ခုန္ေနမိေသးသည္။
ဪ - - သည္အရြယ္ကလည္း - - သစ္ရြက္ေႂကြသည္ကိုပင္ လက္ခုပ္လက္ဝါးေလးတီးကာ - - ရယ္ေမာတတ္ေသာ အရြယ္ - - ။
'' မင္းညီမ - - လိုက္လာတယ္ - - ေဟ့ေကာင္ - - - ဘာအေရးႀကီးလို႔လဲမသိဘူး - - - ခင္ေမာင္ဝင္းက - - စာသင္ခန္းမွ ထြက္ဆီးႀကိဳေျပာၿပီးေသာ ေၾကာင့္ ေအာင္မင္း အျပင္ကို ၾကည့္၏ ။ ေက်ာင္းအက်ီ
အျဖဴလက္ရွည္ ထမီ အစိမ္း ႏွင္ ့ ေက်ာင္းလြယ္အိတ္ မပါေသာ သစ္သစ္ကို တအံ့တဩေတြ႕ရသည္။
ခင္ေမာင္ဝင္းကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး - - မိသစ္ဆီလာခဲ့၏။
'' ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္ - - သစ္သစ္ ''
'' ေဖႀကီး - - - အသဲအသန္ျဖစ္လို႔ - - ကိုကို '''
'' ဟာ - - - - - ''
ေအာင္မင္း ခင္ေမာင္ဝင္းကို အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာၿပီး - - အိမ္သို႔ အေျပးသြားရန္ ကားဆီသို႔ဦးတည္ခဲ့သည္။ သစ္သစ္ က မမွီမကမ္းေလး လိုက္လာသည္။
'' မမႏြယ္ေရာ - - အေၾကာင္းၾကားၿပီး ၿပီလားဟင္ ''
'' မမႏြယ္ က အိမ္ကို အရင္ေရာက္တာ - - - မမႏြယ္ေၾကာင့္ - - မိသစ္သိတာ - -မမႏြယ္ကို ေဒၚႀကီးလွ - ဖုန္းဆက္ေခၚတယ္လို႔ေျပာတယ္ ''
ကားကူရွင္ေပၚ ျပစ္ထိုင္လိုက္ၿပီး - - - တစ္ဖက္တံခါးကို ဖြင့္ေပးလိုက္သည္။ မိသစ္ဝင္ - - ထိုင္ကာတံခါးပိတ္သည္။ တံခါးက ဂ်က္မက် - - ကားကို - -တလွိမ့္ႏွစ္လွိမ့္ ေမာင္းၿပီးမွ - - သစ္သစ္ ဖက္မွ
တံခါးကို လွမ္းဆြဲေဆာင့္ပိတ္၏။ ထိုအခါ ေအာင္ေမာင္း ၏ ႀကီးမားေသာ လက္ေမာင္းႀကီးက မိသစ္နို႔ေလး ႏွစ္လုံးကို အိကနဲ ဖိကပ္မိၾကသည္။ မိသစ္ - - မ်က္ႏွာေလး ရဲ ၿပီးေနာက္ကိုတြန႔္သည္။
ေအာင္ေမာင္း ရင္ထဲ - - ဒိတ္ကနဲ ပူသြားကာ သစ္သစ္ကို အားနာသလိုႀကီးျဖစ္သြားမိသည္။
'' ေဆာရီး - - - မိသစ္ - -တံခါးမက်လို႔ ''
'' အင္း - - - ပါ ''
သည္စကား ႏွစ္လုံးအေနာက္၌ ႏွစ္ေယာက္ထဲသာ သိသာေသာ အေတြးေလးမ်ားက ျပန႔္လြင့္သြားၾကသည္။ ကားက ေဒသေကာလိပ္အတြင္း မွ ျဖတ္ထြက္လာရာ အရွိန္ျပင္းျပင္း ႏွင္ ့ ေတြ႕လိုက္ေလတိုင္း
သစ္သစ္ကိုယ္လုံးေလးက ေအာင္ေမာင္းဘက္ သို႔ ယိမ္းထိုးသြားသည္။
မဟာစည္ေကြ႕နားရွိ - - - ဂ်ိဳင္ ့ ႀကီးတစ္ခုကို အေရွာင္ - - - '' ဂ်ိဳင္း - -ဒုံး ''
'' အေမ့ - -အို - - - ''
ကားေရွ႕ ဘီး တစ္ဖက္ကဂ်ိဳင္ ့ထဲက်ၿပီး - - ေရွ႕အိပ္စယ္တန္ ႏွင္ ့ ဒုံကနဲ - - ေဆာင့္လိုက္ရာ သစ္သစ္ မဟန္နိုင္ပဲ ေအာင္ေမာင္း ေပါင္ၾကား သို႔ လက္ေထာက္မိၿပီး ေအာင္ေမာင္း ရင္ခြင္ေလးထဲသို႔
ၿပိဳဆင္းတိုးဝင္သြားသည္။ ဤမၽွေလာက္ ႏွင္ ့ ဆိုျပသနာမရွိ - - ေၾကာက္ေၾကာက္လန႔္လန႔္ႀကီး ဆုပ္လိုက္မိေသာ သစ္သစ္လက္ကေလးက ေအာင္ေမာင္း ၏ ရွည္ရွည္ လီးအတန္ႀကီးကို
မိမိရရႀကီးကိုင္လိုက္မိျခင္းေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္သည္။
တဒဂ ေလးပါ - -တခဏေလးရယ္ - - ၾကာလွမွႏွစ္စကန႔္ - - သုံးစကန႔္ပဲေပါ့ - -အဲလိုကိုင္လိုက္မိသည္ ႏွင္ ့ သဘာဝဆန႔္ က်င္ဖက္လိင္ သေဘာအရ လီးႀကီးက ဒိုင္းကနဲ သစ္သစ္ လက္ကေလးကို
''ေတာ့'' လိုက္သလို ႐ုန္းထြက္လိုက္တာေၾကာင့္ သစ္သစ္ မ်က္လုံးေတြျပာသြား၏။ ေအာင္ေမာင္းက သစ္သစ္ ပခုံးေလးကို အသာဖက္ၿပီး ေပြ႕ထူ၏။
'' ငါ - - - စိတ္ေလာေနလို႔ဟ - - မိသစ္ ''
ေအာင္ေမာင္း အသံက တစ္စုံတစ္ရာ ကိုဖုံးဖိရန္ ႀကိဳးစား၏။ မိသစ္ကလဲ ရင္ခုန္ေႏြးေထြးစြာ လႈပ္ရွားေနေသာ အသံႏွင္ ့ ။
'' ဟုတ္တယ္ - - ေဖႀကီး - - - အေတာ္ျဖစ္ေနတာ''
မိသစ္ သူမေနရာေလး၌ ေနသားတက် ျပန္ထိုင္မိခ်ိန္ ကားေလးက ဘုရားလမ္း လမ္းဆုံ မွေကြ႕ထြက္သည္။ မိသစ္ သူ႔လက္ဖဝါးေလးကို မသိမသာ ဆုပ္နယ္ေနမိ၏။ ရင္ထဲမွ တဒိန္းဒိန္းခုန္ ေနရင္း
ေအာင္ေမာင္းကိုခိုးၾကည့္၏။ ေယာက်္ားပီသေခ်ာေမာခန႔္ျငားေသာ ေအာင္ေမာင္း မ်က္ႏွာကေရွ႕ကိုမူထားလင့္ကစား မ်က္လုံးေစြအၾကည့္ ႏွင္ ့သစ္သစ္ တို႔ အၾကည့္ခ်င္းဆုံၾကသည္။
'' ဒိတ္ '' ကနဲ ရင္ေတြခုန္ကာ မ်က္ႏွာကိုကားေရွ႕သို႔ ျပန္လွည့္လိုက္မိၾကသည္။ စကားမူမေျပာျဖစ္ေတာ့ - - - ။
ဦးေသာ္ေကာင္းက - - လူႀကီးေရာဂါျဖစ္ၿပီး တေရွာင္ေရွာင္ျဖစ္ေနသည္မွာလည္း ၾကာၿပီျဖစ္သည္။ ကားေလး ေပၚတီကို ေအာက္သို႔ ထိုးလိုက္မိသည္ ႏွင္ ့ တံခါးဖြင့္ကာ အိမ္ေပၚအေျပးအလႊားတတ္ၾကသည္။
အိမ္ေရွ႕ခန္း တြင္ အိမ္နီးခ်င္းမ်ားေရာက္ေန၏။
'' အဲဒါ ဦးေသာ္ေကာင္း သား နဲ႔ သမီးေတြေပါ့ အႀကီးေကာင္က တကသိုလ္ေက်ာင္းသား။ ''
တစ္စုံတစ္ေယာက္ အသံကို သဲ့သဲ့ ၾကားသည္။
'' ေမာင္ေမာင္ - - - ''
မမႏြယ္ အခန္းဝ၌ ေအာင္ေမာင္း ႏွင္ ့ ဆုံ၏။ မမႏြယ္ ငိုထားသျဖင့္ မ်က္ႏွာေတြနီရဲကာ မို႔အစ္ေနသည္။
'' ေဖေဖ - - - ဆုံးၿပီ ''
'' ဗ်ာ - - - ''
''ရွင္ - - - ''
သစ္သစ္ ေရာ ေအာင္ေမာင္းပါ ငိုင္ေတြသြားစဥ္ သစ္သစ္က ေအာင္ေမာင္းလက္ေမာင္းကို စုံကိုင္ၿပီးရင္ဘတ္၌ မ်က္ႏွာေလးဝွက္ကာ ၾကဴၾကဴပါေအာင္ငိုေလေတာ့သည္။
မမႏြယ္က - - - သစ္သစ္ ပုခုံးေလးကို ဖြဖြဆုပ္ႏွယ္ေပး၏။
'' တိတ္ပါညီမရယ္ - - - တို႔ေမာင္ႏွမ သုံးေယာက္ စည္းစည္းလုံးလုံး - - ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနသြားၾကဖို႔ ပဲလိုတာ ''
'' မိသစ္ - - - အသက္ေတာင္မမွီဘူး - - မမႏြယ္ ''
ဝမ္းနည္းဆို႔နစ္သံေလးျဖင့္ေျပာရင္း - - -ရင္ခြင္ထဲခိုဝင္ငိုရွိုက္ျပန္သည္။ ႏြယ္ ႏွင္ ့ေအာင္ေမာင္းက သစ္သစ္ကို ေခ်ာ့ေမာ့ႏွစ္သိမ့္ရင္း တစ္ေယာက္ ႏွင္ ့ တစ္ေယာက္ အားကိုးစြာ ေၾကကြဲစြာ ၾကည့္ျဖစ္ၾကသည္။
စ်ာပန ကိတ္စ အဝဝကို ေအာင္ေမာင္းဦးစီး ေဆာင္ရြက္ရ၏။ မမႏြယ္က ေအာင္ေမာင္းကိုသာ အလုံးစုံ ပုံအပ္ထား၏။
ေဒၚလွ (ထမင္းခ်က္) အဖြားႀကီးက တေမွာင့္ '' သူ႔သားသမီးေတြကို စိတ္မခ်လို႔လားမသိဘူး မေန႔ညက စာၾကည့္ခန္းဝမွာ ေက်ာေပးၿပီးထိုင္ေနတာေတြ႕လိုက္တယ္ - - သိလား - -
ငါျဖင့္ေခါင္းကိုဒီေလာက္ႀကီးသြားတာ ''
သစ္သစ္က သူရဲဆိုလ်င္ေတာ့အေသေၾကာက္သည္။ ႏြယ္က - - ေဒၚလွ ကို ခပ္စူးစူးေလးၾကည့္ရင္း
'' တကယ္ေတြ႕တာေနာ္ - - - ေဒၚလွ ''
'' အမေလး - - - မဟုတ္ပဲနဲ႔မေျပာရဲပါဘူး - -ဆရာမရယ္ - - ဘုရားေပးေပးက်မ္းေပးေပး ကၽြန္မ လိမ္မေျပာပါဘူး ''
ေဒၚလွ စကားနည္းသေလာက္ ဆုံး - -တေစ - - ဆို လဲ ေသးပါေအာင္ေၾကာက္တတ္ေသာ အဖြားႀကီး ျဖစ္သည္။ ႀကိဳးစားရိုးသားသူ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ - - ႏြယ္ ့ေမေမရွိစဥ္ကတည္းက ႏြယ္တို႔မိသားစု ႏွင္ ့
ေနလာခဲ့သည္မွာ သားသမီး မ်ားရွိေသာ က်ဳံမေငး သို႔ပင္မျပန္ေတာ့ပဲ မိသားစုဝင္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနသည္။
ေၾကာက္သည္ဆိုကာ - - ရက္လည္ၿပီး ေနာက္ေန႔ ေတြ၌ - - - မမႏြယ္ ႏွင္ ့အတူ သစ္သစ္ ဝင္ဝင္အိပ္ေတာ့သည္။ ႏြယ္ႏြယ္ ႏွင္ ့ေအာင္ေမာင္း တို႔မွာ ကိုးလိုးကန႔္လန႔္ျဖစ္ၾကရသည္။ ေဖေဖ
ဆုံးၿပီးသည့္ေနာက္ - - ႏြယ္ ႏွင္ ့ ေအာင္ေမာင္း ညတိုင္းလိုလို ႏြယ္ ့အခန္းမွာ - - ဆုံၾကသည္။
ႏြယ္ ကတစ္ခုေတာ့ စည္းျခားထားပါသည္။
မင္ဂလာ မေဆာင္ေသးခင္ ဘာမွ မလုပ္ရ ဟု ေအာင္ေမာင္း ကလည္း ႏြယ္ ့စကားအတိုင္း အပြတ္အသပ္ေလးမ်ား မွ လြဲ၍ပိုၿပီး အခြင့္အေရးမယူခဲ့ရွာပါ။ ထိုေၾကာင့္လည္း ႏြယ္ - - - ေအာင္ေမာင္းအခန္းကို
သစ္သစ္ အိပ္ခ်ိန္၌ ေအာင္ေမာင္း အလိုက် တိတ္တဆိတ္ကူးလာခဲ့ရသည္။
'' မိန္းကေလး က အေဆာင္ကူးရတယ္ - - - ေမာင္ေမာင္ရယ္ - - - ရွက္စရာ ေကာင္းေနၿပီ - -တကယ္ပဲ ''
ႏြယ္က - - ေမာင့္အခန္းထဲဝင္မိသည္ ႏွင္ ့ရွက္စရာ မ်က္ႏွာေလး ႏွင္ ့ေျပာလိုက္သည္။ ေအာင္မင္း က ႏြယ္ ့ကို မျပဳံးမရယ္ - - - ေလးစိုက္ၾကည့္ေနရင္းတံေတြး မ်ိဳခ်သည္။ စြပ္က်ယ္ဂ်ိဳင္းျပတ္ ေလးသာ
ဝတ္ထားေသာေၾကာင့္ ေအာင္ေမာင္း ရင္ဘတ္မွ အေမႊးမ်ားကို အသည္းယားစဖြယ္ ျမင္ရ၏။
ေအာင္ေမာင္းက အေမႊးထူေျပာေသာ သူ႔ရင္ဘတ္ႀကီး ႏွင္ ့ ႏြယ္ ့ပါးျပင္ေလးဖိကပ္မိသည္အထိ သိမ္းဖက္လိုက္သည္။ သင္းပ်ံ႕ေသာ ေရေမႊးနံ့ က စူးဝင္သြား၏။
ႏြယ္က အလိုက္သင့္ေလး သူ႔ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္လိုက္ရင္း - - -
'' ေကာင္မေလး နိုးလာအုံးမယ္ ေမာင္ - - - ''
'' နိုးနိုး - - မမႏြယ္ရယ္ - - ဒီလိုညေလးပဲ ေတြ႕ရတဲ့ဟာကို - - မမႏြယ္က - - ေမာင့္ကိုေရွာင္ဖယ္ေရွာင္ဖယ္ နဲ႔ ''
'' အဲလို မေျပာနဲ႔ - - ေမာင္ေမာင္ - - မမႏြယ္ကလူႀကီး သိလား - - တြဲတြဲသြားသြား ေလၽွာက္သြားလို႔ေကာင္းတဲ့ အရြယ္မဟုတ္ဘူး - - ဆရာမ ဆိုတဲ့ ဂုဏ္သိကာလဲ ရွိေသး ''
'' အဲဒါေၾကာင့္ေျပာတာ - - ဒီမွာမေနခ်င္ေတာ့ဘူးလို႔ ေတာင္ႀကီးျဖစ္ျဖစ္ - - ေမၿမိဳ႕ျဖစ္ျဖစ္ ေျပာင္းၿပီး လက္ထပ္ၾကရေအာင္ဆိုလဲ ''
'' အလုပ္က ဒီမွာအေျခက်ေနတာ ေမာင္ေမာင္ - - ေဖေဖ့ရွယ္ယာလုပ္ငန္းေတြလဲ - - မမပဲ ဆက္လုပ္ေနရတာ - - ဒါေတာင္ အန္ကယ္စိုးရွိေနလို႔ ''
'' အဲဒီ ဦးတင္စိုး ဆိုတဲ့လူႀကီးက မမႏြယ္ကိုၾကည့္တဲ့ အၾကည့္ဟာ မရိုးသားဘူးလို႔ ထင္တယ္ သိလား ''
'' အဟင္း - - ဟုတ္မွာေပါ့ ''
ႏြယ္က ေမာင့္ကို - - စ - လိုစိတ္ႏွင္ ့ခပ္ေပါ့ေပါ့ေလး ေျပာ၏။ ေအာင္ေမာင္းက - - ႏြယ္ ့ပုခုံးအရိုးက်ိဳးမတတ္ ဖ်စ္ညႇစ္ရင္း- - ။
'' မမႏြယ္ ေနာ္ - - ကၽြန္ေတာ့စိတ္ကိုမဆြ နဲ႔ သိလား ''
ကၽြန္ေတာ္ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ နဲ႔ - - ဘာမွမလုပ္ပဲ အလွၾကည့္ေနတဲ့ ပန္းကိုကၽြန္ေတာ့ အရင္ခူးလို႔ကေတာ့လား - - မယုံမရွိနဲ႔ ဓားနဲ႔ထိုးမွာ - - အဲဒါ - - အၿပီးေျပာတာ ''
ေအာင္ေမာင္း က - - ကတုံကရီ ေျပာရင္း ႏြယ္ ့ပါးျပင္မို႔မို႔ေလးကို - - - ေႏြးကနဲ - - ေမႊးလိုက္သည္။ လက္တစ္ဖက္က ႏြယ္ ့ရင္သားတစ္လုံးကို ဖိညႇစ္ရင္း မခ်င့္မရဲ သက္ျပင္းခ်၏။
'' ေမာင့္ကို - - မမႏြယ္ ကတိေပးထားတာပဲ ေမာင္ရယ္ - - ႏြယ္ ့အပ်ိဳဘဝ ကိုေမာင့္ကိုပဲ ေပးမွာပါ ''
'' မမႏြယ္က ပါးစပ္ကပဲေျပာ သိလား ဟိုလူက အံတိုေနၿပီ မမႏြယ္လိုလူေလာက္ေတာ့ ျဖဳတ္ေတာင္စားသြားအုံးမယ္ ''
'' ကဲပါ လႊတ္ပါအုံး အသက္ရႉလို႔ မရေတာ့ဘူး
ႏြယ္က ေအာင္ေမာင္း ေပါင္ကို လက္ကေလး ေထာက္ကာ ႐ုန္းရင္းႏႈတ္ခမ္းေလးစူၿပီး ေျပာလိုက္၏။ ေအာင္ေမာင္းက မခ်င့္မရဲ ႏြယ္ ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ႁပြတ္ခနဲ စုပ္ၿပီးမွ လႊတ္လိုက္ရင္း။
'' မမႏြယ္ ကို ဒီစာအုပ္ျပမလို႔ - - ဒီမွာ ''
စာအုပ္ကလက္ႏွစ္လုံးေလာက္ ထူသည္။ ေဒါက္တာ '' အီဆာမက္သ႐ူး '' ေရးသားေသာ '' အနရယ္ကင္းသိကာမေျဖေပ်ာက္နည္း '' စာအုပ္ေလးကို ႏြယ္ကခပ္တည္တည္ ယူဖတ္လိုက္၏။
'' ဒါက အမေနာက္နိုင္ငံက ေဆးပညာအယူအစေတြပဲ - - ဒီထဲမွာ '' ဖတ္ကင္း '' ကိုမမႏြယ္ေလ့လာဖူးလား ''
'' ဟင့္အင္း - - လိင္စာအုပ္ေတြမွ မဖတ္ဖူးတာ ''
'' ဒါေၾကာင့္ အပ်ိဳႀကီး ျဖစ္ေနတာ ဒီမွာၾကည့္ ပုံပါတယ္ - - ေတြ႕လား မမႏြယ္ - - ဒါက ေယာက်္ားေလးေရာ မိန္းကေလးေရာ အနရယ္ ကင္းတဲ့နည္းပဲ ''
'' ဟင္ - - ေမာင္ကလဲ - - - ဘာေတြျပမွန္းမသိဘူး ''
'' မမႏြယ္လဲ - - ဆရာမတစ္ေယာက္ ပဲဗ်ာ ဒါေလးေတာင္မွ အေတြ႕အၾကဳံမရွိဘူးဆိုရင္ - - ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ''
'' အို - - - မဆိုင္တာ - - ဆရာမက - - ဒါေတြသိရမွာလား ''
'' ဟာ - - သိပ္သိရတာေပါ့ - - -ဒါမွကိုယ့္ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူ တပည့္ေလးေတြကို ထိန္းသိမ္းနိုင္မွာ ''
'' ေပးစမ္းပါ - - တစ္ခါထဲ လက္ခ်ာေတြေပးေနျပန္ၿပီ ''
ႏြယ္က ရင့္က်က္ဟန္ေလး ျဖင့္စာအုပ္ကို ဆြဲယူၾကည့္၏။ ေယာက်္ားလိင္တန္ကို မိန္းမက ဂြင္းတိုက္ေပးေနသကဲ့သို႔ မိန္းမေစာက္ပတ္ကို ေယာက်္ားက လီးသဏန္ ပစည္း တစ္ခု ႏွင္ ့ ထိုးသြင္းေပးေနပုံျဖစ္သည္။
'' အဲဒါ - - သမီးရည္းစားေတြေလ - - မမႏြယ္ရဲ့ ''
'' သိပါတယ္ သူပဲ ဖတ္တတ္တာက်ေနတာပဲ မ်က္စိရွက္ဖို႔ ေကာင္းလိုက္တာ ''
ႏြယ္က မ်က္စိရွက္တယ္ ဟုပါးစပ္က ေျပာရင္း ေနာက္စာမ်က္ႏွာမ်ားကို ေလၽွာက္လွန္ၿပီးၾကည့္လိုက္ျပန္သည္။ သုံးေလးရြက္ လွန္ၿပီးေနာက္ သ႐ုပ္ေဖာ္ပြံ တစ္ပုံေပၚလာ၏၊
'' ဟင္း - - ဒီပုံကေတာ့ - - အေတာ္ဆိုးတာ ''
ေအာင္ေမာင္းက ႏြယ္ ့ပုခုံးမွ ေက်ာ္ကာလက္ကို ႏြယ္ ့နို႔ႀကီးတစ္လုံးအား - - ညႇစ္ကစားရင္း - - စာအုပ္ကိုၾကည့္သည္။
'' ဒါက ညားၿပီထင္တယ္ မမႏြယ္ရဲ့ ကၽြန္ေတာ္လဲ အဆုံးထိမဖတ္ရေသးဘူး - - တစ္ခ်ိဳ႕ေဝါဟာရ ေတြက်ေတာ့ ေဆးပညာ အေခၚအေဝၚေတြလား မသိဘူး - - ေနအုံး - - အဲ - -အဲဒီမွာေတြ႕လား ''
ႏြယ္က အသံေလးမပြင့္တစ္ပြင့္ႏွင္ ့ ဖတ္ၿပီးရယ္၏။
'' အလကား - - - ဘာေတြမွန္းလဲ မသိဘူး ''
'' ေျပာစမ္းပါ မမႏြယ္ရဲ့ သိရင္လဲ ဘာသာျပန္ေပးစမ္းပါ ''
'' ကြယ္ - - - ညစ္တီးညစ္ပတ္ေတြပါ - - ကေလးမရေအာင္လုပ္တဲ့ နည္းေပါ့ - - မိန္းမအဂါ ထဲကို ပလတ္စတစ္ စြပ္ၿပီးလုပ္တဲ့ဟာကို - - ေယာက်္ားဆိုလဲ - - ဟိုဒင္းစြပ္ၿပီးလုပ္ေပါ့ - - အဲဒါ - -
ဘာမွမထူးဘူး ဒီမွာ ၾကာလွၿပီ - - အိမ္ေထာင္ရွင္ေတြ သုံးေနတာ ''
'' ကၽြန္ေတာ္တို႔ လဲ အဲဒီလိုလုပ္လို႔ မရဘူးလားဟင္ - - - မမ ''
ေအာင္ေမာင္း က အရဲစြန႔္ၿပီး မမ နားကပ္ေျပာ၏။
'' ကၽြတ္ - - မဟုတ္တာေတြ ကြယ္ - - - ရွက္စရာႀကီး ''
'' ဘာရွက္စရာရွိလဲ မမရယ္ - - ေမာင့္ဟာကို စြပ္ၿပီးလုပ္ၾကမယ္ေလ - - - မေကာင္းဘူးလား ဟင္ ''
''ေဟ့ေအးကြယ္ - - မေကာင္းပါဘူး - - - မေတာ္တဆ ေက်ာ္မေကာင္းၾကားမေကာင္းျဖစ္ကုန္ရင္ မမပဲ အရွက္ရမွာ ၿပီးေတာ့လဲ ပတ္ဝန္းက်င္က ေမာင္ႏွမ လို႔သိၾကတာ ''
တဖြဖြ - - ဆုပ္နယ္ေနေသာ - - ႏြယ္ ့နို႔ႀကီးေပၚမွ လက္ကို႐ုပ္သိမ္းလိုက္သလို ပူးကပ္ထားေသာ ခနာကိုယ္ႏွစ္ခုကိုလဲ ဆတ္ကနဲ ခြါျပစ္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚသို႔ ဝက္ႀကီးတစ္ေကာင္ပစ္ခ် လိုက္သလို
ပက္လက္ႀကီးလွဲခ်ရင္း ဟင္းကနဲ - - - ညီးတြားလိုက္သည္။
ႏြယ္ ့- - ရင္ထဲထိတ္ကနဲျဖစ္သည္။ ႏြယ္ ့ကိုခ်စ္ရေသာ ေမာင့္အျဖစ္ကလည္း စိတ္ညစ္စရာေတာ့ ေကာင္းသည္။ ခ်စ္သူ တို႔ သဘာဝ တြဲသြားတြဲလာလဲ မလုပ္ရ - - ။ လက္ပြန္းတတီး ေနဖို႔ကလည္း
မသင့္ေတာ္ - - ဟုတ္ေတာ့လဲ ဟုတ္သည္။ သူ႔ခမ်ာသနားစရာ - - ပုဆိုးေအာက္မွ မတ္ေတာင္ေနေသာ လီးတန္ထိပ္ႀကီးက ႏြယ္ ့ရင္ကိုသိမ့္ကနဲ တုန္လႈပ္ေစသည္။ သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚ ကန႔္လန႔္ေလးေမွးကာ -
- အုပ္မိုးလိုက္ရင္း ။
'' ေမာင္ - - - ''
ခပ္တိုးတိုးေလးေခၚသည္။
ေမာင္ကစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ - - - မ်က္ႏွာျဖင့္ မ်က္ႏွာက်က္ကိုသာ ေမာ့ၾကည့္ေနၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ ကို ေခါင္းေအာက္သို႔သြင္းထားသည္။ ဂ်ိဳင္းေမႊး မဲမဲႀကီးမ်ားက ေရွးလ်ားလွသည္။
'' ေမာင္ - - လို႔ဆို - - ထူးေလ ''
'' မမျပန္ခ်င္ၿပီမို႔လား - - ျပန္ေတာ့ ''
ေအာင္ေမာင္း အသံက တကယ္ ့ကိုစိတ္တိုေနသံ။
'' ေမာင္ကကြယ္ - - - ကေလးေလးလိုပဲ - - မေတာ္တာေတြ ျဖစ္ကုန္မွာစိုးလို႔ - - မ - - ေတာင္းပန္ေနတာ က်န္တာေတြကို ေမာင္ ႀကိဳက္သလိုလုပ္ေနတာပဲမို႔လား - ဟင္ ''
ႏြယ္ ့အသံေလးက ေျဖာင္းဖ်ႏွစ္သိမ့္ရင္း ဝမ္းနည္းဆို႔နင့္သံေလးဝဲလာသည္။ ေမာင္ ႏြယ္ ့ကိုဤနယ္ စိမ္းစိမ္းကားကား ဆက္ဆံလ်င္ ႏြယ္ အင္မတန္ ဝမ္းနည္းလြယ္သည္။ မ်က္ရည္ခ်က္ျခင္း ဝဲသည္။
ေအာင္ေမာင္း က ႏြယ္ ့မ်က္ႏွာကို ေဝကနဲၾကည့္ၿပီး သက္ျပင္းခ်ကာ - - ခြေခါင္းအုံးႀကီးကို - - လွည့္ခြျပစ္လိုက္ကာ - - သိမ္းဖက္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ - - ႏြယ္ ့ကိုမၾကည့္ပဲလည္း ေျပာသည္။
'' ဟုတ္ပါၿပီ - - မယ္မင္းႀကီးမရယ္ - - ႂကြပါေတာ့ ၾကာရင္ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳး - - ဆီးေအာင့္ၿပီးေသေတာ့မွာ မို႔ပါ ''
ရက္စက္လြန္း ဥေပခါျပဳလြန္းၿပီး - - အလြန္တရာမေလးမစားနိုင္လြန္းေလျခင္း ဟု ေတြးရင္း ေဒါသထြက္၏။
'' မင္း - - -ဘယ္လိုသုံးႏႈန္းလိုက္တာလဲ - - ေမာင္ေမာင္ - - ဟင္ ''
'' မမႏြယ္ ကၽြန္ေတာ့ကို လာသတ္ေနတာနဲ႔ မတူဘူးလားဗ် ''
ဆတ္ကနဲ - - လွည့္ေျပာလိုက္ေသာ ေအာင္ေမာင္း မ်က္လုံးအိမ္မွ မ်က္ရည္ပူမ်ားဒလေဟာ စီးဆင္းလာေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရေသာ ႏြယ္ အရည္ေပ်ာ္သြားသည္။
'' ေကာင္ေလး ကလည္းေလ - - အရမ္း - - ဆိုး ''
ႏြယ္က - - ေအာင္ေမာင္းပုခုံးကို ဆြဲလွည့္ၿပီး ေအာင္ေမာင္း ေပါင္ၾကားမွ လီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ဆြဲျဖဲ ေပးရင္းေျပာ၏။ ေအာင္ေမာင္း ဒိတ္ကနဲ ဝမ္းသာသြားကာ ထ ထိုင္သည္။ ၿပီးေနာက္ ႏြယ္ ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကို
စုပ္သည္။ ႏြယ္ က အလိုက္တင့္ေလး ေမာ့ေပးထားကာ မ်က္ေတာင္ႀကီးမ်ားေမွးထား၏။
ေအာင္ေမာင္း က ႏႈတ္ခမ္းကို စုပ္ယူေနရင္း ပုဆိုးကိုခၽြတ္ၿပီး မမႏြယ္ လက္ကို သူ႔လီးေပၚ အုပ္ကိုင္ေစကာ ဂြင္းတိုက္သလို စေပးလိုက္သည္။ အရွိန္ရလာ ၿပီးေသာအခါ လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ မမႏြယ္
လက္ကေလးက လီးႀကီးကို မွန္မွန္ဆုပ္ကိုင္လ်က္ - - ဂြင္းတိုက္ေပးေနသည္။
ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကမူ - - သံဂေဟဆက္သလို ျမဲေန၏။
ေအာင္ေမာင္းက လီးႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ေပးရင္း မမႏြယ္၏ ပူးကပ္ထားေသာ ေပါင္ၾကားထဲသို႔ လက္ကိုသၽွိုသြင္း၏။ ႏြယ္က ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို ကမန္းကတန္းခြါရင္း - - - ။
'' ေဟ့ေအးကြာ - - မ - - ကို မလုပ္ေပးနဲ႔ - - ေနပေလ့ေစ - ဟင့္အင္း ''
'' ဟာ - - အတူတူေပါ့ - - လုပ္ပါ - - မမႏြယ္ ရဲ့ လွန္ပါ ''
'' ဟင့္အင္း - - - ဟင့္အင္း - - အဲဒါေတာ့ - - မရဘူးဆရာ - - ဒီမွာသူ႔ဟာႀကီးကိုလုပ္ေပးေနၿပီပဲ ဟာကို - - - တစ္ခါထဲ ''
မမႏြယ္ မ်က္ႏွာက ရွက္ေသြးတို႔ျဖင့္ နီရဲေနၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြ - - မသိမသာတုန္ေနသည္။ လက္က လီးႀကီးကို ကိုင္ထားေသာ္လည္း မ်က္ႏွာလႊဲထားသည္။
'' ဒါဆို မမဟာကို ၾကည့္႐ုံပဲၾကည့္မယ္ - - - ဘယ္ ့ႏွယ္ ့လဲ ''
'' ဟာ မဟုတ္တာ - - - ကေလးကလား ''
'' ေစာက္ပတ္ မျမင္ဘူးေသးလို႔ပါ - - မမႏြယ္ရဲ့ - - - လုပ္ပါ ''
'' ေမာင္ေနာ္ - - အေျပာအဆို အရမ္းရိုင္းတာပဲ ''
'' ဒါျဖင့္ ေမာင္ ဘယ္လိုေျပာရမွာလဲ ''
''သြား - - - ဘယ္လိုမွ - - မေျပာနဲ႔ ''
ႏြယ္က လီးႀကီးကို လွည့္ၾကည့္ရင္း - - -
'' မၿပီးေသးဘူးလား - - လက္ေညာင္းလာၿပီ - - - ''
ဟုကေလးေလးတစ္ေယာက္လို ႏႈတ္ခမ္းေလးစူကာေျပာလိုက္သည္။
‘’ ခပ္တင္းကင္း - - အင္း - - ဆုတ္ - - ဆုတ္ထား - - ျမန္ျမန္ေလး - - - ေဆာင္ ့ - - ေဆာင္ ့ - - ေဆာင္ ့ - - အ - -အင္ ့ ‘’
ႏြယ္ ့လက္ေပၚမွ - - သူ ့လက္ကို အုပ္ခါ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းႀကီး ကိုင္ေဆာင္ ့ခိုင္းလိုက္သည္ ။
‘’ ေမာင္ - - မနာဘူးလား - - ဟင္ ‘’
‘’ ဟင္ ့အင္း - - မနာဘူး - - မမႏြယ္ရဲ ့ - - ေကာင္းတာ ‘’
လီးတန္ႀကီး က ပူေနသည္။ လီးထိပ္မွယိုစီးက်လာေသာ အရည္ၾကည္မ်ား က မမႏြယ္ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ား ကို ေစးကပ္ကုန္သည္။
‘’ အေရေတြ - - ထြက္တယ္ေနာ္ - - ဘယ္လိုလဲမသိဘူး - - အဲဒါ မၿပီးေသးဘူး - -ဟုတ္လား - ေမာင္ ‘’
‘’ ဟင္ ့အင္း - - မၿပီးေသးဘူး - - မမႏြယ္ရဲ ့ သုက္ထြက္ မွ ၿပီးမွာ ‘’
‘’ မလြယ္ဘူး ေနာ္ - - ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီ - - မ - - လက္ေညာင္းလာၿပီ ‘’
‘’ မမႏြယ္ - - ကၽြန္ေတာ္ ေျပာသလို လုပ္မလား ‘’
‘’ မမႏြယ္ - - ေစာက္ပတ္ ကို ကၽြန္ေတာ္ ့ကို ျပ႐ုံေလးၿပ ၿပီး - - ခပ္ျမန္ျမန္ဂြင္းတိုက္ၾကည္ ့- - အဲဒါ သုံးေလးခ်က္ နဲ ့ထြက္ေရာ ‘’
‘’ အမေလး သူ ့ေဆးနည္း က လဲတစ္မ်ိဴး ‘’
ႏြယ္က ရွက္ကိုးရွက္ကန္းေလးေျပာၿပီး ေအာင္မင္း နဖူူးကို လက္သီးဆုပ္ေလး ႏွင္ ့ဖြဖြထုလိုက္သည္။ေအာင္မင္း က ႏြယ္ ့ထမီကို ဆြဲလွန္သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ ့ခပ္ပ်က္ပ်က္ မ်က္ႏွာေလးျဖင္ ့ သူမ ဖင္ကို ျပန္ငုံံ ့
ၾကည္ ့လိုက္သည္။ေအာင္မင္း လီး ႀကီးကိုကိုင္ထားေသာလက္က အမွတ္တမဲ ့ရပ္ေန၏ ။
‘‘ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေစ်းသြားခ်င္လို႔ ’
‘’ ဟုတ္ကဲ့ -- တက္ပါ ’’
ကားတံခါးကိုဖြင့္ေပးၿပီး -- ေနာက္ခန္းအတြက္ထိုင္ခုံကိုလွန္ေပးလိုက္စဥ္ -- သူမက -- ထုံးစံအတိုင္းမရယ္မၿပံဴး ႏွင့္ပင္ေျပာသည္။
‘’ ရပါတယ္ -- ေရွ ့ခုံမွာပဲထိုင္မယ္ ‘’
အသံ -- အေျပာေလးေတြက -- ဟိုးတုန္းကလိုပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း -- မ်က္ႏွာအမူအရာကမူအနည္းငယ္ရင့္က်က္သြားသည္ထင္၏။ ခန ကိုယ္ကေတာ့ -- ယခင္ကထက္ႏွစ္ဆေလာက္ -- ပြသြားသလိုပင္။
ယခင္ကသူမထံမွ ျပန္ ့လြင့္လာေလ့ရွိေသာ ေရေမႊးနံ ့ မွာ ယခု -- ခပ္စူးစူးေရေမႊးနံ ့က တစ္ကားလုံးေမႊးႀကိဳင္သြားေအာင္သင္းပ်ံ ့သြားသည္။
‘’ ကားေမာင္းေနတာၾကာၿပီလား -- ေအာင္မင္း ‘’
‘’ ဟုတ္ကဲ့ -- ငါးႏွစ္ေလာက္ရွိပါၿပီ -- မမႏြယ္ ‘’
‘’ မန္းေလးကိုေျပာင္းသြားေသးတယ္ဆို -- ဟိုမွာအဆင္မေျပလို ့လား -- အို -- ေဆာရီး -- မမႏြယ္မွားသြားတယ္။ ‘’
‘’ ရပါတယ္ မမႏြယ္ -- အဆင္မေျပဘူးလို ့ပဲဆိုပါေတာ့ -- ကၽြန္ေတာ္ေမာင္းတဲ့သုံးဘီးေတြကို မန္းေလးမွာေမာင္းခြင့္ရွိေတာ့ ဟိုကိုေျပာင္းေရႊ ့သြားတာငါ -- ကိုယ္ကနယ္ေျမမွမကၽြမ္းတာ ‘’
သည္အထိ -- မိတ္ေဆြေဟာင္းအျဖစ္တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္အသိအမွတ္ျပဳ -- ေနၾကဆဲဟု - - စကားေတြကသက္ေသခံေနခဲ့သည္။
‘’ မမတို ့အဆင္ေျပတယ္မို ့လား - - ကေလးေတြေရာ - - ‘’
‘’ မင္း - - ဘာေျပာလိုက္တယ္ ‘’
မမႏြယ္က - - ဆတ္ကနဲတစ္ကိုယ္လုံး ေတာင့္တင္းသြားကာ - - ေအာင္မင္းကို တအံ့တၾသ ျပန္ေမးလိုက္သည္
‘’ အဆင္ေျပတယ္မို ့လား - - လို ့ ‘’
‘’ မဟုတ္ပါဘူး - - ေနာက္ဆက္တြဲေမးခြန္း ‘’
‘’ က - -ေလးေတြေရာလို ့ေမးမိတာ - - ပါ ‘’
‘’ ဟင္း ဟင္း ဟင္း - - မငိးဟာေလအခုထိကို သတိ ေၾကာင္ - - အသည္းေၾကာင္တတ္ေသးတာပဲ - - မင္းသုံးဆယ္ေက်ာ္ၿပီေပါ့ - - ဟုတ္လား ‘’
‘’ ဟုတ္ကဲ့ - - သုံးဆယ္ ့ႏွစ္ပါ ‘’
‘’ ေျပာင္းလဲဖို ့ေကာင္းၿပီ - - ရင့္က်က္လာဖို ့ေကာင္းၿပီေပါ့ ‘’
‘’ ကၽြန္ေတာ္ - - - ‘’
‘’ ေတာ္ၿပီ - - ေအာင္မင္း - - အဲဒီေရွ ့မွာပဲရပ္ - - ေရာ့ ‘’
‘’ မယူပါဘူး - - မမႏြယ္ ‘’
ရာတန္ကိုင္ထားေသာမမႏြယ္လက္မ်ားက တဆတ္ဆတ္တုံေနသလိုပင္ - - ၿပီး မပြင္ ့တပြင္ ့ေျပာကာ ရာတန္ကို ေအာင္မင္း ေပါင္ေပၚ - - ခ်ထားခဲ့သည္။ ကားထဲမွဆင္းလိုက္သည္ႏွင့္
ေနာက္ကိုတစ္ခ်က္ကေလးမွလွည့္မၾကည္ ့။
ေအာင္မင္း - - ရွက္ရႊံ ့ေၾကကြဲစြာ မ်က္ရည္ဝဲသည္။
‘’ မင္းကေလးေတြ နဲ ့ မင္းမိသားစုအတြက္ေငြရွာေနတာမလား - - ေမာင္ေမာင္ - ေရာ ့ယူထားလိုက္ ‘’ တဲ့
ေအာင္မင္းကားကို - - ၾကည္ ့ျမင္တိုင္အထက္လမ္းအတိုင္း ေလးေကြးစြာ ျပန္ေမာင္းခဲ့သည္။ ေၾသာ္ သီတာ႐ုံႀကီးကလဲ မေျပာင္းလဲေသး - - ေနာက္ပိုင္းေဆး႐ုံႀကီး အလြန္မွ - - ကုန္းမို ့မို ့ေလးထိပ္တြင္ - -
ဗနာပင္ႀကီးလဲ - - ၇ိွျမဲ ။
‘’ ဟယ္ - - - အစ္ကို - - - အေစာႀကီးျပန္လာတယ္ - - - ဟုတ္လား ‘’
‘’ ေပႀကီးကား - - - က်န္လာၿပီ - - - ေပႀကီးကား - - - က်န္လာၿပီ - - - ‘’
တစ္ဦးတည္းေသာသား ႏြယ္ဦးက - - - အိမ္ေရွ ့သစ္ပင္ရိပ္တြင္ကစားေနရာမွ - - ကားဆီသို ့တဟုန္ထိုးေျပးလာသျဖင့္ ဘရိတ္ကိုေဆာင့္နင္းလိုက္ပါသည္။
‘’ မိသစ္ - - တေလးကို - - - ဆြဲထားေလ ‘’
‘’ သား - - - ဟဲ့ - ဟဲ့ -- သား - - ႏြယ္ဦး ‘’
သစ္သစ္က - - ေနရာတကာေလးသည္။ သားကေျပးတတ္လႊားတတ္စမို ့ေနရာတကာျမန္သည္။
သားကိုေပြ ့ခ်ီၿပီးေနာက္ - - ေအာင္မင္းကို အသနားခံသလိုေလးျပဳံးျပသည္။ ေအာင္မင္း က သစ္သစ္မ်က္ႏွာကိုခက္မာစြာ တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီးကားကို - - ထားေနက်အိမ္ေဘးတြင္ - - - ထိုးရပ္ၿပီး - - - ဒက္
(ရွ္) ဘုတ္ထဲမွလိုင္စင္စာအုပ္ႏွင့္ပိုက္ဆံကိုထုတ္ယူၿပီး - - သားဆီလွည့္ခဲ့သည္။
‘’ ေဖႀကီး - - မုန္ ့မုန္ ့ - - မုန္ ့မုန္ ့’’
‘’ ေဖႀကီး ေရခ်ိဴးၿပီးရင္ - - ညေစ်းသြားမယ္ေလ - - မုန္ ့လဲစားမယ္ - - ကစားစရာလဲဝယ္မယ္ - - ဟုတ္လား - - - သား ‘’
‘’ အင္းအင္း - - အင္းအင္း - - မုန္ ့မုန္ ့ - - - မုန္ ့မုန္ ့ ‘’
‘’ သားကလဲေဖႀကီးက - - ႐ုပ္ရွင္လဲျပမွာတဲ့ - - - သိလား - - ေဖေဖနဲ ့ - - သားသား ေရခ်ိဴးမယ္ - - အဝတ္လဲမယ္ - - - ဟုတ္လား ‘’
‘’ အင္းအင္း - - မုန္ ့မုန္ ့ - - - မုန္ ့မုန္ ့ ‘’
‘’ သစ္သစ္ - - ကေလးကိုသာေရခ်ိဴးေပးးလိုက္ - မင္းအိမ္ေစာင့္က်န္ရမွာ ‘’
ေအာင္မင္း က ေျပာေျပာဆိုဆို အိမ္ေပၚလွည္ ့တတ္သြားသည္။
‘’ ကိုရယ္ - - ‘’ ဟု တိုးတိုးညီးရင္း မ်က္ရည္ဝဲက်န္ရစ္သည္ ။သည့္ႏွယ္ - - မ်က္ရည္က်ရေသာအႀကီမ္ေပါငိးလဲ မနည္းၿပီ - - ရွည္လ်ားစြာက်န္ရစ္ေသာႏွစ္ေပါငိးမ်ားစြာကို - - ေက်ာ္ျဖတ္လာသည့္တိုင္
ေအာင္မင္း သစ္သစ္အေပၚအခဲမေၾကနိုင္ပါကလား။
‘’ ပြမ္ - ပြမ္ ‘’
‘’ ေဟ့ - - မၿပီးေသးဘူးလား - - ဒရိုင္ဘာ ‘’
‘’ လာၿပီ - - မမႏြယ္ - - လာၿပီ ‘’
ေပၚတီကိုေအာက္မွ - - ဖယ္မလီယာ ဖိုးဒိုးေလး ဟြန္းကိုတပြမ္ပြမ္ႏွိပ္ခါ - - ႏြယ္ကကုန္းေအာ္သည္။ ေအာင္မင္းေက်ာင္းလြယ္အိတ္လြယ္ရင္း - - ေဘာင္းဘီခါးပတ္ကိုအေျပးအလႊားပတ္ ထြက္လာသည္ ။
‘’ လုပ္လာျပန္ၿပီ - - ဗရိုဗရဲ - - ေမာင္ေမာင္ရယ္ ‘’
‘’ ညက - - ဟုမ္းဝပ္ေတြ - - မၿပီးလို ့မမႏြယ္ ရဲ့ အဲဒါလုပ္ေနလို ့ ‘’
‘’ ကိုးနာရီထိုးေတာ့မယ္ - - ဒီမွာ - - ေတြ ့လား ‘’
‘’ ဟုတ္ကဲ့ပါ - - မွီေအာင္ေမာင္းေပးပါမယ္ ‘’
‘’ အမေလး ေအးေအးေဆးေအးပဲ ေမာင္းပါ ကိုယ္ေတာ္ ကားေမာင္းတတ္တာျဖင္ ့ႏွစ္ရက္ နဲ ့တစ္ပိုင္းးပဲရွိေသးတယ္ ‘’
ၿခံထဲမွကားေလးေမာင္းထြက္ခဲ့သည္။ မမႏြယ္ထံ မွ သင္းျပန္ ့ေသာ ေရေမႊးနံ ့ေလးကို ေအာင္မင္း ရႉရွိက္မိသည္။
‘’ မေန ့က ဒယ္ဒီက ေမးတယ္ - - ေမာင္ေအာင္မင္းစာလိုက္ နိုင္ရဲ ့လား တဲ့ ‘’
‘’ အသဲအသန္ပဲလို ့ မေျပာလိုက္ဘူးလား မမႏြယ္ ‘’
‘’ ဒီက အေကာင္းေျပာမလို ့ - - အင္း - - လိုက္နိုင္ပါတယ္ - - လို ့ ။ ဒါေပမဲ ့ ေကာင္ေလးက ပ်င္းခ်င္တယ္ - - - စာမက်က္ဘူးလို ့ - - မေကာင္းတာေလးလဲ ထည္ ့ေျပာရတာေပါ ့ဟဲ ့ ‘’
‘’ ဒီ ့ျပင္ဟာ ေျပာေရာေပါ ့မမႏြယ္ရယ္ ‘’
’’ စာမက်က္ဘူး ပ်င္းတယ္ဆိုေတာ ့ မွတ္ကေရာ ‘’
‘’ အမယ္ - - ဒါေပမယ္ ့ ေဖးေဖးမမေတာ ့ေျပာလိုက္ပါတယ္ - - စာေမးပြဲေတာ ့ေအာင္မွာပါလို ့ေလ ‘’
‘’ ေဟး - - ဒါမွ - - ေမာင္ ့ - - မမ ‘’
‘’ ဟဲ ့ - - - လုပ္ျပန္ၿပီ - - - ေရွ ့ၾကည္ ့ေမာင္း ‘’
ေအာင္မင္း မမႏြယ္ တို ့အိမ္ေရာက္သည္ မွာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ပဲရွိအုံးမည္ ။ မမႏြယ္ ႏွင္ ့ေအာင္မင္း တို ့ခ်စ္သူဘဝေရာက္ခဲ ့ၾကသည္။ မမႏြယ္ က ႏြမ္းပါးေသာ အားကိုးရာမဲ ့ေအာင္မင္း ဘဝ ကို သနားရာ မွ ခ်စ္ခဲ ့
ရသည္။
ေအာင္မင္းကေတာ ့မမႏြယ္ ၏ ၾကင္နာမႈ ေဖးမမႈ ႏွင္ ့အထိအေတြ ့ေလးေၾကင္ ့ခ်စ္ခဲ ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ အသက္ကေတာ ့ကြာသည္။ မမႏြယ္ က အစိတ္ေက်ာ္ေနၿပီ ။ ေအာင္မင္း က ႏွစ္ဆယ္ပင္ မျပည္ ့
တတ္ေသး။ သို ့ေသာ္ ေအာင္မင္း က ထြားႀကိဳင္းလွသည္။ ရြာမွာေနစဥ္ ကတည္းက ေဘာလီေဘာ အျမဲကစားသည္။ မမႏြယ္ ၏ ဖခင္ ဦးေသာ္ေကာင္း ႏွင္ ့ေအာင္မင္းဖခင္ ဦးတိုက္ေမာင္း တို ့က
အရင္းႏွီးဆုံးသူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္ခဲ ့ ၾကသည္။ ဦးတိုက္ေမာင္း ဆုံးပါးသြားေသာအခါ ေအာင္မင္း ကို ဦးေသာ္ေကာင္း က ေက်ာင္းထားေပးရန္ေခၚလာခဲ ့ျခင္းျဖစ္သည္။
မမႏြယ္ ညီမဝမ္းကြဲ သစ္သစ္ကေတာ ့ဆယ္ ့ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ ပဲ ၇ိွအုံးမည္ - - ျဖစ္သည္။ဦးေသာ္ေကာင္း အစ္မ မွေမႊးေသာ တူမျဖစ္လင္ ့ကစား - - သမီးတစ္ေယာ္ ႏွယ္ အလိုလြဳက္ခဲ ့ သည္။ ေအာင္မင္း ကို
သစ္သစ္ က လုံးဝ ၾကည္ ့မရ။ မမႏြယ္ က သူ ့ထက္ေအာင္ေမာင္း ကို အေရးေပးသည္ ဟုျမင္ ၏။ မမႏြယ္ ႏွင့္ ေအာင္ေမာင္း ခ်စ္သူဘဝ သန္ ့စင္စြာ ဆက္ဆံခဲ ့ၾကၿပီး အိေၿဒ ရရ ေနခဲ့ၾကသည္ မို ့
သစ္သစ္မရိပ္မိခဲ ့။
မမႏြယ္ က - - - ေအာင္ေမာင္း တို ့ အ-ထ-က တြင္ ဆရာမျဖစ္၏။ ေအာင္ေမာင္းဆယ္တန္းေအာင္ေတာ ့သစ္သစ္ရွစ္တန္းေရာက္ၿပီ။ယခင္ကလိုပင္ မမႏြယ္ ကို ေအာင္သစ္ေက်င္းပို ့ေပးျမဲအလုပ္တစ္ခုအျပင္
ေက်ာင္းမတူေသာ သစ္သစ္ ကို ဆယ္ပို ့ေပးရေသာအလုပ္တစ္ခုပိုလာသည္။
ေအာင္ေမာင္း ဒုတိယႏွစ္ေရာက္လာသည္အထိ ဘဝသည္ စိုေျပစြာ လွပ သန္ ့ရွင္း ေနခဲ့ၾကသည္။
‘’ ေဟ ့ေကာင္ ေအာင္မင္း လာအုံးေျပာစရာရွိလို ့ ‘’
ခင္ေမာင္ဝင္း က ေအာင္မင္း ႏွင္ ့အတန္းမတူေသာ္လည္း တစ္ခါတစ္ရံ ေအာင္မင္း ကားႏွင္ ့ပင္ ျပန္လိုက္တတ္သည္။ ခင္ေမာင္ဝင္း က ေျပာစရာရွိလို ့ဆိုလ်င္ အနည္းငယ္ေၾကာက္ရသည္။ ဒီေကာင္က
လက္ဖက္ရည္ ေသာက္ခ်င္ လ်င္လည္း ‘’ ခန လာအုံးေျပာစရာရွိလို ့ ‘’ဆိုကာ ကင္တင္းဝင္တတ္သည္။
‘’ မင္း - - -ဒီကိုလာ - - ေျပာစရာ ရွိရင္ ဒီမွာပဲေျပာ ‘’
‘’ ေဟ ့ေကာင္ - - မင္းအတြက္ - - သတင္းထူးကြ မထူးရင္ေဆးေပါလိပ္ေတာင္ဝယ္မတိုက္နဲ ့‘’
ခင္ေမာင္ဝင္း က အာမခံရဲရဲႀကီးေပးေနျပန္ေသာေၾကာင္ ့ ေအာင္ေမာင္း ခင္ေမာင္ဝင္း ေခၚရာလက္ဘက္ရည္ ဆိုင္ ထဲ သို ့ဝင္လိုက္သြားရေလသည္။
‘’ လက္ဖက္ရည္ - - ေဟ ့ - - ႏွစ္ခြက္ ‘’
‘’ ေနအုံးေလ - - မင္းသတင္း က ထူးမွန္းမသိ မထူးမွန္းမသိနဲ ့ ‘’ ေအာင္ေမာင္း က တားသည္။
‘’ ဟာကြာ - - မထူးရင္ - - ကိုယ္ ့ဖာသာရွင္းမယ္ ‘’
စားပြဲထိုးေလး လာခ်ေပးေသာ - export ဒူးယားကိုေကာက္ကိုင္လိုက္ရင္း - - စီးကရက္ကေလး ေထာင္ကာ။
‘’ မင္း - - ညီမ - -သစ္သစ္ - - ရည္းစားထားၿပီ - - ကိုယ္ ့လူ ‘’
‘’ ဘာ - - သစ္သစ္ - - ရည္းစားထားေနၿပီ - - ဟုတ္လား ‘’
ေအာင္ေမာင္း တအ့ံတၾသသာျဖစ္သည္ ။ သည္ထက္ေတာ ့ - - ေထြေထြထူးထူး မခံစားရေခ်။ တကယ္ေတာ ့ - -လဲ သစ္သစ္ ႏွင္ ့ေအာင္မင္း တို ့ကေသြးေဝးလြန္း၏။
ဘယ္ႏွဲ႕လဲသတင္း မထူးဘူးလား
ဟာ သစ္သစ္ ရည္းစားထားတာ ၾကာလွၿပီ ဒါသတင္းထူးလားကြ - - - မထူးဘူး - - - သြားမယ္
ေဟ - - မထူးဘူးလား - - ဟ - - ေဟ့ေကာင္ ေနအုံးေလ
ခင္ေမာင္ဝင္း လက္ဘတ္ရည္ႏွစ္ခြက္ ေဆးလိပ္တစ္ပြဲ နင္ ့ကန႔္လန႔္ကန႔္လန႔္ က်န္ခဲ့သည္။
သည္မွာ ေအာင္ေမာင္း သစ္သစ္ ကိုလူရာသြင္းၿပီး စကားေျပာျဖစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
တကယ္ေတာ့လဲ သစ္သစ္အရြယ္ေရာက္လာၿပီဆိုသည္ကို တစ္အိမ္တည္း အတူတူေနေသာ ေအာင္ေမာင္းတို႔ကသာ သတိမထားမိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
သစ္သစ္ တင္ရင္ ခါးေလးမ်ားက အခ်ိဳးက်က် နင္ ့ပူရိသတို႔ မ်က္စိက်စရာ အေနအထားေလးထဲ ေရာက္လာ၏
အေျပာအဆိုေလးေတြက အစ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းအမူအရာေလးမ်ားက အပ်ိဳရိုင္းဟန္ အျပည့္ျဖစ္လာသည္
ယခင္က ဆိုလ်င္ ေအာင္ေမာင္းေရွ႕မွာပင္ ထမီျဖန႔္ဝတ္ေနတတ္သူ
'' မိသစ္ - - ''
'' ရွင္ - - - ''
ကားတံခါးကိုဖြင့္ၿပီး တတ္လိုက္သည္ ႏွင္ ့ ေအာင္ေမာင္းက ခပ္မာမာေခၚလိုက္မိသည္ ။
သစ္သစ္ က လန႔္ထူးေလးထူး ရင္း ေအာင္ေမာင္းကို ၾကည့္သည္ ။ ေအာင္ေမာင္း သူ႔ကို လိုက္ၾကည့္ေနေသာအခါ သစ္သစ္ ေခါင္းေလးငုံ႔ကာ ေရႊရင္ေလး အစုံ တဖ်တ္ဖ်တ္တုန္သည္ ။ ဘာမ်ားေျပာမလဲဟု
နားေထာင္ေနစဥ္ ကားကိုေမာင္းထြက္ခဲ့သျဖင့္ သစ္သစ္ နားမလည္စြာ ေအာင္ေမာင္းကိုခိုးၾကည့္မိသည္။
မမႏြယ္ကို ဝင္ေခၚရအုံးမည္ျဖစ္၍လည္း ကားကိုေမာင္းေနက်အတိုင္း သမိုင္းလမ္းဆုံ အေရာက္အေရွ႕ဖက္သို႔ ေထာင္ၿပီး ေမာင္းခဲ့ေလသည္။
ေအာင္ေမာင္းနာရီၾကည့္သည္ - - မမႏြယ္ ေက်ာင္းလႊတ္ဖို႔ - - နာရီဝက္ခန႔္လိုေသးသည္။
'' နင့္ကို - - - ငါစကားတစ္ခြန္း ေျပာခ်င္လို႔ ''
'' ရွန္ - - - ေအာ္ - -အင္း ''
ႏွစ္မိုင္ခန႔္ အတြင္က်မွ စကားကိုျပန္ဆက္၏ ။
သစ္သစ္ - - ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္းခုံေနဝသည္ ။ က်ားက်ားယားယား တကသိုလ္ေက်ာင္းသား ေအာင္ေမာင္းကို သစ္သစ္ သူငယ္ခ်င္းေတြက အျမဲလို မိတ္ဆက္ခိုင္းၾကသည္ ။ သစ္သစ္ကလဲ ဟိုလိုလို ဒီလိုလို ႏွင္ ့
ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္လုပ္ကာ ေရွာင္ဖယ္ေနမိခဲ့သည္ ။ ၾကာေတာ့သစ္သစ္ သူငယ္ခ်င္းေတြ လက္ေလၽွာခဲ့ၾကသည္။
ေအာင္ေမာင္း ႐ုပ္ရည္ က ကုလားမင္းသား အမီတာဘာဂ်မ္း ႏွင္ ့အေတာ္တူသည္ ။ မ်တ္လုံးမ်က္ခုံးေတြက ထူထဲေတာက္ေျပာင္ၾကသည္ ။ ႏွာတံက ထူးထူးျခားျခား ခၽြန္ျမေနၿပီး ဆံပင္ပုံစံက အမီတာဘာဂ်မ္း ပုံ။
လက္ေမာင္း၌ - - အေမြးအျမင္ေတြကလည္း မည္းေနေအာင္ထူ၏ ။ ရင္ဘတ္ေမြးမ်ားက ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ သစ္သစ္ရင္ကို ခုန္ေစခဲ့သည္ ၊ ဟိုေနရာမွာဆို ရင္ ဗ်စ္ခဲေမွာင္မဲေနမွာပဲ ဟုေတြးရင္း မိမိဖာသာလဲ
ရွက္ဖူးသည္။
'
' နင္ရည္းစားထားေနၿပီလား မိသစ္ ''
ကားေလးကို ရဲေဘာ္ေဟာင္းရိပ္သာလမ္းေဘးတြင္ရပ္ခါ - - ထိုစကားကို နိဒါန္းမပါပဲ ေမးသည္။ သစ္သစ္ - - - ဆတ္ကနဲ သူ႔မ်က္ႏွာကိုၾကည့္သည္။
သူ႔မ်က္လုံးညိဳႀကီးမ်ား ႏွင့္ သစ္သစ္တစ္ကိုယ္လုံး ကိုေျခဆုံးေခါင္းဆုံး ၾကည့္ေသာအခါ သစ္သစ္မေနတတ္ ။
'' မထားပါဘူး - - - ဘာျဖစ္လို႔လဲ - - အစ္ကို ''
'' ငါ သတင္းၾကားလို႔ ေမးတာပါ - - ရွစ္တန္းဆိုတာ ဝိဇာ သိပံ ခြဲတဲ့ေနရာ - - - မိသစ္ အေရးႀကီးတယ္။
'' ငါတို႔က ဘဝတူေတြေလ - - ဦးေလး ေသာ္ေကာင္းေက်းဇူး ကို အျမဲသတိရေနရမွာ ''
သစ္သစ္ကို ဆယ္တန္းမွ ျမင့္ေမာင္ဆိုေသာ တ႐ုတ္ကျပားကလိုက္ေနသည္မွာကေတာ့ အမွန္ျဖစ္သည္ ။ျမင့္ေမာင္ သာမက ခင္ထြန္း - - စံေရႊ တို႔ကလဲ လိုက္ေနၾကသည္။ သစ္သစ္ ရင္ကခုန္ ပဲ
ဘုခ်ည္းျပန္ေတာခဲ့သည္သာ။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ - -သူဟာပထမဆုံး အႀကိမ္မိသစ္ကို အေရးတယူ စိုးရိမ္တႀကီး သတိေပးဆုံးမသည့္ အတြက္ ၾကည္ႏူးေက်နပ္သည္။
'' အစ္ကို႔စကားကို - - မိသစ္ နားေထာင္မွာပါ ''
ေအာင္ေမာင္းေမၽွာ္လင့္ မထားေသာ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕သည့္စကားေၾကာင့္ - - မိသစ္ ကို ေအာင္ေမာင္းသနားသြားမိ၏။
'' မိသစ္ - - အရင္ကနဲ႔မတူဘူး '' ဟုေျပာရင္း မိသစ္ေခါင္းေလးကို - - ခ်စ္စနိုးေလး ကိုင္ဖြျပစ္လိုက္မိသည္။ မိသစ္ရင္ထဲတလွပ္လွပ္ျဖစ္သြားကာ သူ႔ကို ခပ္ေစြေစြေလးၾကည့္လ်က္ - - ရွက္ကိုးရွက္ကန္းေလး
ျပဳံးမိသည္။
ၾကည့္ပါအုံး - - ဒီဟာမေလးအျပဳံးက အရင္နဲ႔ ဘာဆိုင္သတုံး - - ညိဳ႕ငင္အား ေလးေတြနဲ႔ပါလား - - - အင္းေလ ဒါေၾကာင့္လည္း ေယာက်္ားေလးေတြ - - - စိတ္ဝင္စားၾကတာေပါ့ - - -
ေခါင္းကေလးငုံ႔ထားေသာ သစ္သစ္လည္ဂုတ္သားေလးမ်ားတြင္ ေမႊးညင္းႏုေလးမ်ားက - - ေဗြႏွစ္လုံးျဖင့္ ရင္ခုန္ဖြယ္။
လည္ဆံေမြးႏုေလးေတြ ေပါက္ခါစ - - - ျမင္းရိုင္းမေလးတစ္ေကာင္ပမာ - - ႏုသစ္ပ်ိဳမ်စ္ျခင္းလကဏာ ကို အနီးကပ္ေတြ႕ရ၏။ လက္ဖ်ံေလး၌လည္း - - - စိမ္းစိမ္းစိုစိုေမြးႏုေလးေတြ စိုးမိုးစျပဳေနၿပီပဲ - - -
ေကာင္မေလး မငယ္ေတာ့။
ေအာင္ေမာင္း သက္ျပင္းခ်မိသည္။ ေအာင္ေမာင္း၏ သက္ျပင္းခ်သံကို သစ္သစ္က - - - ခပ္ျပဳံးျပဳံးေလးမ်က္လုံးေစြၾကည့္ကာ - - - ဇက္ကေလးေစာင္းၿပီး ျပန္ငုံ႔သြားသည္။
ေအာင္ေမာင္း ေခါင္းကို ခါရမ္းျပစ္လိုက္မိသည္။
မမႏြယ္ ထံမွ ရေသာ ကိုယ္နံ့ႏွင့္ သစ္သစ္ထံမွ ဆြတ္ပ်ံ႕ေသာ ကိုယ္နံ့တို႔ကကြာျခားလြန္းလွသည္။ မမႏြယ္ ထံမွ ပင္ကိုယ္ရနံ့တို႔က - - - ဖုံးကြယ္လ်က္ေရေမႊးနံ့ကသာ - - -ျပန႔္လြင့္ေနေလရွိသည္။
သစ္သစ္ ထံမွ မူ - - - ေအာင္သစ္တခါမွ မခံစားဘူးေသာ အီလည္လည္ အပ်ိဳစစ္ ရနံ့ေလးကို ရႉရွိုက္ေနရသည္ မို႔ ရင္ထဲ၌ - - -တစ္မ်ိဳးခံစားရ၏။ လက္ဝဲဘတ္ ေပါင္ကို ကားကူရွင္ေပၚတင္ကာ - -
သစ္သစ္ဘက္ သို႔ တေစာင္းလွည့္လ်က္ တေတာင္ဆစ္ ကိုကားေက်ာေပၚ တင္ထားျခင္းျဖစ္သည္မို႔ - - သက္ျပင္းရွိုက္ၿပီး သည္ ႏွင္ ့ေျခေထာက္ကို ကလပ္ လီဗာ ေပၚျပန္ခ် လက္ကို ဂီယာတံေပၚ
ျပန္အုပ္လိုက္ရင္း - - ။
'' သြားၾကစို႔ - - - မိသစ္ - - - မမႏြယ္ - - ေက်ာင္းလႊတ္ေတာ့မယ္ ''
'' ဟုတ္ကဲ့ - - အစ္ကို ''
သစ္သစ္ - - ဘယ္ႏွယ္ ့ေၾကာင့္ထူးထူးျခားျခားႀကီး ယဥ္ေက်းေနပါလိမ့္ဟု ေအာင္သစ္ ဇေဝဇဝါ ေတြးရင္း ကားကိုေမာင္းထြက္ခဲ့မိသည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံးရင္မွာမူ အေတြးကိုယ္စီ ႏွင္ ့ပဲျဖစ္သည္။
သစ္သစ္က လည္းတခ်ိန္လုံး - - ဖုတ္ေလသည့္ငပိရွိသည္မၽွ မေအာင့္ေမ့ပဲ ဂ႐ုမစိုက္သလို ေနလာခဲ့ေသာ ေအာင္ေမာင္း ၏ ႏွလုံးသားေရးရာ ဘာေရးရာ ႏွင္ ့စပ္လ်င္းသိစကားေလးမ်ားၾကားရမႈေၾကာင့္
ၾကည္ႏူးေနတာ - - ေအာင္ေမာင္း သက္ျပင္းရွိုက္သံေလးကိုပင္ မိသစ္ရင္ခုန္ေနမိေသးသည္။
ဪ - - သည္အရြယ္ကလည္း - - သစ္ရြက္ေႂကြသည္ကိုပင္ လက္ခုပ္လက္ဝါးေလးတီးကာ - - ရယ္ေမာတတ္ေသာ အရြယ္ - - ။
'' မင္းညီမ - - လိုက္လာတယ္ - - ေဟ့ေကာင္ - - - ဘာအေရးႀကီးလို႔လဲမသိဘူး - - - ခင္ေမာင္ဝင္းက - - စာသင္ခန္းမွ ထြက္ဆီးႀကိဳေျပာၿပီးေသာ ေၾကာင့္ ေအာင္မင္း အျပင္ကို ၾကည့္၏ ။ ေက်ာင္းအက်ီ
အျဖဴလက္ရွည္ ထမီ အစိမ္း ႏွင္ ့ ေက်ာင္းလြယ္အိတ္ မပါေသာ သစ္သစ္ကို တအံ့တဩေတြ႕ရသည္။
ခင္ေမာင္ဝင္းကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး - - မိသစ္ဆီလာခဲ့၏။
'' ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္ - - သစ္သစ္ ''
'' ေဖႀကီး - - - အသဲအသန္ျဖစ္လို႔ - - ကိုကို '''
'' ဟာ - - - - - ''
ေအာင္မင္း ခင္ေမာင္ဝင္းကို အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာၿပီး - - အိမ္သို႔ အေျပးသြားရန္ ကားဆီသို႔ဦးတည္ခဲ့သည္။ သစ္သစ္ က မမွီမကမ္းေလး လိုက္လာသည္။
'' မမႏြယ္ေရာ - - အေၾကာင္းၾကားၿပီး ၿပီလားဟင္ ''
'' မမႏြယ္ က အိမ္ကို အရင္ေရာက္တာ - - - မမႏြယ္ေၾကာင့္ - - မိသစ္သိတာ - -မမႏြယ္ကို ေဒၚႀကီးလွ - ဖုန္းဆက္ေခၚတယ္လို႔ေျပာတယ္ ''
ကားကူရွင္ေပၚ ျပစ္ထိုင္လိုက္ၿပီး - - - တစ္ဖက္တံခါးကို ဖြင့္ေပးလိုက္သည္။ မိသစ္ဝင္ - - ထိုင္ကာတံခါးပိတ္သည္။ တံခါးက ဂ်က္မက် - - ကားကို - -တလွိမ့္ႏွစ္လွိမ့္ ေမာင္းၿပီးမွ - - သစ္သစ္ ဖက္မွ
တံခါးကို လွမ္းဆြဲေဆာင့္ပိတ္၏။ ထိုအခါ ေအာင္ေမာင္း ၏ ႀကီးမားေသာ လက္ေမာင္းႀကီးက မိသစ္နို႔ေလး ႏွစ္လုံးကို အိကနဲ ဖိကပ္မိၾကသည္။ မိသစ္ - - မ်က္ႏွာေလး ရဲ ၿပီးေနာက္ကိုတြန႔္သည္။
ေအာင္ေမာင္း ရင္ထဲ - - ဒိတ္ကနဲ ပူသြားကာ သစ္သစ္ကို အားနာသလိုႀကီးျဖစ္သြားမိသည္။
'' ေဆာရီး - - - မိသစ္ - -တံခါးမက်လို႔ ''
'' အင္း - - - ပါ ''
သည္စကား ႏွစ္လုံးအေနာက္၌ ႏွစ္ေယာက္ထဲသာ သိသာေသာ အေတြးေလးမ်ားက ျပန႔္လြင့္သြားၾကသည္။ ကားက ေဒသေကာလိပ္အတြင္း မွ ျဖတ္ထြက္လာရာ အရွိန္ျပင္းျပင္း ႏွင္ ့ ေတြ႕လိုက္ေလတိုင္း
သစ္သစ္ကိုယ္လုံးေလးက ေအာင္ေမာင္းဘက္ သို႔ ယိမ္းထိုးသြားသည္။
မဟာစည္ေကြ႕နားရွိ - - - ဂ်ိဳင္ ့ ႀကီးတစ္ခုကို အေရွာင္ - - - '' ဂ်ိဳင္း - -ဒုံး ''
'' အေမ့ - -အို - - - ''
ကားေရွ႕ ဘီး တစ္ဖက္ကဂ်ိဳင္ ့ထဲက်ၿပီး - - ေရွ႕အိပ္စယ္တန္ ႏွင္ ့ ဒုံကနဲ - - ေဆာင့္လိုက္ရာ သစ္သစ္ မဟန္နိုင္ပဲ ေအာင္ေမာင္း ေပါင္ၾကား သို႔ လက္ေထာက္မိၿပီး ေအာင္ေမာင္း ရင္ခြင္ေလးထဲသို႔
ၿပိဳဆင္းတိုးဝင္သြားသည္။ ဤမၽွေလာက္ ႏွင္ ့ ဆိုျပသနာမရွိ - - ေၾကာက္ေၾကာက္လန႔္လန႔္ႀကီး ဆုပ္လိုက္မိေသာ သစ္သစ္လက္ကေလးက ေအာင္ေမာင္း ၏ ရွည္ရွည္ လီးအတန္ႀကီးကို
မိမိရရႀကီးကိုင္လိုက္မိျခင္းေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္သည္။
တဒဂ ေလးပါ - -တခဏေလးရယ္ - - ၾကာလွမွႏွစ္စကန႔္ - - သုံးစကန႔္ပဲေပါ့ - -အဲလိုကိုင္လိုက္မိသည္ ႏွင္ ့ သဘာဝဆန႔္ က်င္ဖက္လိင္ သေဘာအရ လီးႀကီးက ဒိုင္းကနဲ သစ္သစ္ လက္ကေလးကို
''ေတာ့'' လိုက္သလို ႐ုန္းထြက္လိုက္တာေၾကာင့္ သစ္သစ္ မ်က္လုံးေတြျပာသြား၏။ ေအာင္ေမာင္းက သစ္သစ္ ပခုံးေလးကို အသာဖက္ၿပီး ေပြ႕ထူ၏။
'' ငါ - - - စိတ္ေလာေနလို႔ဟ - - မိသစ္ ''
ေအာင္ေမာင္း အသံက တစ္စုံတစ္ရာ ကိုဖုံးဖိရန္ ႀကိဳးစား၏။ မိသစ္ကလဲ ရင္ခုန္ေႏြးေထြးစြာ လႈပ္ရွားေနေသာ အသံႏွင္ ့ ။
'' ဟုတ္တယ္ - - ေဖႀကီး - - - အေတာ္ျဖစ္ေနတာ''
မိသစ္ သူမေနရာေလး၌ ေနသားတက် ျပန္ထိုင္မိခ်ိန္ ကားေလးက ဘုရားလမ္း လမ္းဆုံ မွေကြ႕ထြက္သည္။ မိသစ္ သူ႔လက္ဖဝါးေလးကို မသိမသာ ဆုပ္နယ္ေနမိ၏။ ရင္ထဲမွ တဒိန္းဒိန္းခုန္ ေနရင္း
ေအာင္ေမာင္းကိုခိုးၾကည့္၏။ ေယာက်္ားပီသေခ်ာေမာခန႔္ျငားေသာ ေအာင္ေမာင္း မ်က္ႏွာကေရွ႕ကိုမူထားလင့္ကစား မ်က္လုံးေစြအၾကည့္ ႏွင္ ့သစ္သစ္ တို႔ အၾကည့္ခ်င္းဆုံၾကသည္။
'' ဒိတ္ '' ကနဲ ရင္ေတြခုန္ကာ မ်က္ႏွာကိုကားေရွ႕သို႔ ျပန္လွည့္လိုက္မိၾကသည္။ စကားမူမေျပာျဖစ္ေတာ့ - - - ။
ဦးေသာ္ေကာင္းက - - လူႀကီးေရာဂါျဖစ္ၿပီး တေရွာင္ေရွာင္ျဖစ္ေနသည္မွာလည္း ၾကာၿပီျဖစ္သည္။ ကားေလး ေပၚတီကို ေအာက္သို႔ ထိုးလိုက္မိသည္ ႏွင္ ့ တံခါးဖြင့္ကာ အိမ္ေပၚအေျပးအလႊားတတ္ၾကသည္။
အိမ္ေရွ႕ခန္း တြင္ အိမ္နီးခ်င္းမ်ားေရာက္ေန၏။
'' အဲဒါ ဦးေသာ္ေကာင္း သား နဲ႔ သမီးေတြေပါ့ အႀကီးေကာင္က တကသိုလ္ေက်ာင္းသား။ ''
တစ္စုံတစ္ေယာက္ အသံကို သဲ့သဲ့ ၾကားသည္။
'' ေမာင္ေမာင္ - - - ''
မမႏြယ္ အခန္းဝ၌ ေအာင္ေမာင္း ႏွင္ ့ ဆုံ၏။ မမႏြယ္ ငိုထားသျဖင့္ မ်က္ႏွာေတြနီရဲကာ မို႔အစ္ေနသည္။
'' ေဖေဖ - - - ဆုံးၿပီ ''
'' ဗ်ာ - - - ''
''ရွင္ - - - ''
သစ္သစ္ ေရာ ေအာင္ေမာင္းပါ ငိုင္ေတြသြားစဥ္ သစ္သစ္က ေအာင္ေမာင္းလက္ေမာင္းကို စုံကိုင္ၿပီးရင္ဘတ္၌ မ်က္ႏွာေလးဝွက္ကာ ၾကဴၾကဴပါေအာင္ငိုေလေတာ့သည္။
မမႏြယ္က - - - သစ္သစ္ ပုခုံးေလးကို ဖြဖြဆုပ္ႏွယ္ေပး၏။
'' တိတ္ပါညီမရယ္ - - - တို႔ေမာင္ႏွမ သုံးေယာက္ စည္းစည္းလုံးလုံး - - ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနသြားၾကဖို႔ ပဲလိုတာ ''
'' မိသစ္ - - - အသက္ေတာင္မမွီဘူး - - မမႏြယ္ ''
ဝမ္းနည္းဆို႔နစ္သံေလးျဖင့္ေျပာရင္း - - -ရင္ခြင္ထဲခိုဝင္ငိုရွိုက္ျပန္သည္။ ႏြယ္ ႏွင္ ့ေအာင္ေမာင္းက သစ္သစ္ကို ေခ်ာ့ေမာ့ႏွစ္သိမ့္ရင္း တစ္ေယာက္ ႏွင္ ့ တစ္ေယာက္ အားကိုးစြာ ေၾကကြဲစြာ ၾကည့္ျဖစ္ၾကသည္။
စ်ာပန ကိတ္စ အဝဝကို ေအာင္ေမာင္းဦးစီး ေဆာင္ရြက္ရ၏။ မမႏြယ္က ေအာင္ေမာင္းကိုသာ အလုံးစုံ ပုံအပ္ထား၏။
ေဒၚလွ (ထမင္းခ်က္) အဖြားႀကီးက တေမွာင့္ '' သူ႔သားသမီးေတြကို စိတ္မခ်လို႔လားမသိဘူး မေန႔ညက စာၾကည့္ခန္းဝမွာ ေက်ာေပးၿပီးထိုင္ေနတာေတြ႕လိုက္တယ္ - - သိလား - -
ငါျဖင့္ေခါင္းကိုဒီေလာက္ႀကီးသြားတာ ''
သစ္သစ္က သူရဲဆိုလ်င္ေတာ့အေသေၾကာက္သည္။ ႏြယ္က - - ေဒၚလွ ကို ခပ္စူးစူးေလးၾကည့္ရင္း
'' တကယ္ေတြ႕တာေနာ္ - - - ေဒၚလွ ''
'' အမေလး - - - မဟုတ္ပဲနဲ႔မေျပာရဲပါဘူး - -ဆရာမရယ္ - - ဘုရားေပးေပးက်မ္းေပးေပး ကၽြန္မ လိမ္မေျပာပါဘူး ''
ေဒၚလွ စကားနည္းသေလာက္ ဆုံး - -တေစ - - ဆို လဲ ေသးပါေအာင္ေၾကာက္တတ္ေသာ အဖြားႀကီး ျဖစ္သည္။ ႀကိဳးစားရိုးသားသူ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ - - ႏြယ္ ့ေမေမရွိစဥ္ကတည္းက ႏြယ္တို႔မိသားစု ႏွင္ ့
ေနလာခဲ့သည္မွာ သားသမီး မ်ားရွိေသာ က်ဳံမေငး သို႔ပင္မျပန္ေတာ့ပဲ မိသားစုဝင္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနသည္။
ေၾကာက္သည္ဆိုကာ - - ရက္လည္ၿပီး ေနာက္ေန႔ ေတြ၌ - - - မမႏြယ္ ႏွင္ ့အတူ သစ္သစ္ ဝင္ဝင္အိပ္ေတာ့သည္။ ႏြယ္ႏြယ္ ႏွင္ ့ေအာင္ေမာင္း တို႔မွာ ကိုးလိုးကန႔္လန႔္ျဖစ္ၾကရသည္။ ေဖေဖ
ဆုံးၿပီးသည့္ေနာက္ - - ႏြယ္ ႏွင္ ့ ေအာင္ေမာင္း ညတိုင္းလိုလို ႏြယ္ ့အခန္းမွာ - - ဆုံၾကသည္။
ႏြယ္ ကတစ္ခုေတာ့ စည္းျခားထားပါသည္။
မင္ဂလာ မေဆာင္ေသးခင္ ဘာမွ မလုပ္ရ ဟု ေအာင္ေမာင္း ကလည္း ႏြယ္ ့စကားအတိုင္း အပြတ္အသပ္ေလးမ်ား မွ လြဲ၍ပိုၿပီး အခြင့္အေရးမယူခဲ့ရွာပါ။ ထိုေၾကာင့္လည္း ႏြယ္ - - - ေအာင္ေမာင္းအခန္းကို
သစ္သစ္ အိပ္ခ်ိန္၌ ေအာင္ေမာင္း အလိုက် တိတ္တဆိတ္ကူးလာခဲ့ရသည္။
'' မိန္းကေလး က အေဆာင္ကူးရတယ္ - - - ေမာင္ေမာင္ရယ္ - - - ရွက္စရာ ေကာင္းေနၿပီ - -တကယ္ပဲ ''
ႏြယ္က - - ေမာင့္အခန္းထဲဝင္မိသည္ ႏွင္ ့ရွက္စရာ မ်က္ႏွာေလး ႏွင္ ့ေျပာလိုက္သည္။ ေအာင္မင္း က ႏြယ္ ့ကို မျပဳံးမရယ္ - - - ေလးစိုက္ၾကည့္ေနရင္းတံေတြး မ်ိဳခ်သည္။ စြပ္က်ယ္ဂ်ိဳင္းျပတ္ ေလးသာ
ဝတ္ထားေသာေၾကာင့္ ေအာင္ေမာင္း ရင္ဘတ္မွ အေမႊးမ်ားကို အသည္းယားစဖြယ္ ျမင္ရ၏။
ေအာင္ေမာင္းက အေမႊးထူေျပာေသာ သူ႔ရင္ဘတ္ႀကီး ႏွင္ ့ ႏြယ္ ့ပါးျပင္ေလးဖိကပ္မိသည္အထိ သိမ္းဖက္လိုက္သည္။ သင္းပ်ံ႕ေသာ ေရေမႊးနံ့ က စူးဝင္သြား၏။
ႏြယ္က အလိုက္သင့္ေလး သူ႔ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္လိုက္ရင္း - - -
'' ေကာင္မေလး နိုးလာအုံးမယ္ ေမာင္ - - - ''
'' နိုးနိုး - - မမႏြယ္ရယ္ - - ဒီလိုညေလးပဲ ေတြ႕ရတဲ့ဟာကို - - မမႏြယ္က - - ေမာင့္ကိုေရွာင္ဖယ္ေရွာင္ဖယ္ နဲ႔ ''
'' အဲလို မေျပာနဲ႔ - - ေမာင္ေမာင္ - - မမႏြယ္ကလူႀကီး သိလား - - တြဲတြဲသြားသြား ေလၽွာက္သြားလို႔ေကာင္းတဲ့ အရြယ္မဟုတ္ဘူး - - ဆရာမ ဆိုတဲ့ ဂုဏ္သိကာလဲ ရွိေသး ''
'' အဲဒါေၾကာင့္ေျပာတာ - - ဒီမွာမေနခ်င္ေတာ့ဘူးလို႔ ေတာင္ႀကီးျဖစ္ျဖစ္ - - ေမၿမိဳ႕ျဖစ္ျဖစ္ ေျပာင္းၿပီး လက္ထပ္ၾကရေအာင္ဆိုလဲ ''
'' အလုပ္က ဒီမွာအေျခက်ေနတာ ေမာင္ေမာင္ - - ေဖေဖ့ရွယ္ယာလုပ္ငန္းေတြလဲ - - မမပဲ ဆက္လုပ္ေနရတာ - - ဒါေတာင္ အန္ကယ္စိုးရွိေနလို႔ ''
'' အဲဒီ ဦးတင္စိုး ဆိုတဲ့လူႀကီးက မမႏြယ္ကိုၾကည့္တဲ့ အၾကည့္ဟာ မရိုးသားဘူးလို႔ ထင္တယ္ သိလား ''
'' အဟင္း - - ဟုတ္မွာေပါ့ ''
ႏြယ္က ေမာင့္ကို - - စ - လိုစိတ္ႏွင္ ့ခပ္ေပါ့ေပါ့ေလး ေျပာ၏။ ေအာင္ေမာင္းက - - ႏြယ္ ့ပုခုံးအရိုးက်ိဳးမတတ္ ဖ်စ္ညႇစ္ရင္း- - ။
'' မမႏြယ္ ေနာ္ - - ကၽြန္ေတာ့စိတ္ကိုမဆြ နဲ႔ သိလား ''
ကၽြန္ေတာ္ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ နဲ႔ - - ဘာမွမလုပ္ပဲ အလွၾကည့္ေနတဲ့ ပန္းကိုကၽြန္ေတာ့ အရင္ခူးလို႔ကေတာ့လား - - မယုံမရွိနဲ႔ ဓားနဲ႔ထိုးမွာ - - အဲဒါ - - အၿပီးေျပာတာ ''
ေအာင္ေမာင္း က - - ကတုံကရီ ေျပာရင္း ႏြယ္ ့ပါးျပင္မို႔မို႔ေလးကို - - - ေႏြးကနဲ - - ေမႊးလိုက္သည္။ လက္တစ္ဖက္က ႏြယ္ ့ရင္သားတစ္လုံးကို ဖိညႇစ္ရင္း မခ်င့္မရဲ သက္ျပင္းခ်၏။
'' ေမာင့္ကို - - မမႏြယ္ ကတိေပးထားတာပဲ ေမာင္ရယ္ - - ႏြယ္ ့အပ်ိဳဘဝ ကိုေမာင့္ကိုပဲ ေပးမွာပါ ''
'' မမႏြယ္က ပါးစပ္ကပဲေျပာ သိလား ဟိုလူက အံတိုေနၿပီ မမႏြယ္လိုလူေလာက္ေတာ့ ျဖဳတ္ေတာင္စားသြားအုံးမယ္ ''
'' ကဲပါ လႊတ္ပါအုံး အသက္ရႉလို႔ မရေတာ့ဘူး
ႏြယ္က ေအာင္ေမာင္း ေပါင္ကို လက္ကေလး ေထာက္ကာ ႐ုန္းရင္းႏႈတ္ခမ္းေလးစူၿပီး ေျပာလိုက္၏။ ေအာင္ေမာင္းက မခ်င့္မရဲ ႏြယ္ ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ႁပြတ္ခနဲ စုပ္ၿပီးမွ လႊတ္လိုက္ရင္း။
'' မမႏြယ္ ကို ဒီစာအုပ္ျပမလို႔ - - ဒီမွာ ''
စာအုပ္ကလက္ႏွစ္လုံးေလာက္ ထူသည္။ ေဒါက္တာ '' အီဆာမက္သ႐ူး '' ေရးသားေသာ '' အနရယ္ကင္းသိကာမေျဖေပ်ာက္နည္း '' စာအုပ္ေလးကို ႏြယ္ကခပ္တည္တည္ ယူဖတ္လိုက္၏။
'' ဒါက အမေနာက္နိုင္ငံက ေဆးပညာအယူအစေတြပဲ - - ဒီထဲမွာ '' ဖတ္ကင္း '' ကိုမမႏြယ္ေလ့လာဖူးလား ''
'' ဟင့္အင္း - - လိင္စာအုပ္ေတြမွ မဖတ္ဖူးတာ ''
'' ဒါေၾကာင့္ အပ်ိဳႀကီး ျဖစ္ေနတာ ဒီမွာၾကည့္ ပုံပါတယ္ - - ေတြ႕လား မမႏြယ္ - - ဒါက ေယာက်္ားေလးေရာ မိန္းကေလးေရာ အနရယ္ ကင္းတဲ့နည္းပဲ ''
'' ဟင္ - - ေမာင္ကလဲ - - - ဘာေတြျပမွန္းမသိဘူး ''
'' မမႏြယ္လဲ - - ဆရာမတစ္ေယာက္ ပဲဗ်ာ ဒါေလးေတာင္မွ အေတြ႕အၾကဳံမရွိဘူးဆိုရင္ - - ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ''
'' အို - - - မဆိုင္တာ - - ဆရာမက - - ဒါေတြသိရမွာလား ''
'' ဟာ - - သိပ္သိရတာေပါ့ - - -ဒါမွကိုယ့္ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူ တပည့္ေလးေတြကို ထိန္းသိမ္းနိုင္မွာ ''
'' ေပးစမ္းပါ - - တစ္ခါထဲ လက္ခ်ာေတြေပးေနျပန္ၿပီ ''
ႏြယ္က ရင့္က်က္ဟန္ေလး ျဖင့္စာအုပ္ကို ဆြဲယူၾကည့္၏။ ေယာက်္ားလိင္တန္ကို မိန္းမက ဂြင္းတိုက္ေပးေနသကဲ့သို႔ မိန္းမေစာက္ပတ္ကို ေယာက်္ားက လီးသဏန္ ပစည္း တစ္ခု ႏွင္ ့ ထိုးသြင္းေပးေနပုံျဖစ္သည္။
'' အဲဒါ - - သမီးရည္းစားေတြေလ - - မမႏြယ္ရဲ့ ''
'' သိပါတယ္ သူပဲ ဖတ္တတ္တာက်ေနတာပဲ မ်က္စိရွက္ဖို႔ ေကာင္းလိုက္တာ ''
ႏြယ္က မ်က္စိရွက္တယ္ ဟုပါးစပ္က ေျပာရင္း ေနာက္စာမ်က္ႏွာမ်ားကို ေလၽွာက္လွန္ၿပီးၾကည့္လိုက္ျပန္သည္။ သုံးေလးရြက္ လွန္ၿပီးေနာက္ သ႐ုပ္ေဖာ္ပြံ တစ္ပုံေပၚလာ၏၊
'' ဟင္း - - ဒီပုံကေတာ့ - - အေတာ္ဆိုးတာ ''
ေအာင္ေမာင္းက ႏြယ္ ့ပုခုံးမွ ေက်ာ္ကာလက္ကို ႏြယ္ ့နို႔ႀကီးတစ္လုံးအား - - ညႇစ္ကစားရင္း - - စာအုပ္ကိုၾကည့္သည္။
'' ဒါက ညားၿပီထင္တယ္ မမႏြယ္ရဲ့ ကၽြန္ေတာ္လဲ အဆုံးထိမဖတ္ရေသးဘူး - - တစ္ခ်ိဳ႕ေဝါဟာရ ေတြက်ေတာ့ ေဆးပညာ အေခၚအေဝၚေတြလား မသိဘူး - - ေနအုံး - - အဲ - -အဲဒီမွာေတြ႕လား ''
ႏြယ္က အသံေလးမပြင့္တစ္ပြင့္ႏွင္ ့ ဖတ္ၿပီးရယ္၏။
'' အလကား - - - ဘာေတြမွန္းလဲ မသိဘူး ''
'' ေျပာစမ္းပါ မမႏြယ္ရဲ့ သိရင္လဲ ဘာသာျပန္ေပးစမ္းပါ ''
'' ကြယ္ - - - ညစ္တီးညစ္ပတ္ေတြပါ - - ကေလးမရေအာင္လုပ္တဲ့ နည္းေပါ့ - - မိန္းမအဂါ ထဲကို ပလတ္စတစ္ စြပ္ၿပီးလုပ္တဲ့ဟာကို - - ေယာက်္ားဆိုလဲ - - ဟိုဒင္းစြပ္ၿပီးလုပ္ေပါ့ - - အဲဒါ - -
ဘာမွမထူးဘူး ဒီမွာ ၾကာလွၿပီ - - အိမ္ေထာင္ရွင္ေတြ သုံးေနတာ ''
'' ကၽြန္ေတာ္တို႔ လဲ အဲဒီလိုလုပ္လို႔ မရဘူးလားဟင္ - - - မမ ''
ေအာင္ေမာင္း က အရဲစြန႔္ၿပီး မမ နားကပ္ေျပာ၏။
'' ကၽြတ္ - - မဟုတ္တာေတြ ကြယ္ - - - ရွက္စရာႀကီး ''
'' ဘာရွက္စရာရွိလဲ မမရယ္ - - ေမာင့္ဟာကို စြပ္ၿပီးလုပ္ၾကမယ္ေလ - - - မေကာင္းဘူးလား ဟင္ ''
''ေဟ့ေအးကြယ္ - - မေကာင္းပါဘူး - - - မေတာ္တဆ ေက်ာ္မေကာင္းၾကားမေကာင္းျဖစ္ကုန္ရင္ မမပဲ အရွက္ရမွာ ၿပီးေတာ့လဲ ပတ္ဝန္းက်င္က ေမာင္ႏွမ လို႔သိၾကတာ ''
တဖြဖြ - - ဆုပ္နယ္ေနေသာ - - ႏြယ္ ့နို႔ႀကီးေပၚမွ လက္ကို႐ုပ္သိမ္းလိုက္သလို ပူးကပ္ထားေသာ ခနာကိုယ္ႏွစ္ခုကိုလဲ ဆတ္ကနဲ ခြါျပစ္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚသို႔ ဝက္ႀကီးတစ္ေကာင္ပစ္ခ် လိုက္သလို
ပက္လက္ႀကီးလွဲခ်ရင္း ဟင္းကနဲ - - - ညီးတြားလိုက္သည္။
ႏြယ္ ့- - ရင္ထဲထိတ္ကနဲျဖစ္သည္။ ႏြယ္ ့ကိုခ်စ္ရေသာ ေမာင့္အျဖစ္ကလည္း စိတ္ညစ္စရာေတာ့ ေကာင္းသည္။ ခ်စ္သူ တို႔ သဘာဝ တြဲသြားတြဲလာလဲ မလုပ္ရ - - ။ လက္ပြန္းတတီး ေနဖို႔ကလည္း
မသင့္ေတာ္ - - ဟုတ္ေတာ့လဲ ဟုတ္သည္။ သူ႔ခမ်ာသနားစရာ - - ပုဆိုးေအာက္မွ မတ္ေတာင္ေနေသာ လီးတန္ထိပ္ႀကီးက ႏြယ္ ့ရင္ကိုသိမ့္ကနဲ တုန္လႈပ္ေစသည္။ သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚ ကန႔္လန႔္ေလးေမွးကာ -
- အုပ္မိုးလိုက္ရင္း ။
'' ေမာင္ - - - ''
ခပ္တိုးတိုးေလးေခၚသည္။
ေမာင္ကစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ - - - မ်က္ႏွာျဖင့္ မ်က္ႏွာက်က္ကိုသာ ေမာ့ၾကည့္ေနၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ ကို ေခါင္းေအာက္သို႔သြင္းထားသည္။ ဂ်ိဳင္းေမႊး မဲမဲႀကီးမ်ားက ေရွးလ်ားလွသည္။
'' ေမာင္ - - လို႔ဆို - - ထူးေလ ''
'' မမျပန္ခ်င္ၿပီမို႔လား - - ျပန္ေတာ့ ''
ေအာင္ေမာင္း အသံက တကယ္ ့ကိုစိတ္တိုေနသံ။
'' ေမာင္ကကြယ္ - - - ကေလးေလးလိုပဲ - - မေတာ္တာေတြ ျဖစ္ကုန္မွာစိုးလို႔ - - မ - - ေတာင္းပန္ေနတာ က်န္တာေတြကို ေမာင္ ႀကိဳက္သလိုလုပ္ေနတာပဲမို႔လား - ဟင္ ''
ႏြယ္ ့အသံေလးက ေျဖာင္းဖ်ႏွစ္သိမ့္ရင္း ဝမ္းနည္းဆို႔နင့္သံေလးဝဲလာသည္။ ေမာင္ ႏြယ္ ့ကိုဤနယ္ စိမ္းစိမ္းကားကား ဆက္ဆံလ်င္ ႏြယ္ အင္မတန္ ဝမ္းနည္းလြယ္သည္။ မ်က္ရည္ခ်က္ျခင္း ဝဲသည္။
ေအာင္ေမာင္း က ႏြယ္ ့မ်က္ႏွာကို ေဝကနဲၾကည့္ၿပီး သက္ျပင္းခ်ကာ - - ခြေခါင္းအုံးႀကီးကို - - လွည့္ခြျပစ္လိုက္ကာ - - သိမ္းဖက္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ - - ႏြယ္ ့ကိုမၾကည့္ပဲလည္း ေျပာသည္။
'' ဟုတ္ပါၿပီ - - မယ္မင္းႀကီးမရယ္ - - ႂကြပါေတာ့ ၾကာရင္ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳး - - ဆီးေအာင့္ၿပီးေသေတာ့မွာ မို႔ပါ ''
ရက္စက္လြန္း ဥေပခါျပဳလြန္းၿပီး - - အလြန္တရာမေလးမစားနိုင္လြန္းေလျခင္း ဟု ေတြးရင္း ေဒါသထြက္၏။
'' မင္း - - -ဘယ္လိုသုံးႏႈန္းလိုက္တာလဲ - - ေမာင္ေမာင္ - - ဟင္ ''
'' မမႏြယ္ ကၽြန္ေတာ့ကို လာသတ္ေနတာနဲ႔ မတူဘူးလားဗ် ''
ဆတ္ကနဲ - - လွည့္ေျပာလိုက္ေသာ ေအာင္ေမာင္း မ်က္လုံးအိမ္မွ မ်က္ရည္ပူမ်ားဒလေဟာ စီးဆင္းလာေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရေသာ ႏြယ္ အရည္ေပ်ာ္သြားသည္။
'' ေကာင္ေလး ကလည္းေလ - - အရမ္း - - ဆိုး ''
ႏြယ္က - - ေအာင္ေမာင္းပုခုံးကို ဆြဲလွည့္ၿပီး ေအာင္ေမာင္း ေပါင္ၾကားမွ လီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ဆြဲျဖဲ ေပးရင္းေျပာ၏။ ေအာင္ေမာင္း ဒိတ္ကနဲ ဝမ္းသာသြားကာ ထ ထိုင္သည္။ ၿပီးေနာက္ ႏြယ္ ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကို
စုပ္သည္။ ႏြယ္ က အလိုက္တင့္ေလး ေမာ့ေပးထားကာ မ်က္ေတာင္ႀကီးမ်ားေမွးထား၏။
ေအာင္ေမာင္း က ႏႈတ္ခမ္းကို စုပ္ယူေနရင္း ပုဆိုးကိုခၽြတ္ၿပီး မမႏြယ္ လက္ကို သူ႔လီးေပၚ အုပ္ကိုင္ေစကာ ဂြင္းတိုက္သလို စေပးလိုက္သည္။ အရွိန္ရလာ ၿပီးေသာအခါ လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ မမႏြယ္
လက္ကေလးက လီးႀကီးကို မွန္မွန္ဆုပ္ကိုင္လ်က္ - - ဂြင္းတိုက္ေပးေနသည္။
ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကမူ - - သံဂေဟဆက္သလို ျမဲေန၏။
ေအာင္ေမာင္းက လီးႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ေပးရင္း မမႏြယ္၏ ပူးကပ္ထားေသာ ေပါင္ၾကားထဲသို႔ လက္ကိုသၽွိုသြင္း၏။ ႏြယ္က ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို ကမန္းကတန္းခြါရင္း - - - ။
'' ေဟ့ေအးကြာ - - မ - - ကို မလုပ္ေပးနဲ႔ - - ေနပေလ့ေစ - ဟင့္အင္း ''
'' ဟာ - - အတူတူေပါ့ - - လုပ္ပါ - - မမႏြယ္ ရဲ့ လွန္ပါ ''
'' ဟင့္အင္း - - - ဟင့္အင္း - - အဲဒါေတာ့ - - မရဘူးဆရာ - - ဒီမွာသူ႔ဟာႀကီးကိုလုပ္ေပးေနၿပီပဲ ဟာကို - - - တစ္ခါထဲ ''
မမႏြယ္ မ်က္ႏွာက ရွက္ေသြးတို႔ျဖင့္ နီရဲေနၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြ - - မသိမသာတုန္ေနသည္။ လက္က လီးႀကီးကို ကိုင္ထားေသာ္လည္း မ်က္ႏွာလႊဲထားသည္။
'' ဒါဆို မမဟာကို ၾကည့္႐ုံပဲၾကည့္မယ္ - - - ဘယ္ ့ႏွယ္ ့လဲ ''
'' ဟာ မဟုတ္တာ - - - ကေလးကလား ''
'' ေစာက္ပတ္ မျမင္ဘူးေသးလို႔ပါ - - မမႏြယ္ရဲ့ - - - လုပ္ပါ ''
'' ေမာင္ေနာ္ - - အေျပာအဆို အရမ္းရိုင္းတာပဲ ''
'' ဒါျဖင့္ ေမာင္ ဘယ္လိုေျပာရမွာလဲ ''
''သြား - - - ဘယ္လိုမွ - - မေျပာနဲ႔ ''
ႏြယ္က လီးႀကီးကို လွည့္ၾကည့္ရင္း - - -
'' မၿပီးေသးဘူးလား - - လက္ေညာင္းလာၿပီ - - - ''
ဟုကေလးေလးတစ္ေယာက္လို ႏႈတ္ခမ္းေလးစူကာေျပာလိုက္သည္။
‘’ ခပ္တင္းကင္း - - အင္း - - ဆုတ္ - - ဆုတ္ထား - - ျမန္ျမန္ေလး - - - ေဆာင္ ့ - - ေဆာင္ ့ - - ေဆာင္ ့ - - အ - -အင္ ့ ‘’
ႏြယ္ ့လက္ေပၚမွ - - သူ ့လက္ကို အုပ္ခါ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းႀကီး ကိုင္ေဆာင္ ့ခိုင္းလိုက္သည္ ။
‘’ ေမာင္ - - မနာဘူးလား - - ဟင္ ‘’
‘’ ဟင္ ့အင္း - - မနာဘူး - - မမႏြယ္ရဲ ့ - - ေကာင္းတာ ‘’
လီးတန္ႀကီး က ပူေနသည္။ လီးထိပ္မွယိုစီးက်လာေသာ အရည္ၾကည္မ်ား က မမႏြယ္ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ား ကို ေစးကပ္ကုန္သည္။
‘’ အေရေတြ - - ထြက္တယ္ေနာ္ - - ဘယ္လိုလဲမသိဘူး - - အဲဒါ မၿပီးေသးဘူး - -ဟုတ္လား - ေမာင္ ‘’
‘’ ဟင္ ့အင္း - - မၿပီးေသးဘူး - - မမႏြယ္ရဲ ့ သုက္ထြက္ မွ ၿပီးမွာ ‘’
‘’ မလြယ္ဘူး ေနာ္ - - ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီ - - မ - - လက္ေညာင္းလာၿပီ ‘’
‘’ မမႏြယ္ - - ကၽြန္ေတာ္ ေျပာသလို လုပ္မလား ‘’
‘’ မမႏြယ္ - - ေစာက္ပတ္ ကို ကၽြန္ေတာ္ ့ကို ျပ႐ုံေလးၿပ ၿပီး - - ခပ္ျမန္ျမန္ဂြင္းတိုက္ၾကည္ ့- - အဲဒါ သုံးေလးခ်က္ နဲ ့ထြက္ေရာ ‘’
‘’ အမေလး သူ ့ေဆးနည္း က လဲတစ္မ်ိဴး ‘’
ႏြယ္က ရွက္ကိုးရွက္ကန္းေလးေျပာၿပီး ေအာင္မင္း နဖူူးကို လက္သီးဆုပ္ေလး ႏွင္ ့ဖြဖြထုလိုက္သည္။ေအာင္မင္း က ႏြယ္ ့ထမီကို ဆြဲလွန္သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ ့ခပ္ပ်က္ပ်က္ မ်က္ႏွာေလးျဖင္ ့ သူမ ဖင္ကို ျပန္ငုံံ ့
ၾကည္ ့လိုက္သည္။ေအာင္မင္း လီး ႀကီးကိုကိုင္ထားေသာလက္က အမွတ္တမဲ ့ရပ္ေန၏ ။
‘’ မမႏြယ္ က - - ေစာက္ေမႊး သိပ္မေပါက္ဘူးေနာ္ ‘’
‘’ အင္း - - ဆယ္ ့ကိုးႏွစ္ေက်ာ္မွ ေပါက္တာ - - ပါးပါးေလး ‘’
ေအာင္မင္း က ထမီ ကို ခါးအထိဆြဲတင္ ၿပီးၾကည္ ့သည္။ ေစာက္ပတ္ႀကီး က ဖူးဖူးျပည္ ့ျပည္ ့ႀကီးျဖစ္ကာ ေဖာင္းကားလုံးထစ္ေနၿပီး - - အစိႀကီးက ေတာ္ေတာ္ရွည္သည္။
ရွည္သည္ဟု ဆိုသည္က အေပၚဘက္သို ့ရွည္ထြက္လာျခင္း မဟုတ္ပဲ - - ေစာက္ပတ္ ႏွစ္မႊာၾကား ဍ္ ေအာက္ဖက္သို ့- - တစ္လစ္ႀကီးတန္းဆင္းေနျခင္းျဖစ္သည္။ေအာင္မင္း က ေစာက္ပတ္ ႏွစ္ျခမ္း တို
လက္ညႇိူးလက္မျဖင္ ့အသာျဖဲၾကည္ ့ရင္း
‘’ ေဆာင္ ့ - - မမႏြယ္ - - ေဆာင္ ့ - - မမႏြယ္ေစာက္ပတ္ႀကီး ကို ျမင္လိုက္တာ နဲ ့ ကၽြန္ေတာ္ ့လီးႀကီး က အလိုလိုေတာင္သြားတာ - - အား - - - ေဆာင္ ့ - -- ေဆာင္ ့ - - - ေဆာင္ ့ - -
နာနာေလးေဆာင္ ့ မမႏြယ္ ေပါင္ကားထားေပးေလ - - အား - အင္း - - မမႏြယ္ရယ္ - - ဒီေစာက္ပတ္ႀကီး ကို တကယ္လိုးရရင္ - - ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲ ေနာ္ ‘’
‘’ လုပ္ျပန္ၿပီ - - တဆင္ ့ကဲမလာနဲ ့- - သိလား ‘’
‘’ အင္းပါ - - မ - - ရယ္ - - အား - - - ထြက္ၿပီ ထြက္ၿပီ - - အိုးအိုး ‘’
ႏြယ္က လီးႀကီးကို ၾကည္ ့လိုက္သည္ ။ ေျဖာင္းကနဲ ကန္ ထြက္သြားေသာ သုက္ရည္မ်ား က ျခင္ေထာင္အမိုးကို ပင္ ထိ၏။ ပထမဆုံးအခ်က္သည္ အျပင္းထန္ ဆုံး ျဖစ္သည္။ ေရႁပႊတ္ ႏွင္ ့ပန္းထုတ္လိုက္သကဲ့
သို ့ျမန္သည္။ လီးကို ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ ႏြယ္ ့လက္ကေလးထဲဍ္ သံေခ်ာင္းႀကီးလို မာေတာင္သြားေသာ အထိအေတြ ့ႏွင္ ့အေၾကာႀကီးမ်ား ထစ္ထစ္သြားသည္ကို စမ္းသပ္ကိုင္မိရာ ရင္တစ္ခုလုံး လႈပ္ခါေနမိသည္။
ေယာက်္ားလီးႀကီး ကို ပထမဆုံး ကိုင္ဖူးျခင္းမို ့လဲ ပူေႏြးေသာ အထိအေတြ ့က လက္ဖဝါး ဍ္ ခၽြဲက်န္ေနသည္။
‘’ ဟြန္ ့ - - - ေပကုန္ၿပီ ‘’
ႏြယ္က - - ေအာင္မင္းပုဆိုး ႏွင္ ့လက္ကို သုတ္သည္။ ေအာင္မင္း က ပက္လက္အေနအထား - - ေအာင္မင္း ေဘးတြင္ ကုတင္ေအာက္ေျခတစ္ဖက္ခ် ကာ ဖင္ ဘက္က ကုတင္ေပၚ တင္ေပးထားၿပီး
ထမိန္ကိုလွန္ျပထားသည္မို ့ - - ေစာက္ပတ္ႀကီး က ျပဲအာၿပီး လိုးခ်င္စရာ အရည္လဲ ့ စိုစြတ္ေနသည္ ။
ႏြယ္ ့အသားေလး က ပယင္းေရာင္ ထကာ ၾကည္လဲ ့ေနသည္။ ေစာက္ပတ္ေဘး ႏွစ္ျခမ္းမွာ စပ်စ္သီး စိမ္းညိဳေလးေတြ လို တင္းလ်က္ အရည္စိုေနသည္ ့အတြက္လည္း စားခ်င္စဖြယ္ႀကီး လို ျဖစ္ေန၏။
ေအာင္မင္း လီးတန္ႀကီး ကို - - ဒစ္ႀကီးအား ျဖဲလိုက္ စုလိုက္ ႏွင္ ့ေလ ့လာေနေသာ အပ်ိဳႀကီး မမႏြယ္ခမ်ာ - - သူ ့ေစာက္ပတ္ႀကီး ကို အေသအခ်ာျဖဲ ကာ ၾကည္ ့ရင္း ဆင္ႀကံ ႀကံ ေနေသာ ေအာင္မင္းကို -
- သတိမထားလိုက္မိေခ်။
ထိုအခ်ိန္ၾကားကာလေလး ကို အမိအရ အသုံးျပဳကာ ႏြယ္ ့ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ကို ထမီၾကားသို ့ေခါင္းကို ထိုးသြင္းၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႀကီး အလယ္ရွိစိုအိေနေသာ အစိရွည္ႀကီး ကို ထိထိမိမိ ႀကီး လၽွာေစာင္းထိုးကာ
ဖိစုပ္ျပစ္လိုက္ေလ၏။
‘’ ဟဲ့ - - အို ‘’ အင့္အင့္ - - ရွီး - - ကၽႊတ္ ကၽႊတ္ ’’
ႏြယ္ - - အလစ္အငိုက္ခံလိုက္ရျခင္းျဖစ္သည္။ ထို ့ေၾကာင္ ့လည္းကုတင္ေပၚတင္ထားေသာေျခေထာက္က ႐ုတ္တရက္ - - ညႇပ္လိုက္ - - ေစ ့လိုက္မိသည္ျဖစ္ရာ - ေအာင္မင္းေခါင္း ကို ထမီ ႏွင္ ့အုပ္ ၿပီး
ေပါင္ႏွစ္ဖက္ ႏွင္ ့ ညႇပ္ထားသလို ႀကီးျဖစ္သြားေလသည္ ။
ဗိုက္ေၾကာမွ စိမ္ ့ဝင္သြားေသာ ကာမ အရသာထူးႀကီး က အပ်ိဳႀကီး စစ္စစ္ျဖစ္ေသာ ႏြယ္ ့ခမ်ာ အၾကာအခ်ဥ္ေတြ တြန္ ့ေကြး ႏုံးခ်ိ ကာ ေခြယိုင္ေပ်ာ့ႏြဲ ့သြားမိေလသည္။ ‘’ ႁပႊတ္ ‘’ ကနဲ ‘’ ႁပႊတ္ ‘’ ကနဲ
ႏွစ္ခ်က္ဆင္ ့စုပ္လိုက္ျခင္းေၾကာင္ ့ ကာမ အရသာထူးႀကီး မွာ တစ္ကိုယ္လုံး ကို လႊမ္းမိုးလ်က္ ေမ ့ေမ်ာသြားမတတ္ ခံစားလိုက္ရသည္။
ထိုကဲ ့သို ့သတိလက္လြတ္ ျဖစ္ သြားသည္ ႏွင္ ့ ေအာင္မင္း က ႏြယ္ ့ ကိုယ္လုံး အိအိေလးကို တြန္းလွဲၿပီး ႏြယ္ ့ပါးစပ္ဝေလးသို ့လီးႀကီးကို ေတ ့လိုက္သကဲ ့သို ့ သူကလည္း ႏြယ္ ့ေစာက္ပတ္ႀကီး ကို
မလႈပ္နိုင္မယွက္နိုင္ ျဖစ္ေအာင္ ဆက္ခါဆက္ခါ ယက္လိုက္ေလ၏။
‘’ အြန္း - - -အြန္း ‘’ ဆါုေသာ အသံေလး ႏွင္ ့အတူ ႏြယ္ ့ပါးစပ္ေလးထဲသို ့ေအာင္မင္း လီးႀကီးကတန္းဝင္သြားေလ၏။ ထိုသို ့ - - မေမၽွာ္လင္ ့ပဲ ဆန္းျပားေသာ ထူးေထြခန္းနားလွသည္ ့အေတြ ့
ထူးထူးႀကီးေၾကာင္ ့ႏွစ္ေယာက္သား မွာ ေလာကႀကီး ကို ေမ ့သြားမိၾကသည္ ။
‘’ မမ - - ‘’
‘’ မမႏြယ္ - - ‘’
အိပ္ယာမွ နိုးနိုးျခင္း သစ္သစ္ ႏြယ္ ့ကိုစမ္းၾကည္ ့ရာမေတြ ့သျဖင္ ့ - - ခပ္တိုးတိုးေခၚၾကည္ ့မိသည္။မမႏြယ္ထူးသံကို ျပန္မၾကားရေသာအခါ ေၾကာက္စိတ္ ႏွင္ ့ေငါက္ကနဲ ထထိုင္လိုက္မိသည္။
ေဖႀကီးေသာ္ေကာင္း မကၽြတ္ေသးဘူးဆိုေသာ ေဒၚႀကီးလွစကား က နားထဲျပန္ဝင္လာၿပီး ေၾကာက္စိတ္ က တစ္ကိုယ္လုံး ကို ေတာင္ ့တင္းသြားေစကာ ဆီးသြားခ်င္သလိုလို ဘာလိုလိုျဖစ္လာေသာေၾကာင္ ့
ထမီဘိုသီဘတ္သီႏွင္ ့ထြက္လာခဲ ့မိသည္။
မမႏြယ္ သည္လည္း အိမ္သာသို ့သြားသည္ပဲျဖစ္မည္ဟု ထင္ကာ အိမ္သာဘက္သို ့ေျခဦးလွည္ ့လိုက္၏။ သို ့ေသာ္ ႏွစ္ခန္းေက်ာ္ရွိ အစ္ကိုေအာင္ေမာင္း အခန္းထဲမွ လက္တစ္လုံးခန္ ့တံခါးဟေနၿပီး
ေလးေပမီးေခ်ာင္းေရာင္ က အျပင္သို ့စူးရွစြာ ထိုးထြက္ေနသည္ကို ေတြ ့လိုက္ရသျဖင္ ့ေၾကာက္စိတိအနည္းငယ္ေျပကာ အစ္ကို ေအာင္ေမာင္း အခန္းသို ့ကပ္လာခဲ ့ေလသည္။
ေလာကဍ္ ျဖစ္လိမ္ ့မည္ဟု ထင္မထားေသာ လူႏွစ္ဦးကို မေမၽွာ္လင္ ့ပဲ ေတြ ့လိုက္သူတိုင္းမွာ ႐ုတ္တရက္ ‘’ ေရွာ ့ ‘’ ဟုေခၚေသာ ေသြးလည္ပတ္မႈေတြရပ္တန္ ့သြားတတ္ၾကေလသည္။ သစ္သစသ္မွာ ‘’ ေရွာ ့ ‘’
ျဖစ္ျခင္းကို မိမိရရ ခံစားလိုက္ရသည္။ တံခါးၾကား မွ အထဲသို ့ၾကည္ ့လိုက္မိသည္ႏွင္ ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အဝတ္အစားမရွိၾကေတာ ့ပဲ မမႏြယ္ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ကို အစ္ကိုေအာင္ေမာင္း က ယက္ေပးေနသကဲ ့သို ့
အစ္ကိုေအာင္ေမာင္း လီးႀကီး ကိုလည္း မမႏြယ္ က ခုံမင္ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ စုပ္ေနျခင္း တို ့ကိုျမင္လိုက္သည္ႏွင္ ့သစ္သစ္ တစ္ကိုယ္လုံး ေက်ာက္႐ုပ္ႀကီးလိုေတာင္ ့တင္းသြားသည္ ။
အစ္ကိုေအာင္ေမာင္း လေမြးႀကီးေတြက မဲနက္ေမွာင္မဲေနၿပီး အရင္းတြင္ေကာက္ရိုးပုံႀကီးအလား ဟီးထေန၏။ မမႏြယ္ က သူမ၏ ျဖဴလႊေသာ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင္ ့လေမြးမ်ား ကို ဖိကိုင္ထားၿပီး
လက္တစ္ဖက္ က လီးတန္ႀကီး ကို ျဖဲခ်ထား ကာ ရဲရဲႀကီး ျပဲေနေသာ ဒစ္ျဖဲႀကီး ကို မမႏြယ္ ၏ နီေစြးပါးလႊာေသာ ႏႈတ္ခမ္းေလးျဖင္ ့စုပ္ယူေနသည္။
တစ္ခါတစ္ရံ လီးႀကီးကို ေရခဲေခ်ာင္း တစ္ေခ်ာင္း ႏွယ္ ပါးစပ္ထဲ စုပ္သြင္းၿပီး အျပင္သို ့ ဆြဲထုတ္လိုက္ တတ္၏။ ေၾကာႀကီးေတြၾအဝိုင္းအရိုင္း ထကာ ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ႀကီးထြားလွေသာ ေအာင္မင္း လီးႀကီး
မ်ိဳးကို သစ္သစ္ မျမင္ဖူးေခ်။ အဖ်ားႀကီး က မွိုပြင္ ့ႀကီးသ႑န္ စြင္ ့ကားေနၿပီး ကိုယ္ထည္ႀကီး က အလုံးထြားထြား ႏွင္ ့မို ့အလိုးခံရသူမိန္းကေလး အဖို ့ေတာ ့ - - မသက္သာလွဟုေတြးမိ၏။
သို ့ေသာ္ ထိုလီးတန္ႀကီးကို မမႏြယ္ က ပါးစပ္ေလးအျပည္ ့စုပ္ခါစုပ္ခါ ကလိေနျပန္ေသာ အခါ သစ္သစ္မွာ ထိုလီးႀကီး အလိုးကို ခံခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြားေပၚေပါက္လာၿပီး ေစာက္ပတ္ထဲမွ အေရမ်ား ပင္ ယိုစိမ္ ့
က်ဆင္းလာေလေတာ ့သည္။
‘’ ႏြယ္ - - ေမာလား- - ဟင္ ‘’
‘’ ေမာတယ္ - - ေမာင္ရယ္ - - နားၾကဦးစို ့ ‘’
ႏြယ္က ဒယီးဒယိုင္ေလးထရင္း ေမာင္ ့ေခါင္းကို ခြထားေသာ ေပါင္တန္ႀကီးကို ကားၿပီးေက်ာ္ကာခ်၏။ ထိုသို ့ကားလိုက္စဥ္ ေစာက္ပတ္ႀကီး ရဲခနဲ ျဖစ္သြားသည္ကို သစ္သစ္ ျမင္ လိုက္ျပန္သည္။ မမႏြယ္
ေစာက္ပတ္ႀကီး ဒီေလာက္ ႀကီးလိမ္ ့မည္ဟု သစ္သစ္ မထင္ခဲ ့ေခ်။
မမႏြယ္ ေစာက္ပတ္ႀကီး မွာ အလ်ား အနံ သာမက ေဖာက္ပါ နက္ရွိင္းေလမည္ ဟု ျမင္႐ုံ ႏွင္ ့သိနိုင္သည္။ ေဘးသို ့ကားထြက္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ ဧရိယာ အသားတစ္ႀကီးမ်ား က လက္ႏွစ္လုံးမက
ထူအမ္းေနသည္။
လက္သီးဆုပ္ႀကီး တင္ထားသလို မို ့ေမာက္ကာ ခုံးထေနျခင္းေၾကာင္ ့လည္း ေစာက္ပတ္ႀကီး မွာ အဟန္ ့ေကာင္းလြန္းသည္ဟု ဆိုရမည္ ထင္သည္။
မမႏြယ္ က ထမီကို ေလၽွာခ်ၿပီး ဝတ္သည္။ ေျပက်ေနေသာ ဆံပင္မ်ား ကို ထုံးဖြဲ ့သည္။ လက္ႏွစ္ဖက္ ေျမႇာက္ကာ ဆံပင္ထုံးေနစဥ္ ေအာင္မင္း က မမႏြယ္ နို ့ႀကီးႏွစ္လုံးကို တႁပႊတ္ႁပႊတ္စို ့သည္။
‘’ ဟိတ္ - - - နို ့မျပတ္ေသးတဲ ့ကေလးလား - - ခိခိ - - - ခိခိ ‘’
မမႏြယ္ က ေအာင္မင္း နဖူးကို လက္သီးေလးႏွင္ ့ ဖြဖြေလးထုရင္း ရယ္သည္။ နို ့အုံႀကီး ကို လည္း နို ့ညႇစ္သလို အရင္းမွ ကိုင္ကာ ညႇစ္ေပးေနသည္။ေအာင္မင္း လီးႀကီးကမူ - - ေအာင္မင္းတံေတြးမ်ား ႏွင္ ့
စိုစြတ္ေတာက္ပလ်က္ မီးေခ်ာင္းအရာင္ ေအာက္တြင္ တဖိတ္ဖိတ္အရာင္မ်ား လက္ထေနသည္ကို သစ္သစ္ေတြ ့ေနရ၏။
‘’ ေတာ္ေတာ ့ေမာင္ရယ္ - - နို ့သီးေခါင္းေလးေတြလဲ က်ိမ္းစပ္ေနၿပီ - - အလကား - - ဟုတ္တာလဲ မဟုတ္ဘူး - - ေတာ္ေတာ ့ ‘’
ႏြယ္တ ေမာင္ ့ေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္ ျဖင္ ့ညႇပ္ယူကာ ဆြဲေမာ ့ရင္း မ်က္ႏွာခ်င္းကပ္ခါ တိုးေျပာသည္။
‘’ ႏြယ္ - - ေမာင္ ့လီးကိုစုပ္တာ ေကာင္းလားဟင္ ‘’
‘’ အာ - - - သြား - - မသိဘူး - - သြား - - - မေမးနဲ ့ ‘’
မမႏြယ္ က ေခါင္းေလးငဲ ့ေစာင္းကာ ေရွာင္တိမ္းၿပီး ရွက္ျပဳံးေလး ႏွင္ ့ ေမာင္ ့ကိုတြန္းလႊတ္သည္။
‘’ ေမာင္ ေတာ ့ႏြယ္ ့ေစာက္ပတ္ႀကီး ကို ယက္ရတာ အရသာကို ရွိသြားတာပဲ - - သိလား ‘’
‘’ ေမာင္ - - မရြံ ့ဘူးလား - - - ဟင္ ‘’
ႏြယ္က မ်က္ႏွာေလး ရႈံရင္း - - ေမာင္ ့ကိုၾကည္ ့ကာေမး၏။
‘’ ခ်စ္တာကို - - မရြံပါဘူး ‘’
‘’ တို ့ေတာ ့ရြံတယ္ - - သူအတင္း ထိုးထည္ ့လို ့စုပ္ရတာ ‘’
ႏြယ္က ဆင္ေဝ ့ရန္ေရွာင္ေလးေျပာရင္း ေမာင္ ့ပခုံးကို ထုျပန္၏။။
‘’ အဲဒီလို မႈတ္ၿပီးရင လိုးလို ့အေကာင္းဆုံးပဲ ႏြယ္ ‘’
‘’ ေဟ ့ေအး - - မလိုးခ်င္ဘူးကြယ္ - - ႏြယ္ရွက္တယ္ - - - ၿပီးေတာ ့ေမာင္ ့ဟာႀကီးက နည္းတာႀကီး မဟုတ္ဘူး - - ႏြယ္ေၾကာက္တယ္ ‘’
ႏြယ္ တ မူႏြဲ ့တဲ ့အိုက္တင္ေလး ႏွင္ ့ေျပာျပန္သည္။ သစ္သစ္ - - ရင္ထဲ - - တဒိန္းဒိန္း ခုံကာေမာေနသည္။ သူတို ့လိုးမွ မလိုးရေသးပဲ ဟု သိလိုက္သျဖင္ ့လည္း - - စိတ္ထဲေက်နပ္သလိုလို ဘာလိုလို
ျဖစ္ရသည္။
‘’ ဒါဆို - - ႏြယ္ ့အဖုတ္ထဲ - - ကိုေတ ့႐ုံေလးေတ ့မယ္ေလ ‘’
‘’ သြားစမ္းပါ - - ယုံမယ္ - - အားႀကီးႀကီး ေတ ့ၿပီးတစ္ခါထဲ ေဆာင့္သြင္းလိုက္မွာ မလား - - ဟြန္ ့မသိတာလိုက္လို ့’’
ေမာင္ က ေက်နပ္ ၾကည္ႏုးစြာ ရယ္သည္။
‘’ ႏြယ္ ့ကိုေမးမလို ့ - - သိလား ‘’
‘’ ဘာလဲ ေပါက္ကရ ေတြ မေမးနဲ ့ေနာ္ - - - ဟြန္ ့ ‘’
‘’ အင္းပါ - - ႏြယ္ရဲ ့- - ေမာင္တကယ္ မသိလို ့ေမးမွာပါ ‘’
‘’ ေမးေလ - - ဘာသိခ်င္လို ့လဲ ‘’
‘’ ဟိုေလ - - အခုန - - ႏြယ္ ့ေစာက္ပတ္ ကို ျဖဲၾကည္ ့ေတာ ့အစိႏွစ္ခုေတာင္ ေတြ ့တယ္ - - အဲဒါႀကီး က မိန္းမတိုင္း အဲလိုပဲ အရွည္ႀကီးလား - - - ႏြယ္ - -ဟင္ ‘’
‘’ ဟင္ ့အင္း - - အရပ္ပုတဲ ့သူေတြက်ေတာ ့တိုတယ္ ေမာင္ရဲ ့ - - ႏြယ္ က အရပ္ရွည္တာကိုး - - ၿပီးေတာ ့အစိေအာက္မွာ အသားပိုေလးလို ေတြ ့မိလား - - ဟိုဒင္း - - - အင္း - -ခပ္မဲမဲေလး - - ေလ ‘’
‘’ အင္း - - အင္း - - ေတြ ့တယ္ - - - အဲဒါ က ဘာေခၚလဲ ‘’
‘’ အစိ ပဲေလ - - ဒါေပမယ္ ့သူက အသားပိုေပါ ့- - သူ ့ရဲ ့ေအာက္ကမွ - - - ေသးေပါက္တဲ ့အေပါက္ေလးရွိတာ - - ေမာင္ကလဲ ႀကံႀကံဖန္ဖန္ သိပ္ေမးတာပဲ ‘’
‘’ ဘာျဖစ္လဲ အခ်င္းခ်င္း သိထားရတာေပါ ့ ‘’
ႏြယ္က သူမနို ့ႀကီးႏွစ္လုံး တြင္ စိုစြတ္ေနေသာ ေမာင္ ့တံေတြးမ်ား ကို အဝတ္စ ႏွင္ ့ဖိသုတ္လိုက္ၿပီး မွ ဘရာစီယာေလး ကို ရင္ဘတ္ေရွ ့တြင္ ၾကယ္သီးတပ္ၿပီး မွေနာက္သို ့ဆြဲလွည္ ့သည္။တင္းအိေနေသာ နို ့
မ်ားကို ဘရာစီယာ ပုံစံခြက္အတြင္းသို ့ေနာက္မွအသားက်ေအာင္သြင္းၿပီး ပခုံးသိုင္းႀကိဳးေလးကို မ တင္လိုက္သည္။
‘’ ေမာင္ ့ကို လဲ ေမးမယ္ေနာ္ ‘’
‘’ ေမး - - - ‘’
‘’ ေမာင္တို ့ကို အခုလို မႈတ္ေပးေတာ ့ဘယ္လိုေနလဲ - - ၿပီးေတာ ့ပါးစပ္ထဲေရာက္သြားရင္ေကာ ဘယ္လိုခံစားရလဲဟင္ ‘’
ႏြယ္က ေမာင္ ့ရင္ဘတ္ေမႊးႀကီးမ်ားကို ဖြကစားရင္း ေမာင္ ့မ်က္ႏွာကို မၾကည္ ့ရဲ ၾကည္ ့ရဲ ေလး ႏွင္ ့ေမးသည္။
‘’ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ ပန္းေသေနရင္ေတာင္ ဒီနည္း နဲ ့ကုရင္ တစ္ပတ္အတြင္းသက္သာတယ္တဲ ့ႏြယ္ရဲ ့- - ဟုတ္တာ မဟုတ္တာ ေတာ ့ေမာင္ မသိဘူးေနာ္ ၾကားဖူးတာ - - ၿပီးေတာ ့ႏြယ္ ့ပါးစပ္ထဲ
လီးဝင္သြားၿပီဆိုတာနဲ ့ - - ဟို - - အင္း - - ေစာက္ပတ္ ကိုလိုးရသလိုပဲေနမွာေပါ ့ - - - မသိဘူး - - ဘာလို ့လဲဆိုေတာ ့ေမာင္က ႏြယ္ ့ကို လိုးမွမလိုးရေသးတာ ‘’
‘’ အင္း - - ေမာင္ကလဲ - - မင္ဂလာေဆာင္ၿပီးရင္ လိုးေပါ ့လို ့- - အခုဟာက ႏြယ္ေၾကာက္လြန္းလို ့ပါဆို ‘’
ႏြယ္က ေမာင္ ့နားဝ တြင္ကပ္ၿပီး တီတီတာတာေလးခၽြဲ၏။ ေမာင္က သက္ျပင္း ကို တြင္တြင္ခ်ရင္း ႏြယ္ ့ေစာက္ပတ္ႀကီးကို လက္ ႏွင္ ့ထိုးေမႊေနျပန္သည္။
‘’ ေတာ္ေတာ ့ကြယ္ - - ေမာင္ကလဲ - - အေရေတြထပ္က်လာလို ့ - - တစ္ခါထပ္သုတ္ေနရအုံးမယ္ - - အာ - လႊတ္ေတာ ့လို ့ဆို ‘’
ႏြယ္ ့ထမီေအာက္မွ လၽွိုႏွိုက္ေနေသာ ေမာင္ ့လက္ႀကီးကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလးဆြဲဖယ္ၿပီး ရပ္လိုက္သည္။
’ ႏြယ္ ့အေပၚ အက်ီေရာ - - ေအာ္ဒီမွာေတြ ့ၿပီ - - တစ္ခါထဲအဝတ္အစားေတြလဲ - - - ေပပြကုန္တာပဲ - - သြား ‘’
ေမာင္ ့မ်က္ႏွာ ကို တီရွပ္အက်ီ စေလးျဖင္ ့ပုတ္ခတ္ေဆာ ့ကစားၿပီး မွ အက်ီ ကိုဝတ္သည္။ေအာင္မင္း က ပုဆိုးမဝတ္ေသးပဲ - - ငူငူႀကီးထိုင္ကာ။
‘’ ေတာက္ - - - ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ကို အေသအခ်ာ မႈတ္ၿပီး မွ မလိုးရဘူးဆိုတာ တစ္ေလာကလုံးမွာ ငါ တစ္ေယာက္ပဲ ရွိမယ္ ထင္တယ္ - - ေတာက္ - - ဟင္းဟင္း
လက္သီးတစ္ဖက္ လက္ဝါးတစ္ဖက္ ႏွင္ ့ ေျဖာင္းကနဲ ထုကာ ႀကိတ္မနိုင္ ခဲမရႀကီးေျပာခ်လိုက္ေလသည္။ ႏြယ္က သူ ့ကိုယ္လုံးေလးကို ေရွ ့တိုးေနာက္ငင္ ျဖစ္သြားေအာင္ပင္ တခစ္ခစ္ရယ္သည္။
ပါးစပ္ကေလးကို လက္ဝါးေလးႏွင္ ့ပိတ္္ထားၿပီး ရယ္ျပန္သည္။
‘’ ေမာင္ပဲ ပတ္တင္း သေဘာက်တယ္ဆို ‘’
‘’ အင္း - - ပတ္တင္း မလုပ္ ပဲ - - ဆင္နင္းသြားရင္ေတာင္ ဒီေလာက္ခံစားရမွာ မဟုတ္ဘူး သိလား ‘’
မ်က္ႏွာထားတင္းတင္း ႏွင္ ့ႏြယ္ ့ကိုတစ္ခ်က္ေမာ ့ၾကည္ ့ၿပီးေျပာလိုက္ရာ - - ႏြယ္ က ေမာင္ ့ပခုံးကိုကိုင္လႈပ္ရင္း
‘’ လုပ္ၿပီ - - ခုနက တစ္မ်ိဳး - - အခု တစ္မ်ိဳး ‘’
‘’ ဘာ - - - ခုနက တစ္မ်ိဳးလဲ ‘’
ေမာင္ က ကေလးဆိုးႀကီးလို ပါးႀကီးေဖာင္းကာ မ်က္ႏွာညိဳညိဳ ႏွင္ ့စိတ္ေကာက္ျပျပန္ေလသည္။
‘’ ေမာင္ပဲ - - -ခုနက မမအဖုတ္ႀကီးကို ၾကည္ ့ၿပီးဂြင္းတိုက္ရရင္ ေက်နပ္ပါၿပီဆို - - - အခု ကိစ ၿပီးျပန္ေတာ ့တစ္မ်ိဳး - - တစ္ခါထဲ သူ ့အလိုႀကီး လိုက္ေနရတာပဲ - - တကယ္ ‘’
‘’ ဒီမွာ - - မမ - - ဟိုေလ - - ဒီလိုဗ်ာ - - မမ ေစာက္ပတ္ ထဲတို ေမာင္ ့လီးႀကီး နဲ ့စြတ္ကနဲ - - တစ္ခ်က္ပဲ လိုးမယ္ မမရယ္ - - အေရမထြက္ေစရပါဘူးေနာ္ မမ ‘’
‘’ အလယ္လယ္ - - လူလည္ေလး - - ၀ါးႏုက ၀ါးရင္ ့ကိုပတ္ခ်င္ေနျပန္ၿပီ - - ေတာ္စမ္းပါကြယ္ - ဟင္း-ဟင္း ‘’
ေတ ့႐ုံေလးဆိုတစ္မ်ိဳး - - သြင္း႐ုံေလးဆို တာတစ္မ်ိဳး ႏြယ္က ေမာင္ ့ပါးကို လိမ္ဆြဲရင္းရယ္သည္။ ေအာင္ေမာင္း နဲ ့ေတြ ့မွ ႏြယ္ ့အရွက္ - - ႏြယ္ ့ဂုဏ္သိကာ ေတြ တစ္ျပားသား မွမရွိေတာ ့ေအာင္ခဝါက်ခဲ ့
ရတာပါလား ေမာင္ရယ္။
‘’ တကယ္ပါ - - မရယ္ - - တစ္ခ်က္ပဲလိုးမွာ - - တစ္ခ်က္ထက္ပိုသြားရင္ - - မမေမာင္ ့ကိုပါးရိုက္ ‘’ တဲ ့
ေမာင္က ေျပာေျပာဆိုဆို ႏြယ္ ့ထမီကို ဆြဲလွန္သည္။ ေမာင္သည္တကယ္ ့ကေလးဆိုးျဖစ္သည္။ ေမာင္ကပုဆိုးမဝတ္ေသးသျဖင္ ့ေမာင္ ့လီးႀကီးက ဆင္ႏွာေမာင္းႀကီး လို ယမ္းခါေနသည္။
‘’ ကြယ္ - - လုပ္ၿပီ - - - မဟုတ္တာ - - ဟိတ္ - - - ေမာင္ေနာ္ ‘’
တကယ္ေတာ ့လဲ ႏြယ္လဲ အေသြးအသား နဲ ့ဖြဲ ့စည္းထားတဲ ့သာမန္ - - မႏုသ - -လူတစ္ဦးပါ
‘’ ေမာင္ - - - ေဟ ့ေအးကြယ္ - - ဟင္ ့အင္း ‘’
နဲ ့ပဲေမာင္က ရင္ခ်င္းဆြဲအပ္ၿပီး - - ႏြယ္ ့ေစာက္ပတ္ကို လီးႀကီးဆြဲသြင္းၿပီး လိုးခဲ ့တာပဲ မလား ေမာင္ ့လီးတန္ႀကီး နင္ ့နင္ ့နဲနဲေစာက္ေခါင္းထဲကိုဝင္သြားကတည္းက ေမာင္ကတိမတည္ဘူးဆိုတာ
သိၿပီးသားပါေမာင္။
ျဗစ္ကနဲ - - ထိုးခြဲဝင္သြားတဲ ့ေမာင္ ့လီးရဲ ့ဒဏ္ဟာ ႏြယ္ ့ေမ ့ေၾကာေတြကိုအကုန္ ပိတ္ပစ္လိုက္သလိုပဲေလ။ ႏြယ္မ်က္ေတာင္ေလးမ်ားေမွးစင္းကာ ေမာင္ ့ေၾကာျပင္ႀကီးကို တစ္ဖက္ က်စ္ေနေအာင္
ဖက္ထားမိလိုက္သည္။ ‘’ တစ္ခ်က္ထဲလိုးမွာ ‘’ ဆိုတဲ ့ေမာင္ဟာဖင္ႀကီးကို ခြာခြာၿပီး ေဆာင္ ့လိုးေနေတာ ့တယ္ေလ။
ႏြယ္ ့ဖင္ေတြဆုပ္ဆြဲထားသလိုပါ ပဲကြယ္။ လီးႀကီး က အလုံးအထည္ထြား အလ်ားကလဲရွည္ ဆိုေတာ ့ေလ ႏြယ္ ့မွာ႐ုန္းနိုင္တဲ ့ ခြန္အားေတြမရွိပါဘူး - - ေမာင္ က ႏြယ္ ့ကိုတြန္းလ်က္ - -
စားပြဲေစာင္းတြင္တင္ၿပီး ေျခႏွစ္ဖက္ကို သူ ့ခါးတြင္ညႇပ္ထားေစကာ - - ေဆာင္ ့၏။
စားပြဲက စာေရးစားပြဲ။ စားပြဲေပၚ ရွိ အထပ္လိုက္ အစီအရီ တင္ထားတဲ ့စာအုပ္မ်ား ၿပိဳၾကသည္။ စားပြဲေထာင္ ့စြန္းတြင္ တင္ထားေသာဂက္ (စ္) မီးျခစ္ကေလး ေဒါက္ကနဲ ၾကမ္းျပင္သို ့က်သည္။
ေမာင္က ခြန္အားႏွင္ ့ျပည္ ့စုံေသာ ေယာက်ာ္းႀကီးျဖစ္၏။ ႏြယ္ ့မွာသာ ႀကီးမားအိစက္ေသာ တင္ပါးသားႀကီးေတြ မရွိခဲ ့ပါလ်င္ - - ႏြယ္ ့ဖင္အရိုးေတြေၾကမြက်ိဳးအက္ကုန္ေပလိမ္ ့မည္။
‘’ ႁပြတ္ - - ဖြပ္ - - ႁပြတ္ဖပ္ - - ‘’ ဆါုတဲ ့အသံေတြကလဲ တိုးတိတ္ေနတဲ့ ညဥ္ ့ဦးယံ မွာ - - ပီပီသသႀကီး။
‘’ အား - - ေမာင္ - - ျဖည္းျဖည္း - - - နာတယ္ - - - အ - - ‘’
‘’ ခဏေလး - - ေအာင္ ့ခံပါမမရယ္ - - မေစာက္ပတ္ကက်ဥ္းေနေသးေတာ ့နယတာပါ - - အင္ - -အင္ ့ - အား ‘’
ေမာင္ က ဒေရာေသာပါႀကီး အလုအယက္လိုး၏။ ႏြယ္ကလဲေလ အဲဒီ ့လိုအၾကမ္းပတမ္းေလးလုပ္တာကိုပဲ သာယာတတ္တဲ ့မိန္းမမ်ိဳးပဲလား မျပာတတ္ေတာ ့ပါဘူးေမာင္ - - ပခုံးႏွစ္ဖက္ေပၚကို
ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းစလုံး တင္လိုက္ၿပီး ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ေတာ ့ဆိုတဲ ့စိတ္ နဲ ့ခနာ ကိုယ္ကို စားပြဲေပၚ လွန္ခ်လိုက္မိသည္။
ေခါင္းကအေနေတာ္ ၿပိဳက်ေနေသာ စာအုပ္ပုံေပၚေရာက္သြားသည္။ဖင္ႏွစ္ျခမ္း က လြတ္လြတ္လပ္လပ္ႀကီး ျဖဲေပးထားသည္ ့အတြက္ ေစာက္ပတ္ႀကီး က ျပဴးထြက္ေန၏။ တံခါးဘက္သို ့ခပ္ေစာင္းေစာင္း
အေနအထားမ်ိဳး ေလးလွန္ေပးထားသည္ ့အတြက္ - - သစ္သစ္ရင္သပ္ရႈေမာရၿပီ။
အစ္ကိုေအာင္ေမာင္းလီးႀကီး က ရွည္လ်ားႀကီးထြားလွသည္မို ့ေစာက္ပတ္ႀကီး ထဲ ထိုးစိုက္ခ်လိုက္တိုင္း မမႏြယ္ခမ်ာ ခါးေလးေကာ ့ေကာ ့သြားသည္မွာ စားပြဲႏွင္ ့ခါးေလးၾကားတြင္ - -
ေခါင္းအုံးတစ္လုံးစာေလာက္ကို လြတ္လြတ္သြား၏။
ေယာက်ာ္းေတြ ဒါေၾကာင္ ့မို ့လို ့လဲ ဖင္ႀကီးတာ ကို ႏွစ္သက္ၾကတာပါလားဟု - - သစ္သစ္ - - မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ ့သင္ခန္းစာရမိသည္။ အဘယ္ေၾကာင္ ့ဆိုေသာ္ အစ္ကိုေအာင္ေမာင္း လီးတန္ႀကီး ကမမႏြယ္
ေစာက္ေခါင္းထဲ ‘’ဇြတ္ ‘’ ကနဲတိုးဝင္သြားတိုင္း မမႏြယ္ဖင္ႀကီးက စားပြဲေပၚတြင္ ျပားက်သြားၿပီး ေဘးသို ့ကားကားသြားေသာ္လည္း - - အိကနဲ - - နိမ္ ့ဆင္းၿပီး တင္းကနဲ - - တင္းကနဲ ကန္တတ္လာကာ
အရွိန္ႏွင္ ့လႊဲရိုက္လိုက္ေသာေဂြးစိႀကီး ႏွင္ ့ေဖာက္ကနဲ ရင္ဆိုင္မိၾက၏။
ထိုနည္းအတိုင္း အိကနဲ ေဖာက္ကနဲ ရင္ဆိုင္လႈပ္ရွားေနၾကေလရာ ေအာင္ေမာင္းဆီးခုံ မဲမဲႀကီးက မမႏြယ္ ဖင္ႀကီးႏွင္ ့ျဗဲကနဲ ၿဗိကနဲ ပြတ္ႀကိတ္သံႀကီးမွာ ျမင္ေတြ ့ၾကားသိေနရေသာ သစ္သစ္၏ အသည္းဆိုင္ ကို
အညႇာမွကိုင္လႈပ္ေနသလို တလွပ္လွပ္ တသိမ္ ့သိမ္ ့ဆတ္ဆတ္တုန္ေနမိေပရာ - - ကာယကံရွင္ ႏွစ္ေယာက္၏ ခံစားမႈမွာ ဆိုဖြယ္ရာမရွိေအာင္ အရသာအထူးႀကီး ထူးေနၾကေပေတာ ့သည္။
‘’ မ - - ေပါင္တစ္ေခ်ာင္းကို - - ဒီဘက္ေျပာင္း - အင္း ‘’
မမႏြယ္ က ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကို အစ္ကိုေအာင္ေမာင္းေခါင္းေပၚမွ ကၽြမ္းဘားမယ္မ်ားပမာ ေျဖာင္ ့တန္းစြာေကာ္ယူလိုက္၏။ အစ္ကိူေအာင္ေမာင္း က ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကို ဂ်ိဳင္းေအာက္ထား တစ္ဖက္ကို
ပခုံးေပၚေမွးထားၿပီး ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲ သို ့ေဒါင္လိုက္ လိုးျပန္ေလသည္။ သစ္သစ္ မွာ လီးတန္ႀကီးအဝင္အထြက္ ကို မမွိတ္မသုန္ေလး ၾကည္ ့ေနမိရာ ေဇာေခၽြးမ်ားပင္ျပန္ေနသည္ကို သတိမမူမိနိုင္ေအာင္
ခံစားေနမိသည္မို ့သရဲကိုလဲ ေမ ့ေနမိသည္။
တစ္ေစာင္းႀကီး လိုးေနေသာအခါ - - အခုေလာက္ ထိမိပုံမေပၚပဲ မမႏြယ္က ငုံ ့ၾကည္ ့႐ုံေလးၾကည္ ့ကာ သိပ္နာက်င္ဟန္ မေပၚေပ။
’ ေညာင္းတယ္ - - ေျခေထာက္ေျမႇာက္ထား ရတာ ‘’
‘’ ဒါဆို - - ခ်လိုက္ေလ - - မမ - - ကုန္းၿပီးလိုးမယ္ ‘’
အံ့ၾသစရာပင္ - - မမႏြယ္ က - - အစ္ကို ေအာင္ေမာင္းစကား ကို ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ ႏွယ္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္္ တေသြမသိမ္း လိုက္နာရင္းစားပြဲကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင္ ့ေထာက္ၿပီး ဖင္ႀကီးကို အေနာက္သို ့ခပ္ေကာ ့ေကာ ့
ေလးကုန္းေပးလိုက္သည္။
သည္ပုံစံသည္လည္း သစ္သစ္ဖက္မွ ျမင္ကြင္းေကာင္းေသာ ပုံစံျဖစ္ေနကာ ေဘးတိုက္အေနအထားျမင္ရ၏။ အစ္ကိုေအာင္ေမာင္း က လီးႀကီးကို လက္ျဖင္ ့ကိုင္ၿပီး ေစာက္ပတ္အဝကို ေတ ့လ်က္ မမႏြယ္ ပခုံးကို
ေက်ာမွလွမ္းဆြဲၿပီး ထိုးသြင္းလိုက္စဥ္ လီးႀကီးက ၀ါးရင္းတုတ္ႀကီးတစ္ေခ်ာင္းလိုပင္ ေကြးကနဲ ျဖစ္ၿပီးမွ တန္းဝင္သြား၏။
‘’ ႁဗႊတ္ ‘’ ကနဲ အသံကိ သစ္သစ္နား နဲ ့ဆတ္ဆတ္ၾကားလိုက္သည္။ မမႏြယ္ ေတာ ့ဘယ္လိုခံရမယ္ မသိ၊ သစ္သစ္ ရင္ထဲမွာမူ ေအာင္ ့သက္သက္ျဖစ္သြား၏။
‘’ အိုး - - အိုး - - အိုး - - - ေမာင္ရယ္ - - ရွီး - - အား - - - ကၽြတ္ကၽြတ္ ‘’
စားပြဲေစာင္းေလးကို ကိုင္ထားေသာ မမႏြယ္လက္ကေလးမ်ား က်စ္လ်စ္ျမဲၿမံစြာ ကိုင္ထားရင္း ညီး ရွာသည္။ ဗိုက္သားေအာက္မွ ပြေယာင္းေယာင္းေလး အဖုတ္လိုက္ခၽြန္ေနၾကေသာ အေမႊးစုေလးမွာ
ေဇာင္းသြားသည္။ ဖင္ကုန္းၿပီး အလိုးခံရေသာ အလုပ္သည္ အေတာ္ထိသည္ ထသ္သည္။ မမႏြယ္ ႏွာသီးဖ်ားေလးတြင္ ေခၽြးေလးေတြပင္ သီးလာၾက၏။
အစ္ကို ေအာင္မင္းကလည္း ပခုံးကိုမဆြဲေတာ ့ပဲ ခါးေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင္ ့စုံကိုင္ကာ တႁပြတ္ႁပႊတ္ ေဆာင္ ့ေတာ ့၏။
‘’ ႁပႊတ္ - ႁပႊတ္ - ¬ ႁပႊတ္ - ဖတ္ - - ဖတ္ - ႁပႊတ္ - - - စြိ ‘’
‘’ အင္ ့ - အင္ ့- အ - အ - အ - အင္ ့ - - အားလားလားလား ‘’
အခန္းတစ္ခုလုံး လိုးသံ ညီးသံ သက္ျပင္းခ်သံ - - တအင္ ့အင္ ့ လည္ေခ်ာင္းထဲမွ ညီးတြားသံ တို ့ႏွင္ ့သာစိုးမိုးေနရာ ေခ်ာင္းၾကည္ ့ေနေသာ သစ္သစ္ခမ်ာ သူမ ေစာက္ဖုတ္ေလး ကို လက္ျဖင္ ့
အုပ္ပြတ္ေနမိရာမွ အားမရေတာ ့ပဲ ထမီေလးကိုလွန္ကာ ေစာက္ပတ္ထဲသို ့လက္ခလယ္ေလးျဖင္ ့ထိုးေမႊကလိေနမိေလေတာ ့သည္။
အိစိုေသာ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းမွ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ား စိမ္ ့ထလာၾကသည္။ ေစာက္ပတ္ေအာက္ဖက္ ေထာင္ ့ခၽြန္းေလးမွေနကာ ေစာက္ရည္မ်ားက ဖင္ၾကားမွ တဆင္ ့ ေပါင္သို ့ေစးကပ္ ေစးကပ္ ႏွင္ ့
ေလ်ာတိုက္ဆင္းသည္။
တံေတြးကို မၾကာခဏ မ်ိဳခ်ေနရေသာ လည္ေခ်ာင္းအတြင္းမွ အစ္တစ္တစ္ႀကီး ခံစားလိုက္ရသလို ေစာက္ေမြး ပါးပါးႏုႏုေလးမ်ား ေပါက္ေရာက္ရာ စိမ္းစိုစ ဆီးခုံမို ့မို ့ေလးမွာလည္း ေအာင္ ့သက္နာက်င္စြာ
ဆီးက်င္ေသာ ေဝဒနာကို ခံစားလာမိရသည္။စက္ေသနတ္ ပစ္သလို ဒလစပ္ ေဆာင္ ့လိုးလိုက္ၿပီးမွ အစ္ကိုေအာင္ေမာင္း က မမႏြယ္ ေက်ာျပင္ေလးေပၚဝမ္းလ်ားေမွာက္ဖိကပ္ ကာ ရင္ဘတ္ေမႊးႀကီးမ်ားႏွင္ ့
ပြတ္ေနၿပီး
‘’ ခ်စ္လိုက္တာ မမ ရာ ‘’
ဟုေမာသံႀကီး ႏွင္ ့ေျပာကာ မမ ဂုတ္သား ႏုႏုေလးကို သြားျဖင္ ့မနာ ့တနာေလးကိုက္ရင္း - - သုက္ရည္ ပူပူေႏြးေႏြး ခၽြဲခၽြဲပစ္ပစ္ မ်ားကို မမႏြယ္ ေစာက္ပတ္ထဲရွိ သားအိမ္ ၏ အနက္ရွိုင္းဆုံး အတြင္းက်ဆုံး
ေနရာေလးထဲသို ့ ဒလေဟာ ဗ်စ္ကနဲ ဗ်စ္ကနဲ ေနေအာင္ ပန္းထုတ္လိုက္ေလေတာ ့သည္။
ဖင္ႀကီးမွာလည္း ငလ်င္ျပင္းထန္စြာ လႈပ္သလို ဘယ္ညာခါရမ္းသြားၿပီး ေကာ ့ေကာ ့ေဆာင္ ့လ်က္ ေစာက္ပတ္ အတြင္း မွ ေစာက္ေရမ်ား ကို ညႇစ္ထုတ္ေပးေနမိ၏။
‘’ ေမာတယ္ - - ‘’ မမက လီးႀကီးကိုျဖဳတ္ကနဲ ဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္ ႏွင္ ့ ေမာတယ္ ဟုဆိုကာ ကုတင္ေပၚေျခပစ္လက္ပစ္ ေလးလွဲခ်လိုက္ေလသည္။အစ္ကိုေအာင္ေမာင္း က မမႏြယ္ေဘး တြင္ ယွဥ္အိပ္လိုက္ၿပီး
မမႏြယ္ကို ျမတ္ျမတ္နိုးနိုးေလး ဖက္ထားရင္း။
‘’ အား - - - ေကာင္းလိုက္တာ မမႏြယ္ရယ္ ‘’
ဟုဆိုတာ ့မမႏြယ္က အစ္ကိုေအာင္ေမာင္း နဖူးကိုလက္ညိဳးေလး အသာေထာက္ကာ - - -
‘’ သြား - - - ေသနာေလး - - လူငယ္သေလာက္ လီးႀကီးတဲ ့အေကာင္ - ဟြန္း - - ေျပာေတာ ့သြင္း႐ုံေလးဆို - - တစ္ခ်က္တည္း ဆို - - - တစ္ခ်က္ထက္ပိုရင္ ပါးရိုက္ဆို - လူပါးေလး - - ဟင္းဟင္း ‘’
ေအာင္မင္း တသိမ္ ့သိမ္ ့ရယ္သည္။
‘’ မမ - က ေမာင္ ့ကိုသိပ္အလို လိုက္တာပါေနာ္ ‘’ ခံခ်င္မိေတာ ့လည္းဒီလိုပဲေပါ ့ေနာ္၊
‘’ အဟင္း မ- က ေမာင္ ့ကိုတကယ္ခ်စ္တာပဲ ‘’
‘’ အလိုေတာ္ - - မင္းကို အေပ်ာ္တမ္းခ်စ္တယ္လို ့မ်ား မင္းထင္ခဲ ့လို ့လားဟင္ ‘’
‘’ မဟုတ္ပါဘူး မ အခုလို - -အင္း - - လိုးလိုက္ရေတာ ့- ေမာင္ ့ဘက္ကပိုခ်စ္သြားတာေပါ ့ ‘’
အစ္ကိုေအာင္ေမာင္း မ်က္ႏွာ သည္တစ္ခါမွမျမင္ဘူးေလာက္ေအာင္ပင္ - ကေလးဆန္စြာ ေျပာေနျခင္းေၾကာင္ ့ မမႏြယ္ မ်က္ႏွာေလး မွာ ဆယ္ေက်ာ္သက္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ၏ မႏူးမနပ္
မ်က္ႏွာေပးေလးျဖစ္ေနရသည္။
မမႏြယ္ က အစ္ကို ေအာင္ေမာင္းလည္ပင္းႀကီး ကို ဟီးေလးခိုၿပီး တခစ္ခစ္ရယ္ၿပီး မွ တီးတိုးေလးေျပာလိုက္၏။ ‘’ ေမာင္ ေမာၿပီလားဟင္ ‘’
‘’ ဟင္ ့အင္း - - - ဘာလဲ မကထပ္ေပးမလို ့လား ‘’
‘’ ေမာင္ ့သေဘာေလ - - ဟုတ္ၿပီလား ‘’
သစ္သစ္ မမႏြယ္အစားရွက္လိုက္တာ ေတာ္ၿပီေပါ ့ ဟုတ္ဘူးလား ကိုယ္က မိန္းကေလး ပဲ ဟာ. အို - - အခုေတာ ့မမႏြယ္ကိုၾကည္ ့ရတာ ဆပ္ဆလူးကိုခါေနေတာ ့တာပဲ၊ လက္ကလဲ အစ္ကိုေအာင္ေမာင္း
လီးႀကီးကို ေကာက္ညႇင္းေပါင္းဆုပ္သလို တင္းကနဲ တင္းကနဲ ဆုပ္ေနေလရဲ ့။ ေအာင္ေမာင္း ဆိုေသာ သူကလည္း အစကတည္းက ေမာင္းတင္ထားတာ - - သိတယ္မို ့လား။ စိန္ေခၚရင္ တိမ္ေပၚအထိလိုက္မဲ ့
လူစား - - - ဗလကလည္း ေတာ္႐ုံမိန္းမဆိုဆြဲညႇစ္လိုက္တာ နဲ ့အရိုးအက္သြားေလာက္တဲ ့သူ - -ဒီလိုလူစားကို မမႏြယ္ မျဖဳံဘူး ထပ္ၿပီးေတာ ့ေတာင္စိန္ေခၚေနေသး ၊ အံ့လည္းအံ့ပါရဲ ့အရွက္ေတြလဲ
မရွိၾကေတာ ့ဘူး၊ အို - - - သစ္သစ္ သူတို ့ကိုၾကည္ ့ရင္းလႈပ္ရွားေနတဲ ့စိတ္ေတြကို မနိုင္မနင္း စုစည္းသိမ္းဆည္းေနရင္းက - - မမႏြယ္ က ပက္လက္လွန္ၿပီး ကုတင္ေပၚအိပ္ခ်လိုက္တဲ ့
ေအာင္မင္းလီးတန္ႀကီးေပၚကို ကားယားခြၿပီး လီးတန္ႀကီးကို ကိုင္ၿပီး ေစာက္ပတ္ထဲထည္ ့ေနတဲ ့အခ်ိန္။
သူတို ့ကို ေက်ာခိုင္းလိုက္မိသည္။
ေမာင္ႏွမ - - ေမာင္ႏွမ - - နဲ ့ ဘာ ေမာင္ႏွမေတြလည္း - - ဘယ္မလဲ သိကာ - - အရွက္ - -စည္းကမ္း - - - ဟင္းဟင္းဟင္း။ ျဖစ္ပါတယ္ - - မိသစ္ဆိုတာကလည္း ေမြးကတည္းက တစ္ေကာင္ႂကြက္
တစ္မ်က္ႏွာ တစ္ကိုယ္တည္း ။
ကိုယ္ထင္ရာလုပ္ၾကစတမ္း ေဟ ့ဆိုရင္အစ္ကိုေအာင္ေမာင္းလိုပဲ မိသစ္မိုက္ရဲတာေပါ ့။
စဥ္းစားၾကည္ ့ေလ အစ္ကိုေအာင္ေမာင္းေပၚ ရင္ခုံစိတ္ဝင္စားခဲ ့မိတာက မိသစ္ပါ - - အခုေတာ ့ဘယ္အခ်ိန္က - - ေျခပုန္းခုတ္ေနၾကမွန္းမသိတဲ ့သူတို ့ႏွစ္ေယာက္ရဲ ့ အရႈပ္ထုပ္ကို မိသစ္ အသိေနာက္က်ခဲ့ၿပီး
ကိုယ္ ့ဖာသာပဲ တစ္ေယာက္ထဲရွက္ရတယ္။
လူတကာသာ ဒီအေၾကာင္း သိကုန္ရင္ - - မိသစ္တို ့တစ္အိမ္သားလုံး အိမ္အျပင္ေတာင္ထြက္ရဲမွာ မဟုတ္ေတာ ့ဘူး မဟုတ္လား။
အခွေတာ ့အထီးက်န္ ဘဝလမ္းမွာ မိသစ္တစ္ေကာင္ႂကြက္မ - - အေဖာ္မဲ ့စြာ - - ေလၽွာက္ရၿပီေပါ ့ ------။
က်န္ေနေသးေသာ အပိုင္းမ်ားမွာ မိသစ္ ၏ဇာတ္လမ္းမ်ားျဖစ္ေနေသာ ေၾကာင့္ ဤေနရာတြင္ အဆုံးသတ္လိုက္ပါသည္။
- - - - - - ၿပီးပါၿပီ - - - - -
Subscribe to:
Comments (Atom)

