အဲဒီသဇင္ အေၾကာင္း ဦးထပ္ေျပာျပမယ္ ́ ဆုိၿပီး မဟုတ္ကဟုတ္က လုပ္ၾကံဖန္းတီးထားတဲ့ သဇင္နဲ႔ဘဲတစ္ေပြအေၾကာင္းကုိ တဏွာထစရာျဖစ္ေအာင္ဇာတ္လမ္းဆင္ၿပီးေျပာျပပါတယ္။တေန႔လုံးတဏွာအေၾကာင္းေတြပဲၾကားေနရ၊ ေမာင္ေမာင့္လီးကိုပုဆုိးအေပၚကျမင္ခဲ့ရရုံမက တင္ပါးကိုပါ အေထာက္ခံခဲ့ရတဲ့ေကာင္မေလးကေတာ့ အင္းမလုပ္အဲမလုပ္နဲ႔ ၿငိမ္ကုပ္ၿပီးနားေထာင္ေနပါတယ္။
ေမာင္ေမာင္ဟာ စာၾကည့္ခန္းထဲမွာ ေခါက္တု႔ံေခါက္ျပန္ေလွ်ာက္ရင္း ေကာင္မေလးတေျဖးေျဖး တဏွာထလာေအာင္ ဇာတ္လမ္းကိုလွလွပပ ယဉ္ယဉ္ေလးဆင္ၿပီးဆြဲေခၚသြားပါတယ္။ေကာင္မေလးကိုလည္းအဆက္မျပတ္အကဲခတ္ေနပါတယ္။ေကာင္မေလးမသိမသာတံေတြး ခဏ ခဏမ်ိဳခ်တာကိုလည္း ေမာင္ေမာင္သိေနပါတယ္။
ဇာတ္လမ္းအထြဋ္အထိပ္ေရာက္ၿပီး ျပန္အေျပမွာေတာ့ ေကာင္မေလးရဲ႕ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းဟာ မသိမသာလိမ္ယွက္လာပါေတာ့တယ္။အဲဒီမွာပဲ ေမာင္ေမာင္ဟာထုိင္ေနတဲ့ေကာင္မေလးေနာက္ဖက္ကေန ကပ္ရပ္လုိက္ၿပီးဆက္ေျပာပါတယ္။ပူေႏြးမာေၾကာၿပီး မာန္ထေနတဲ့ေမာင္ေမာင့္လီးႀကီးဟာ ပန္းႏုေသြးေက်ာေအာက္ပိုင္းနဲ႔ခါးေက်ာ္ေက်ာ္ထိေဒါင္လုိက္သြားကပ္ေနပါတယ္။ ေကာင္မေလးတခ်က္တြန္႔ကနဲေက်ာေကာ့သြားပါတယ္။ေခါင္းကေလးငဲ့သလိုမငဲ့သလိုနဲ႔လွည့္ၿပီးၾကည့္မလုိလုပ္ၿပီးမွ ေခါင္းေရွ႕ျပန္လွည့္ၿပီး မသိသလုိလုိနဲ႔ ၿငိမ္ၿပီးဇာတ္လမ္းကိုဆက္ၿပီးနားေထာင္ေနပါတယ္။
တကယ္ေတာ့လွည့္ၾကည့္စရာကိုမလုိဘဲ ဒါ လီးဆိုတာေကာင္မေလးသိသြားၿပီဆိုတာ ေမာင္ေမာင္တုိ႔ကေနာေက်ၿပီးသား။ေကာင္မေလးၿငိမ္ေနမွန္းသိေတာ့ ကိုယ္လႈပ္ၿပီးစကားေျပာသလုိနဲ႔လီးႀကီးနဲ႔ေကာင္မေလးေက်ာေအာက္ပုိင္းခါးစပ္ကို ေဒါင္လုိက္ကပ္ပြတ္ၿပီး ေျပာေနပါေတာ့တယ္။ေကာင္မေလးရဲ႕ လက္ေမာင္းသားပန္းႏုေရာင္ေလးကို ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ၾကက္သီးဖုေတြထေနတာ ေမာင္ေမာင္ေတြ႕ပါတယ္။
စကားေျပာရင္းေမာင္ေမာင္က ေကာင္မေလးပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို လက္တင္လုိက္ပါတယ္။ၿပီးေတာ့လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ဖြဖြေလး ေကာင္မေလးပုခုံးကိုဆုပ္နယ္ရင္း ဆက္ေျပာေနပါတယ္။ေကာင္မေလးၿငိမ္ေနတဲ့အတြက္ ေမာင္ေမာင့္ဟာတဆင့္တက္ၿပီး ေကာင္မေလးလက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကိုလက္ကေလွ်ာဆင္းၿပီးပြတ္သပ္ေပးေနလုိက္ပါတယ္။ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ေကာင္မေလးဟာဇာတ္လမ္းကိုေသခ်ာနားမေထာင္ႏုိ္င္ေတာ့ဘဲ ျငင္သာစြာပြတ္သပ္ေနတဲ့ သူ႔လက္ဖဝါးအထိအေတြ႕မွာပဲ အာရုံကစားေနေတာ့မွာဆုိတာ ေၾကာင္းပါးႀကီးေမာင္ေမာင္က သိၿပီးသားျဖစ္ေနပါၿပီ။
ခဏအၾကာမွာေတာ့ ေကာင္မေလးဟာ သက္ျပင္းေမာကို ခုိးထုတ္လုိက္တာသတိျပဳမိလုိက္ပါတယ္။ဒါဆုိ ေနာက္တဆင့္အစပ်ိဳးရပါေတာ့မယ္။ေမာင္ေမာင္ဟာေကာင္မေလးေနာက္ေက်ာဘက္ေန ေကာင္မေလးညာဘက္နံေဘးကိုေရႊ႕လုိက္ပါတယ္။ ေမာင္ေမာင့္လီးႀကီးဟာလည္း ေမာင္ေမာင္ေရြ႕လ်ားရာအတုိင္းေကာင္မေလးေက်ာ၊ခါးနဲ႔နံတုိ႔ကိုပြတ္တိုက္ၿပီးလုိက္လာပါတယ္။ ပန္းႏုေသြးတခ်က္တြန္႔သလိုမသိမသာေလးျဖစ္သြားပါတယ္။ဒါေပမဲ့ ဘာမွမျဖစ္သလို ခပ္တည္တည္နဲ႔ဟန္မပ်က္ဘဲဆက္ထုိင္ေနပါတယ္။
ဒါဟာလည္းေကာင္မေလးမသိခ်င္ေယာင္ၿပီးၿငိမ္ခံဖို႔ ဟန္ေဆာင္တယ္ဆုိတာသိၿပီးသား။ ေမာင္ေမာင္ဟာ နံေဘးကိုလီးနဲ႔စကၠန္႔သုံးဆယ္ေလာက္ဖိကပ္အၿပီးမွာေတာ့ ခြာလုိက္ၿပီးလီးကိုလြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေထာင္ေစလုိက္ကာ ပန္းႏုေသြးခ်ိဳင္းေနာက္ဘက္ၾကားထဲကေန ညာဘက္ႏုိ႔အုံကိုလီးနဲ႔ေထာက္လိုက္ပါတယ္။
အုိပန္းႏုေသြးႏုတ္ကေန အသံတုိးေလးရုတ္တရက္လွ်ံက်လာပါတယ္။ဒါေပမဲ့ လႈပ္ရွားမႈမပ်က္ဆက္ထုိင္ေနပါတယ္။ ေမာင္ေမာင္ကအသာေလးထပ္ၿပီးကပ္လုိက္တဲ့အခါမွာေတာ့ လီးဟာေထာက္ေနရာကေန ေဘးတုိက္အလ်ားလုိက္ ပန္းႏုေသြးႏုိ႔အုံေဘးတေလွ်ာက္ကပ္လ်က္ျဖစ္သြားပါတယ္။ႏုိ႔အုံေဘးတေလွ်ာက္ ပူေႏြးမာေက်ာတဲ့ လီးႀကီးရဲ႕အထိအေတြ႕ဟာ ပန္းႏုေသြးရင္ကုိ တဒိန္းဒိန္းနဲ႔အခုန္ျမန္ေစပါေတာ့တယ္။
အဆုံးတုိင္ပူးကပ္ေပးလုိက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ၇ လက္မရွိတဲ့ေမာင္ေမာင္ရဲ႕လီးဟာ ႏုိ႔အုံကိုေက်ာ္ၿပီး လီးထိပ္ပိုင္းဒစ္သာသာအရွည္ေလာက္ဟာ ႏုိ႔အုံကိုေက်ာ္ၿပီး ေလဟာနယ္ထဲထိေရာက္လာပါတယ္။ဒါကိုသိလုိ႔မသိမသာငုံ႔ၿပီးၾကည့္လုိက္မိတဲ့ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ မ်က္လုံးမ်ားပင္ျပာေဝမတတ္ျဖစ္သြားရတာကေတာ့ ေမာင္ေမာင္ရဲ႕ႀကီးမားလွတဲ့ လီးဒစ္ႀကီးဟာ ပါးလ်တဲ့ပုဆုိးေအာက္မွာ ဖုထစ္ၿပီးထေနတာေၾကာင့္ပါပဲ။
တခ်က္ၾကည့္မိရင္ပဲ မ်က္လုံးကမလႊဲႏုိင္ေတာ့ပဲ သည္းသည္းမည္းမည္းၾကည့္ေနမိပါေတာ့တယ္။ေမာင္ေမာင္ဟာသူ႔ရဲ႕လီးႀကီးကို ပန္းႏုေသြးရဲ႕ခ်ိဳင္းနဲ႔ ႏုိ႔ၾကားမွာညပ္ေနတာကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ေရွ႕တုိးေနာက္ဆုတ္နဲ႔ ဂြင္းတုိက္သလုိလုပ္လုိက္ပါတယ္။ပုဆုိးပါးပါးနဲ႔တီရွပ္ပါးပါးေၾကာင့္ လီးႀကီးရဲ႕ႀကီးမားသန္မာေထာင္းေထာင္းထေနတဲ့ အေၾကာမ်ားရဲ႕ပြတ္တုိက္မႈကိုပါ ခံစားလုိက္ရတဲ့အတြက္ ပန္းႏုေသြးမွာ တခါမွမခံစားဖူးတဲ့အရသာမ်ားကိုခံစားလုိက္ရပါေတာ့တယ္။ေပါင္ျခံထဲမွာလည္း စိုတုိတုိျဖစ္လာတာကို ကိုယ့္ဘာသာသတိျပဳလုိက္မိပါတယ္။
အခြင့္ေကာင္းေစာင့္ေနတဲ့ေမာင္ေမာင္ကေတာ့ အခ်ိန္အကုန္ခံမေနေတာ့ဘဲ ပန္းႏုေသြးလက္ေမာင္းကိုပြတ္တုိက္ေနတဲ့လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ႏုိ႔အုံကိုပါမထိတထိနဲ႔ ေရာၿပီး ပြတ္တုိက္လုိက္ပါတယ္။အေပၚဆန္လို႔ ႏုိ႔ကိုထိလုိက္တုိင္းတခ်က္၊ေအာက္စုန္ဆင္းလို႔ႏုိ႔ကိုထိလုိက္တိုင္းတခ်က္ေကာင္မေလးဟာ တြန္႔ကနဲ တြန္႔ကနဲျဖစ္ ျဖစ္လုိ႔သြားပါတယ္။ဒါေပမဲ့ႏုတ္ကေတာ့ အာေစးထည့္ထားသလုိ ဘာသံမွထြက္မလာပါဘူး။ ေမာင္ေမာင့္လက္ႏွစ္ဖက္ဟာေနရာေရႊ႕ၿပီး ပန္းႏုေသြးရဲ႕လက္ေမာင္းအတြင္းသားဘက္ကို ပြတ္သပ္လုိက္ပါတယ္။
ပထမတစ္ခ်က္၊ႏွစ္ခ်က္တြန္႔ကနဲျဖစ္သြားၿပီး ေနာက္အခ်က္ေတြမွာေတာ့ ဘာမွမျဖစ္သလုိၿငိမ္ေနပါတယ္။ ႏုိ႔ႏွစ္ေရာင္ထဲကိုပန္းႏုေရာင္ခပ္ေျပေျပေရာထားသလုိအသားအေရာင္ လက္ေမာင္းလုံးလုံးေလးမွာ ၾကက္သီးဖုေတြ အႀကီးအက်ယ္ထေနတာကို ေမာင္ေမာင္ျမင္ေနရပါတယ္။ ေမာင္ေမာင္ဟာ လက္ဝါးႏွစ္ဖက္ကို ပန္းႏုေသြးခ်ိဳင္းၾကားထိဆြဲယူပြတ္သပ္လုိက္ၿပီး ခ်ိဳင္းၾကားအေရာက္မွာ ခ်ိဳင္းေလးကို လက္ဝါးႏွစ္ဖက္နဲ႔အသာအယာအုပ္ၿပီး လႈပ္တယ္ဆုိရံုေလးပြတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။
ပူေႏြးႏႉးညံ့လွတဲ့လက္ဝါးႀကီးႏွစ္ဖက္နဲ႔အုပ္ပြတ္ေလးအထိအေတြ႕ဟာ ပန္းႏုေသြးအတြက္ေတာ့ အသက္႐ႉမွားေလာက္ေအာင္ကိုခံစားလုိက္ရပါတယ္။ အဖုတ္ကေလးထဲကလည္း အရည္ေတြပုိထြက္လာၿပီး ေပါင္ျခံထဲထိဆင္းလာတာကို သတိမျပဳဘဲကို မေနႏုိင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္လာပါတယ္။ေပါင္ကိုပုိၿပီးလိမ္ယွက္ထားမိပါတယ္။
ေမာင္ေမာင္ဟာ လက္ေမာင္းအတြင္းသားတစ္ေလွ်ာက္ ထက္ေအာက္စုန္-ဆန္ ပြတ္တုိင္း ႏုိ႔အုံေလးကို သိသိသာသာထိလို႔ပြတ္သပ္ေပးၿပီး အထက္ကိုေရာက္တုိင္း ခ်ိဳင္းေလးႏွစ္ဖက္ကိုအသာေလးအုပ္ပြတ္လုပ္ လုပ္ေပးလုိက္တာ ၅ ႀကိမ္၊ ၆ ႀကိမ္ေလာက္လည္းေရာက္ေရာ ပန္းႏုေသြးဟာ အသက္ရႉသံေတြျပင္းလာပါေတာ့တယ္။ ဟန္မေဆာင္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ကို အသက္ရႉသံျပင္းျပင္းေတြကို ၄၅ စကၠန္႔ေလာက္ျဖစ္ေစၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ ေမာင္ေမာင္ဟာ ေကာင္မေလးရဲ႕ခ်ိဳင္းႏွစ္ဖက္ကို အသာမလုိ႔ဆြဲထူၿပီး မတ္တတ္ရပ္ေစလုိက္ပါတယ္။
ပန္းႏုေသြးရဲ႕ ပန္းဆီေသြးရင့္ရင့္ အရွက္သည္းေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ေမာင္ေမာင့္ကုိ တစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္ၿပီးျပန္လွည့္သြားကာ ေမာင္ေမာင္ထူတဲ့အတုိင္း အလုိက္သင့္ျဖည္းျဖည္းေလး ထရပ္လုိက္ပါလာပါတယ္။ အဲလုိမတ္တတ္အရပ္မွာေတာ့ အစကတည္းက ႏို႔အုံေဘးကိုဖိကပ္ထားတဲ့ လီးႀကီးဟာ ရင္ကေနခါး၊ခါးကေန တင္ပါးေဘးသားကို ပန္းႏုေသြးနံပါးတစ္ေလွ်ာက္ပြတ္သပ္သလုိျဖစ္ၿပီး အဆုံးမွာ တင္ပါးေဘးသားကိုေဒါင္လုိက္ ထိကပ္ၿပီးသားျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။
ေမာင္ေမာင္ဟာ ပန္းႏုေသြးရဲ႕ ဂုတ္ဝဲဆံပင္ေလးကို အသာအယာလက္နဲ႔ ဖယ္လိုက္ၿပီး ေမြးညုင္းစိမ္းေလးေတြနဲ႔ လည္ဂုတ္ကို အသာအယာ ႏုတ္ခမ္းနဲ႔ထိကပ္လုိက္ပါတယ္။ တြန္႔ကနဲ တစ္ခ်က္ျဖစ္သြားၿပီး ၿငိမ္ခံေနေပမယ့္ လည္ဂုတ္မွာေတာ့ ၾကက္သီးဖုႀကီးေတြ တျဖန္းျဖန္းထလာပါတယ္။ေမာင္ေမာင္ဟာ ညာဖက္လက္နဲ႔ ပန္းႏုေသြး ဝမ္းျပင္သားေလးကိုပုိက္လုိက္ၿပီး အသာအယာနဲ႔ပန္းႏုေသြးကိုတစ္ဖက္ ဆြဲလွည့္လုိက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ပန္းႏုေသြး ေက်ာျပင္ေလးဟာ ေမာင္ေမာင့္ရင္ကိုကပ္ၿပီးေက်ာေပးလ်က္သား ျဖစ္သြားပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ေမာင္ေမာင့္လီးႀကီးဟာ ေအာက္ကို ၉၀ံ စုိက္ၿပီး ေပါင္လယ္အထက္ ေဘာင္းဘီတုိအျဖဴေလးေအာက္က ပန္းႏုေသြးရဲ႕တင္ပါးကစ္ကစ္ႏွစ္လုံးၾကားကုိ တန္းတန္းမတ္မတ္စိုက္ၿပီး ဖိကပ္လ်က္သားျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။
ပန္းႏုေသြးပူေႏြးမာေက်ာၿပီး တုတ္ခုိင္ရွည္လ်ားလွတဲ့လီးႀကီး တင္ပါးႏွစ္ခုအလယ္ ဖင္ၾကားထဲညပ္ေနတာကို တခါမွ မႀကံဳဘူးတဲ့ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ တဒုိင္းဒုိင္းခုန္ေနတဲ့ကုိယ့္ရင္ခုန္သံကို ကုိယ္တုိင္ျပန္ၾကားေနရၿပီး ဒူးမ်ားပင္မခိုင္ ယုိင္ခ်င္ခ်င္ျဖစ္လာပါတယ္။ အေတြးထဲမွာ အလုိမတူျငင္းဆန္ဖုိ႔စိတ္ကူးမိေပမယ့္ အေတြ႔ထူးရဲ႕ ဆန္းျပားတဲ့ဆြဲေဆာင္မႈက ႏႈတ္ကိုအာေစးမိေနေစပါတယ္။ ဖင္ၾကားထဲညပ္ေနတဲ့လီးႀကီးကို အာရုံေရာက္ေနစဉ္မွာပဲဦးေမာင္ရဲ႕ ပူေႏြးၿပီးႏႉးညံ့လွတဲ့လက္ဝါးႀကီးဟာ ဗိုက္သားျပင္ကိုဖိၿပီးပြတ္သပ္လာတာကို ခံစားလုိက္ရပါတယ္။
တစိမ္းေယာက်္ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ပထမဆုံးထိကုိင္ပြတ္သပ္မႈကို ပထမဦးဆုံးခံစားရမႈအျဖစ္ ၾကက္သီးတျဖန္းျဖန္းထ ရင္တဒုိင္းဒုိင္းခုန္နဲ႔ တဖက္ကလည္း စုိးရိမ္ေၾကာက္ရြံ႕မႈတဝက္နဲ႔ခံစားမႈမ်ိဳးစုံေရာႁပြန္းမႈေတြနဲ႔ ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ ဦးေမာင္ရဲ႕အကိုင္အတြယ္ကၽြမ္းက်င္မႈေအာက္မွာ တေျဖးေျဖးဝပ္ဆင္းလာတာကို ကုိယ့္ဘာသာသတိမျပဳမိပါဘူး။
ဗုိက္သားျပင္ေလးေပၚပြတ္သပ္ေနတဲ့အထိအေတြ႔မွာ အာရံုေရာက္ေနစဉ္ ဖင္ၾကားထဲမွာ ဖိကပ္ထားတဲ့လီးႀကီးဟာလည္းၿငိမ္မေနပဲ ထက္ေအာက္အကြဲေၾကာင္းအတုိင္းပြတ္တုိက္လာျပန္တာေၾကာင့္ စိတ္ကအေနာက္ကိုျပန္ေရာက္သြားျပန္ပါတယ္။ပူေႏြးမာေၾကာတဲ့လီးၾကီး ဖင္ၾကားတေလွ်ာက္ပြတ္တုိက္ေနတာကို သာယာမႈတစ္ဝက္၊ စုိးရြံ႕မႈတစ္ဝက္နဲ႔ ၿငိမ္ၿပီးေမွးေနမိစဉ္မွာပဲ ဗုိက္သားျပင္ကိုပြတ္ေနတဲ့လက္ဟာ အေပၚကိုေရာက္တိုင္းမိမိရဲ႕ရင္သားေအာက္ပုိင္းကို သိသိသာသာထိခုိ္က္သြားတာကို သတိျပဳမိတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ အာရုံဟာေရွ႕ပိုင္းကိုျပန္ေရာက္လာပါတယ္။
ဒီလုိနဲ႔ ေနာက္ပိုင္းကဖင္ၾကားထဲကအထိအေတြ႕ကို ဖီးလ္ယူလုိက္၊ ေရွ႕ပိုင္းက ဗုိက္သားျပင္ကိုပြတ္ရင္းေအာက္ဘက္ကို ဆီးခုံအထိဆင္းပြတ္ၿပီး အထက္ေရာက္ရင္ ႏုိ႔အုံေအာက္ေျခကိုထိခုိက္ပြတ္လုိက္လုပ္ေနတာကို ဖီးလ္ယူလုိက္နဲ႔ စိတ္မအားရေအာင္ကို အာရုံမ်ားေနပါေတာ့တယ္။ ခ်က္ကေလးနဲ႔ဆီးခုံကို ပြတ္သပ္လုိက္တဲ့အခါတိုင္း ၾကက္သီးတျဖန္းျဖန္းထၿပီး အဖုတ္ကေလးထဲမွာ ခံစားမႈက ေျဗာင္းဆန္ၿပီး ဆီးပင္သြားခ်င္သလုိလုိျဖစ္ ျဖစ္သြားပါတယ္။မိမိရဲ႕ ရင္ေတြအဆမတန္ခုန္ေနသလုိ အသက္ရႉျပင္းထန္တာေၾကာင့္ ရင္ေတြ ဖားဖုိႀကီးလုိ အနိမ့္အျမင့္ၾကမ္းစြာ ဖုိလိႈက္ေနတာကိုလည္း သိေနပါတယ္။
တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ဦးေမာင္ရဲ႕လက္ဟာ မိမိရဲ႕ဘယ္ဘက္လက္ေမာင္းကို ပြတ္သပ္ေနၿပီး ဦးေမာင္ရဲ႕ပူေႏြးေႏြးႏူတ္ခမ္းေတြဟာမိမိလည္ဂုတ္မွာ ဖြဖြညင္သာတုိ႔ထိလိုက္၊ ဖိကပ္လုိက္၊ အသာေလးစုတ္ယူလုိက္လုပ္ေနတာကို ခံစားေနရပါတယ္။ ဦးေမာင္ရဲ႕ ႏူတ္ခမ္း၊ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ လီးဟာ မိမိကို တရံမလပ္ ထိေတြ႕ပြတ္သပ္ေနတာေၾကာင့္ ဘယ္ေနရာက ဘယ္ဟာကိုခံစားရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘဲ စိတ္ကတလွည့္စီေျပးလႊားရင္ ရင္ဖုိလိႈက္ကာ ေမာေနပါေတာ့တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဦးေမာင္ရဲ႕လက္ႏွစ္ဖက္လုံးဟာ မိမိရဲ႕ခ်ိဳင္းေအာက္က လွ်ိဳလာၿပီး မိမိရဲ႕ရင္ႏွစ္မႊာကို သာသာေလးအုပ္ကိုင္လာတာကိုခံစားလုိက္ရပါတယ္။ ကိုယ္လုံးေလးတစ္ခ်က္တြန္႔သြားသလုိ ႏူတ္ကလည္းအုိ ဟုတစ္လုံးထြက္သြားၿပီး ပုခုံးေလးတြန္႔လုိ႔ လက္ေမာင္းေလးေတြနဲ႔ ဦးေမာင္လက္ေတြကို ဘယ္နဲ႔တြန္းလုိက္ညာနဲ႔တြန္းလိုက္နဲ႔ တြန္းဖယ္သလိုလုပ္လုိက္မိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အားမပါတာကိုယ့္ဘာသာသိသလို ဦးေမာင္ကလည္းသူ႔လက္ေတြကိုမရုပ္ပါဘူး။
ပူေႏြးႏႉးည့ံတဲ့လက္ဝါးျပင္ႀကီးႏွစ္ခုနဲ႔ မိမိရဲ႕ရင္သားႏွစ္လုံးကုိအုပ္ကိုင္ၿပီးရြရြေလးပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္ေပးေနတာဟာ ရင္ထဲမွာ လိႈက္ကနဲ လိႈက္ကနဲျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ မိမိရဲ႕ရင္သားႏွစ္လုံး ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ရ႕ဲ အဦးဆုံးအုပ္ကိုင္ပြတ္သပ္မႈမွာ ရင္ခုန္လိႈက္ေမာရာကေန အသားက်သလိုျဖစ္သြားေတာ့မွ မိမိဘာသာသတိျပဳမိလုိက္တာက မိမိရဲ႕လက္ႏွစ္ဖက္ဟာ ဦးေမာင္ရဲ႕ ေပါင္နဲ႔ပုဆုိးစကို ေနာက္ျပန္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားမိတာကို သိလုိက္ပါတယ္။ ထုိအသိနဲ႔အတူမိမိရဲ႕ဖင္ၾကားနဲ႔ဦးေမာင္ရဲ႕လီးႀကီးဟာတသားထဲထင္ရေလာက္ေအာင္ ထိကပ္ေနတာကုိပါ သတိျပဳမိလုိက္ပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဦးေမာင္ရဲ႕ ဘယ္ဘက္လက္ဟာ မိမိရဲ႕ဘယ္ဘက္ႏုိ႔အုိ႔ကို ပြတ္ေခ်ေနၿပီး ညာဘက္လက္ဟာ ဝမ္းဗုိက္သားျပင္တေလွ်ာက္ေအာက္ကိုပြတ္တုိက္ဆင္းသြားၿပီး မိမိဆီးခုံကိုပြတ္သပ္ေနတာကို ခံစားေနရပါတယ္။ လက္ဟာမသိမသာေအာက္ကိုဆင္းလုိက္ၿပီး မိမိရဲ႕တီရွပ္ေအာက္နားစေလးကို မသိမသာမၿပီး လွ်ိဳဝင္လာပါတယ္။လက္ဝါးျပင္နဲ႔မိမိရဲ႕ဆီးခုံ အတားအဆီးမရွိတုိက္ရုိက္ထိေတြ႕႔လုိက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ပန္းႏုေသြးရဲ႕ဆီးခုံတေလွ်ာက္ လႈိင္းေတြထသလုိ တလိပ္လိပ္ခံစားမႈနဲ႔အတူ ဆီးခုံဟာ နိမ့္လုိက္ျမင့္လုိက္ျဖစ္လာပါတယ္။ဦးေမာင္ရဲ႕လက္ဖဝါးအထိအေတြ႕ဟာ ႏႉးည့ံလြန္းလွပါတယ္။
ဦးေမာင္ရဲ႕လက္ဟာ ဆီးခုံကိုခဏပဲပြတ္ပါတယ္။ တခါတည္း အက်ႌအတြင္းထဲကေန အထက္ကိုဆန္တက္လုိ႔ ဗုိက္သားျပင္တေလွ်ာက္ကိုပြတ္သြားၿပီး ရင္သားဆီဦးတည္လာပါတယ္။ဒါကိုသိလုိ႔ ပန္းႏုေသြး ညာဘက္ပုခုံးေလးကိုတြန္႔လုိ႔ လက္ေမာင္းေလးနဲ႔ ဦးေမာင္လက္ကို တြန္းေပမယ့္ အားမပါလွပါဘူး။
သိသိႀကီးနဲ႔ကို ဦးေမာင္ရဲ႕ညာဘက္လက္ဟာ အေပၚကိုဆန္တက္လာၿပီး ဘရာစီယာေအာက္ကကို လွ်ိဳကာ မိမိရဲ႕ညာဘက္ရင္သားကို ထိထိမိမိႀကီး ပြတ္သပ္လာပါေတာ့တယ္။ပန္းႏုေသြး မ်က္ႏွာတခုလုံးရဲရဲတြတ္ကာ ေခါင္းကို တေစာင္းေလးငုံ႔ရင္း ဟင့္အင္းလုိ႔ တခ်က္အသံထြက္လုိက္မိေပမယ့္ မရုန္းကန္မိဘဲ ၿငိမ္ေနပါ တယ္။
မိမိရဲ႕ညာဘက္ႏုိ႔အုံတခုလုံးကို ပူေႏြးတဲ့လက္ဝါးႀကီးနဲ႔ အုပ္ကိုင္လုိက္၊ပြတ္သပ္လုိ္က္၊ တခါတခါႏုိ႔အုံတခုလုံးကို ပြတ္သပ္တဲ့အခါမွာ ဦးေမာင္ရ႕ဲလက္ေခ်ာင္းထိပ္ေတြက ႏုိ႔သီးေခါင္းေလးကိုပါ ပြတ္ ပြတ္ဆြဲသြားပါတယ္။အဲဒီအခါမွာေတာ့ ပန္းႏုေသြးႏူတ္က တဟင္းဟင္း ၿငီးသံထြက္က်လာရပါေတာ့တယ္။ညာဘက္ႏုိ႔အုံကို ပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္ေခ်ေပးေနတဲ့အထိအေတြ႕မွာ တဟင္းဟင္းနဲ႔ဖီးလ္တက္ေနစဉ္မွာ ေလာကကိုေမ့သလုိျဖစ္ေနတဲ့ပန္းႏုေသြးတေယာက္ ဘယ္ဘက္ရင္အုံကုိ အုပ္ကိုင္ပြတ္သပ္လာေတာ့မွ သတိတခ်က္ျပန္ဝင္လာခဲ့ၿပီး ဦးေမာင္ရဲ႕ဘယ္လက္ဟာလည္း ညာလက္နည္းတူ မိမိရဲ႕ တီရွပ္၊ ဘရာစီယာေအာက္ကလွ်ိဳၿပီး မိမိရဲ႕ရင္သား ႏွစ္မႊာလုံးကို အဆီးအတားအကာအရံမရွိ စိတ္ရွိတုိင္း ပြတ္သပ္ ဆုပ္ေခ် ပယ္ပယ္နယ္နယ္ကိုင္တြယ္ေနတာကို သိလုိက္ရပါတယ္။
ေမာင္ေမာင္နဲ႔ ပန္းႏုေသြးပန္းႏုေသြးရဲ႕ ရင္ႏွစ္မႊာဟာ တစ္လုံးတစ္လုံးကို တရုတ္ထမင္းပန္းကန္လုံးေလာက္ရိွတာမုိ႔ွ ႀကီးမားတဲ့ေမာင္ေမာင့္လက္ဝါးနဲ႔အုပ္မိရံု အံကိုက္ပါပဲ။ ႏုိ႔အုံတစ္ခုလုံးတင္မက ႏို႔သီးေခါင္းေလးႏွစ္ဖက္ကိုလည္း လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ တို႔ထိ ပြတ္သပ္ ကိုင္တြယ္ပြတ္ေခ်ေပးေနတဲ့ ေမာင္ေမာင့္ရဲ႕ပုိင္ႏုိင္ကၽြမ္းက်င္မႈေအာက္မွာပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ ေဆာက္တည္ရာမရဘဲ တဟင္းဟင္းနဲ႔ၿငီးသံထြက္ေနပါေတာ့တယ္။
အရွိန္ေလးနည္းနည္းရေတာ့ ညာဘက္လက္ဟာ ႏုိ႔ကိုလက္လႊတ္ၿပီး ေအာက္ကိုတျဖည္းျဖည္းပြတ္ၿပီး ဆင္းလာပါတယ္။ဘယ္ဘက္လက္ကေတာ့ ႏုိ႔ႏွစ္လုံးကုိတလွည့္ဆီပြတ္ေခ်ဆြဲကိုင္ေပးေနပါတယ္။ႏႉးညံ့တဲ့ဗုိက္သားျပင္ေလးကေနပြတ္တုိက္ဆင္းလာတဲ့ညာလက္ဖဝါးဟာ ခ်က္တြင္းနက္နက္ေလးမွာခဏနားၿပီး ခ်က္ကိုအုပ္လ်က္၂ ခ်က္၊၃ ခ်က္ပြတ္လုိက္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့လက္ညိဳးေလးနဲ႔ ခ်က္တြင္းနက္နက္ေလးထဲကို ၂ ခ်က္ေလာက္ေမႊလုိက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ပန္းႏုေသြးတြန္႔ကနဲျဖစ္သြားပါတယ္။
ညာဘက္လက္ဖဝါးဟာ အဲဒီမွာပဲရပ္တန္႔မေနဘဲဆီးခုံအထိဆက္ဆင္းလာၿပီး ပြတ္သပ္ေပးေနပါေတာ့တယ္။ဘယ္လက္က ႏုိ႔ ၂ လုံးနဲ႔ ႏုိ႔သီးေခါင္းေလးေတြကိုတစ္လွည့္ဆီ ကုိင္တြယ္ပြတ္သပ္ေပးေနသလုိ ညာဘက္လက္ကလည္း ဆီးခုံးကိုဖိၿပီးပြတ္ဆြဲေပးေနတဲ့အခါမွာေတာ့ ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ မ်က္ေတာင္မ်ားပင္ေမွးဆင္းက်သြားၿပီး ၿငီးသံပိုက်ယ္လာတာနဲ႔အတူ အဖုတ္ေလးထဲက အရည္ၾကည္မ်ားဟာ အျပင္ဘက္ကိုမ်ားမ်ားႀကီးလွ်ံက်လာပါေတာ့တယ္။ေမာင္ေမာင္ရဲ႕လက္ဟာ ဆီးခုံကုိပြတ္ရင္းကေန မသိမသာေဘာင္းဘီသားေရႀကိဳးစထဲကုိ လက္တစ္ဆစ္ေလာက္ဝင္လာၿပီး အဖုတ္ရဲ႕ႀတိဂံေစာက္ထုိးပုံ အေပၚမ်ည္းတစ္ေလွ်ာက္ပါ
ပြတ္ပြတ္ဆြဲသြားတဲ့အခါမွာေတာ့ ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ တြန္႔ကနဲျဖစ္ၿပီး တင္ပါးကုိ ေနာက္သို႔ယုိ႔လုိက္မိပါတယ္။ထုိအခါမွာ ေနာက္ကဖိကပ္ေထာက္ထားတဲ့လီးႀကီးဟာ ပိုဖိကပ္မိသြားၿပီး စအုိအထိလာထိကပ္မိေနတဲ့အထိအေတြ႕ကို သိသိသာသာႀကီးခံစားလုိက္ရပါတယ္။စအုိဝကခ်က္ခ်င္းယားသလုိ ျဖစ္သြားတာမုိ႔ စိတ္ရဲ႕ခုိင္းေစမႈမပါဘဲ တြန္႔ကနဲေရွ႕ျပန္ေကာ့လုိက္မိတဲ့အခ်ိန္မွာေမာင္ေမာင္ရဲ႕ညာလက္ဟာ ေအာက္ကိုဆတ္ကနဲဆင္းၿပီး အဖုတ္ေလးကုိအုပ္ကိုင္လိုက္တဲ့အတြက္ ကြက္တိ ထိထိမိမိႀကီးကို အုပ္ကိုင္မိလ်က္ သားျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။
̀အုိး ́ပန္းႏုေသြးရဲ႕လက္ကေလးတဖက္ဟာ အဟန္႔အတားသေဘာနဲ႔ ေမာင္ေမာင္ရဲ႕ညာဘက္လက္ေကာက္ဝတ္ကိုဆုပ္ကိုင္လာပါတယ္။ဒါေပမဲ့ မာန္ထေနတဲ့ေမာင္ေမာင္ရဲ႕ညာဘက္လက္ဝါးဟာ ပန္းႏုေသြးလက္နဲ႔ဆုပ္ကိုင္ထားလ်က္နဲ႔ပဲ ပန္းႏုေသြးရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ေလးတခုလုံးကို လက္ဝါးနဲ႔ဖိအုပ္ၿပီးထက္ေအာက္စုန္ဆန္ပြတ္သပ္ေပးေနပါတယ္။ ထိုအခါမွာေတာ့ ပန္းႏုေသြးရဲ႕ခံစားမႈအရသာဟာ ေလဟာနယ္ထဲေျမာက္တက္သလုိ ျဖစ္သြားပါတယ္။
ႏုႏုနီထုိအခ်ိန္မွာေတာ့ ေဒၚႏုႏုနီတစ္ေယာက္ ဒင္နာမွာ ကိုေရႊဧည့္သည္ မြန္ဆီယာရီဘာရဲ႕ စိတ္ဝင္တစားစူးစုိက္ၾကည့္မႈမွာ သာယာမႈေတြနဲ႔မာန္တက္ေနပါတယ္။အေနာက္ႏုိင္ငံသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အျဖဴမမ်ား၊အမဲမမ်ားကို ႀကဳံေတြ႔ဖူးေပမယ့္ ႏုႏုနီလုိ ညိဳညိဳစိုစုိဝင္းဝင္းအသားအေရဟာ ဘာရီ႕အတြက္ စိတ္ဝင္စားစရာျဖစ္ေနသလုိ ေတာင့္တင္းလွတဲ့ႏုႏုနီရဲ႕ ကာယအလွဟာလည္းသူ႔အတြက္ ရမၼက္ထန္စရာျဖစ္ေနပါတယ္။စႏူတ္ဆက္စဉ္ကတည္းက လက္ကိုေတာ္ေတာ္နဲ႔လႊတ္မေပးခဲ့တဲ့ ဘာရီဟာ ခုလည္း သူ႔ရဲ႕မ်က္လုံးအစုံဟာ ႏုႏုနီဆီကိုပဲခဏ ခဏေရာက္ေနပါတယ္။
ဘာရီရဲ႕မရုိးမသားအၾကည့္တုိ႔ကို မိန္းမတုိ႔တပ္အပ္တဲ့အသိန႔ဲ သိေနတ့ဲႏုႏုနီမွာလည္းေယာက်္ားနဲ႔ ျပတ္ေနတာၾကာတဲ့အျပင္ ေန႔လယ္ဘက္ကျမင္ခဲ့ရတဲ့ ေမာင္ေမာင့္လီးႀကီးေၾကာင့္ဂေယာက္ဂယက္ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ စိတ္ဆင္ရုိင္းတုိ႔မွာလည္း ဘာရီရဲ႕ၾကံ့ခုိင္ေတာင့္တင္းတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကိုၾကည့္ၿပီး ခၽြန္းအုပ္မရျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။ဦးခ်စ္ေသြးမရွိခိုက္ အေနာက္ႏုိင္ငံအျပာကားမ်ားကိုၾကည့္ၿပီးအာသာေျဖမိခဲ့တဲ့စိတ္က အေနာက္ႏုိင္ငံသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ မိမိအေပၚစိတ္ညႊတ္လာပုံကိုသိရတဲ့အခါ စိတ္ကခ်က္ခ်င္းထုိအျပာကားမ်ားဆီ အာရုံေရာက္သြားၿပီးထုိကားေတြထဲကမင္းသားေတြနဲ႔ ဘာရီကုိခ်ိန္ထုိးၾကည့္ေနမိပါေတာ့တယ္။
ဒီၾကားထဲ ဗီဒီယုိထဲက အေနာက္ႏုိင္ငံမင္းသားမ်ားေလာက္ရွိမယ္လုိ႔ခန္႔မွန္းရတဲ့ ပုဆုိးထဲကေမာင္ေမာင့္လီးႀကီးကလည္း အာရုံစိတ္ကူးထဲေရာက္လာပါတယ္။ပန္းႏုေသြးနဲ႔ ေမာင္ေမာင္ေမာင္ေမာင္ဟာ ရာဂစိတ္ေၾကာင့္ေဖာင္းထေနတဲ့ ပန္းႏုေသြးရဲ႕ အဖုတ္ကိုအုပ္ကိုင္ပြတ္သပ္ရင္းေမႊးညုင္းႏုကေလးမ်ားရဲ႕ မသိသာေသာအထိအေတြ႕ကို အာရုံခံေနပါတယ္။ စိတ္ထေနတဲ့ေကာင္မေလးရဲ႕ရႊဲရႊဲစုိေနတဲ့ အဖုတ္ကေလးေၾကာင့္လည္း မၾကာမီ ပန္းဦးေခၽြရေတာ့မယ္ဆုိတာကို ေသခ်ာသိေနၿပီျဖစ္ပါတယ္။
ထုိသုိ႔သိေလစိတ္ကပုိထန္ေလ ျဖစ္လာပါတယ္။ သို႔ေသာ္အေတြ႕အၾကံဳမ်ားေနေသာ ေမာင္ေမာင့္အဖုိ႔ ေလာမႀကီးဘုိ႔ လုိေၾကာင္းကိုေတာ့ ေကာင္းေကာင္းႀကီးသိသျဖင့္ အထဲထိလက္ကိုမႏုိက္ေသးဘဲ လက္ခလယ္ျဖင့္အေစ့ကေလးကိုထိေတြ႔ပြတ္ေပးလုိက္တဲ့အခါမွာေတာ့-̀အုိး… ဦးေမာင္…..ရွီးးး… ရွီးး… ́လက္ညိဳးလက္မႏွင့္ အေစ့ေလးကို ကိုင္တြယ္ၿပီးပြတ္လွည့္ေလးလွည့္ေပးလုိက္ပါတယ္။̀
အာ ဟာာာာ….ရွီးးးး…. ́၂ မိႏွစ္နီးပါးေလာက္ အေစ့ကေလးကိုကလိေပးလုိက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အရည္မ်ားဟာ ပိုမုိမ်ားျပားစြာထြက္လာၿပီး ေမာင္ေမာင့္လက္ကိုစုိရႊဲကုန္ေစပါေတာ့တယ္။ေနာက္ေတာ့ အဖုတ္တခုလုံးကို အုပ္ကုိင္ပြတ္သတ္လိုက္၊ အကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္လက္ကိုပြတ္ဆြဲလုိက္၊ အေစ့ကေလးကိုကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ေပးလုိက္၊ လက္နဲ႔ကိုင္လို႔ မမိတမိ အေမႊးႏုေလးေတြကို မရတရဆြဲေပးလုိက္နဲ႔လုပ္ေပးလုိက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ပန္းႏုေသြးဆီကသက္ျပင္းေမာသံ၊ တရီွးရွီးအသံ၊ တဟင့္ဟင့္အသံတုိ႔ အဆက္မျပတ္ထြက္လာၿပီး ဒီအသံေတြမထြက္ေအာင္၊တုိးတုိးျငင္သာျဖစ္ေအာင္လည္း ေကာင္မေလး မထိန္းႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ ေမာင္ေမာင့္အေနနဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ေလးအတြင္းထဲကို လက္ေခ်ာင္းေတြမထည့္ပါဘူး။ ဒီလုိအေကာင္းစား၊ အပ်ံစား၊ ပထမတန္းစား ပက္ကင္ေစာက္ဖုတ္ႏုႏုေလးကို ဘာဂ်ာနဲ႔ပဲစဖြင့္သင့္တယ္လို႔ ေမာင္ေမာင္က သူ႔ဘာသာ ခံယူထားလုိ႔ပါ။ ေမာင္ေမာင္အခ်ိန္ဆဲြမေနပါဘူး။လက္ေတြလႊတ္လုိက္ၿပီး ပန္းႏုေသြးကိုသူ႔ဘက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ဆြဲလွည့္လုိက္ပါတယ္။
ေက်ာျပင္ကိုလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔သုိင္းဖက္ၿပီး ေမာ့ေမာ့ေလးျဖစ္လာတဲ့ ပန္းႏုေသြးႏုတ္ခမ္းကို အနမ္းပန္းေခၽြလုိက္ပါတယ္။ၿပီးေတာ့မွ ႏုတ္ခမ္းတစုံလုံးကို ငုံၿပီးေျဖးညုင္းစြာ စုတ္ယူလုိက္ပါတယ္။ပန္းႏုေသြး မ်က္ေတာင္မ်ားစင္းက်ၿပီး ကုိယ္ေလးေကာ့လုိ႔ ေျခဖ်ားေလးအလိုလုိေထာက္လာပါတယ္။ေမာင္ေမာင္ဟာ ႏုတ္ခမ္းကိုစုတ္ယူရင္း လွ်ာျဖင့္ထုိး၊ေမႊ၊အေပၚႏုတ္ခမ္းတလွည့္ေအာက္ႏုတ္ခမ္းတလွည့္နမ္းစုတ္လုပ္ေပးေနပါတယ္။
မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ဆြဲကပ္ထားၿပီး နမ္းေနတဲ့အျပင္ ပန္းႏုေသြးကိုယ္ေလးကလည္း ေကာ့ေနသျဖင့္လုံခ်ည္ႏွင့္ေဘာင္းဘီခံထားေသာ္လည္း မာန္ျပင္းေထာင္ထေနေသာ ေမာင္ေမာင့္လီးႀကီးနဲ႔ ပန္းႏုေသြးရဲ႕ေဖာင္းႂကြေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ကေလးတုိ႔ဟာ တင္းတင္းႀကီးေထာက္မိေနပါတယ္။ေမာင္ေမာင့္ အဖုိ႔မသိသာလွေပမယ့္ ခုမွပထမဦးဆုံး ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္ရဲ႕ အထိအေတြ႕ျဖစ္တာေၾကာင့္ ပန္းႏုေသြးမွာေတာ့အသားကေလးမ်ားပင္ တဆတ္ဆတ္တုန္လာၿပီး ပိုၿပီးဖိကပ္ခ်င္ေနမိပါတယ္။ေမာင္ေမာင့္လက္တစ္ဖက္ကတင္ပါးႏွစ္လုံးကို အုပ္ကုိင္ၿပီးသူ႔ဘက္ကိုဖိကပ္လုိက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ ဖင္ကုိပုိရႉံ႕ၿပီးပုိေကာ့ကာ လီးႀကီးနဲ႔ပုိထိ ပုိကပ္ေအာင္အားထုတ္လုိက္ၿပီး ဘယ္ဘက္ေျခေထာက္ေလးတစ္ဖက္က အလုိလုိႂကြလာကာ ေမာင္ေမာင့္ညာေျခကို လာခ်ိတ္ပါေလေတာ့တယ္။
ေမာင္ေမာင္ဟာလက္ႏွစ္ဖက္ကို ပန္းႏုေသြးအကႌ်ထဲသြင္းလုိက္ၿပီး ေက်ာျပင္ႏုႏုေလးကိုပြတ္သပ္လုိက္ကာ ဘရာစီယာခ်ိတ္ကိုျဖဳတ္ခ်လုိက္ပါတယ္။ ပန္းႏုေသြးမွာေတာ့ ႏုတ္ခမ္းအနမ္းအထိအေတြ႕၊ ဖိေထာက္ထားတဲ့လီးႀကီးအထိအေတြ႕နဲ႔ေက်ာျပင္ကုိပြတ္သပ္ေပးေနတဲ့ အထိအေတြ႕ေတြမွာေမ်ာေနၿပီး တားဆီးရန္ပင္သတိမရေပ။ေမာင္ေမာင့္လက္ဝါးႏွစ္ဖက္လုံးဟာေက်ာျပင္မွ ေအာက္ဘက္ကိုစုန္ဆင္းသြားၿပီး ခါးေျပေျပေလးဆီေလွ်ာဆင္းကာ တင္ပါးမုိ႔မုိ႔အတုိင္း နိမ့္ရာမွျမင့္ရာသို႔ုျပန္တက္လာၿပီး ေဘာင္းဘီေကာ၊ပင္တီေလးေကာအတြင္းမွဝင္ကာ တင္ပါးႏွစ္လုံးအား ပြတ္သပ္ေပးလုိက္ၿပီးေနာက္ ကိုင္တြယ္ဆုပ္ကိုင္ဖ်စ္ညုစ္ေပးေနပါတယ္။
ႏႉးည့ံေခ်ာမြတ္ေသာ္လည္း တင္းသန္လြန္းလွတဲ့တင္ပါးတစ္လုံးစီဟာ ေမာင္ေမာင့္လက္ဝါးတစ္ဖက္စီနဲ႔ ထိထိမိမိအုပ္ကုိင္ႏူိင္စြမ္းမရွိပါဘူး။ တဟင္းဟင္းႏွင့္ဖီးလ္ေတြတက္ၿပီးရင္းတက္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးရဲစအုိကုိ လက္ခလယ္နဲ႔တခ်က္ ပြတ္ေပးလုိက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အုိ႔ ကနဲ႔တခ်က္ေအာ္ၿပီး တြန္႔ကနဲေကာ့တက္သြားပါတယ္။ေမာင္ေမာင့္အေနနဲ႔အခ်ိန္ဆိုင္းလုိ႔မျဖစ္ဘူးဆုိတာသိေနပါတယ္။
ေဒၚႏုႏုနီကိုသြားမႀကိဳခင္ ပန္းႏုေသြးရဲ႕အပ်ိဳရည္ကုိ စုတ္ယူေသာက္သုံးၿပီးျဖစ္ရမယ့္အျပင္ ထုိအရသာကိုေကာင္မေလးတန္းတန္းစြဲသြားေအာင္လုပ္ရမည္ကိုလည္းသိထားပါတယ္။ပန္းႏုေသြး ဖီးလ္ေတြအဆမတန္တက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ ေနာက္တစ္နာရီအတြင္းမွာ ရည္မွန္းခ်က္အတုိင္းလုပ္ႏုိင္မယ္ဆုိတာလည္း ေမာင္ေမာင္သိေနပါၿပီ။ေမာင္ေမာင္ဟာ ႏုတ္ခမ္းအနမ္းကိုခြာလုိက္ပါတယ္။နဖူးနဲ႔ ပါးႏွစ္ဖက္ကို တစ္ခ်က္စီနမ္းလုိက္ၿပီး ေမးေစ့ေလးကိုနမ္းကာ လည္ပင္း၊ ရင္ညြန္႔၊ဝမ္းဗုိက္သားအထိ မိမိမ်က္ႏွာကို ဖိကပ္ဆင္းရင္း ဒူးေထာက္ထုိင္ခ်လုိက္ပါတယ္။
ဆီးခုံကိုမ်က္ႏွာက တစ္ခ်က္ပြတ္သြားၿပီး အဖုတ္ေလးဆီမွာ ပါးစပ္အပ္လုိက္ပါတယ္။လက္ႏွစ္ဖက္ကေတာ့ ဒူး ၂ ဖက္ေထာက္ထုိင္လ်က္ကေနပဲ တင္ ပါး ၂ ဖက္ကို အုပ္ကိုင္ထားပါတယ္။ေဘာင္းဘီအေပၚကေနပဲ အဖုတ္ကေလးကုိ ပါးစပ္ဟၿပီး သြားနဲ႔သာသာေလးတစ္ခ်က္ကိုက္လုိက္ကာ ငုံခဲထားလုိက္ပါတယ္။ေနာက္ ၂ ခ်က္ ၃ ခ်က္ကိုက္၊ တခါငုံခဲနဲ႔ ၃-၄ႀကိမ္လုပ္ေပးလုိက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ပန္းႏုေသြးဒူးေတြပင္မခိုင္ေတာ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ လက္တစ္ဖက္က စားပြဲခုံကိုလွမ္းကိုင္လုိက္ရပါတယ္။
တင္ပါးကိုအုပ္ကိုင္ထားတဲ့ေမာင္ေမာင့္လက္ႏွစ္ဖက္ဟာ ပန္းႏုေသြးရဲ႕ အတြင္းခံပင္တီေလးေကာ အေပၚကေဘာင္းဘီတုိအျဖဴေလးကိုပါ စုကိုင္ၿပီးေအာက္ကိုဆြဲခၽြတ္ခ်လုိက္ရာ ေပါင္လယ္အနားထိလိပ္လ်က္ကၽြတ္က်လာပါတယ္။ပန္းႏုေသြးလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔လွမ္းဆြဲလိုက္ေပမယ့္ မမီေတာ့ပါဘူး။ေမာင္ေမာင္ဆြဲခၽြတ္ထားတဲ့ေနရာမွာပဲ လက္ကေဘာင္းဘီစေတြကိုကိုင္မိပါတယ္။ပန္းႏုေသြးျပန္ဆြဲတင္ေပမယ့္ ေမာင္ေမာင္ကလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔သူမရဲ႕ေပါင္တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ကေန ေဘာင္းဘီကိုလိပ္ၿပီးတင္းတင္းဆုပ္ထားတဲ့အတြက္မရပါဘူး။
ပန္းႏုေသြးႏူတ္က မလုပ္ရန္ေျပာဖုိ႔အားယူစဉ္မွာပဲ ေမာင္ေမာင္ရဲ႕ႏုတ္ခမ္းဟာပန္းႏုေသြးရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ကိုလာနမ္းတဲ့အတြက္ အုိ႔ ဟုသာႏူတ္ကအသံထြက္သြားၿပီး တြန္႔ကနဲျဖစ္သြားပါတယ္။အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေမာင္ေမာင္ဟာသူ႔ရဲ႕လွ်ာအျပားလုိက္နဲ႔ ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ေအာက္ကေနအေပၚကို စတင္ယက္ေပး ပါေတာ့တယ္။ အေတြ႕အၾကဳံရွိတဲ့ မုဆုိးမေတြ၊ တခုလပ္ေတြ၊ ႀကိဳက္ကုန္းေတြေတာင္ ေမာင္ေမာင့္ရဲ႕ ကၽြမ္းက်င္ပုိင္ႏုိင္လွတဲ့ ဘာဂ်ာကို အစြဲအလန္းႀကီးစြဲလန္းခဲ့ၾကရတာဆုိေတာ့ ပန္းႏုေသြးလုိ ရည္းစားေတာင္မထားဘူး၊ယင္ဖုိေတာင္မသန္းဘူးတဲ့ အပ်ိဳစင္ေလးတစ္ေယာက္အဖုိ႔ ေျပာမျပတတ္ေအာင္ကိုထူးကဲတဲ့ခံစားမႈေတြနဲ႔အတူႏူတ္ကလည္း ဖီးလ္တက္တဲ့ၿငီးသံမ်ိဳးစုံနဲ႔အတူ လက္ႏွစ္ဖက္ဟာလည္း ေမာင္ေမာင့္ေခါင္းကဆံပင္ေတြကိုအတင္းဆုပ္ကိုင္ ထားပါေတာ့တယ္။လူကလည္း အၿငိမ္မေနႏုိင္ပဲ ေကာ့ပ်ံေနပါေတာ့တယ္။
အေစ့ကေလးကိုလွ်ာနဲ႔တုိ႔ထိလုိက္တဲ့အခ်ိန္၊ ယက္ေပးလုိက္တဲ့အခ်ိန္၊ ႏုတ္ခမ္းႏွစ္ခုနဲ႔ညုပ္ဆြဲလုိက္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာေတာ့ ပန္းႏုေသြးအတြက္အထူးစပါယ္ရွယ္ တစ္သက္ေမ့မလြယ္မယ့္ ရမၼက္ေသြးႂကြဖြယ္ျဖစ္ရပါေတာ့တယ္။ ႏူတ္ကတရွီးရွီးအသံျပဳရင္း ထူးျခားေျပာင္းလဲစြာခံစားရတဲ့အရသာထူးကို အံ့ၾသတႀကီးျဖစ္ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္က ေမာင္ေမာင့္ဆံပင္ေတြကုိ အတင္းဆုပ္ကိုင္ရင္း သူမအဖုတ္ကေလးကိုေမာင္ေမာင္ဘာဂ်ာမႈတ္ေပးေနတာကို ငုံ႔ၾကည့္ေနမိပါတယ္။
ေမာင္ေမာင္ကေဘာင္းဘီလိပ္ကိုေအာက္အထိအသာဆြဲခ်လုိက္ပါတယ္။ဒီအခ်ိန္မွာ ျငင္းဆန္ျခင္းဆုိတာ ပန္းႏုေသြးေခါင္းထဲကို ေယာင္လုိ႔ေတာင္ေရာက္မလာပါဘူး။ေဘာင္းဘီလိပ္ေျခမ်က္စိမွာပုံက်သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ပန္းႏုေသြးရဲ႕ညာဘက္ေျခေထာက္ေလးဟာအလိုလုိပဲႂကြတက္လုိက္ၿပီး ေဘာင္းဘီလိပ္ထဲကေန ကြင္းလုံးကၽြတ္ေအာင္ မ ထြက္လာပါတယ္။အဲဒီလုိအမကိုပဲ ေမာင္ေမာင္ကအခြင့္ေကာင္းယူၿပီး သူ႔ဘယ္ဘက္လက္နဲ႔ပန္းႏုေသြးညာဘက္ေပါင္လယ္ေလာက္ကို အသာမကုိင္လိုက္ၿပီး ေဘးကကုလားထုိင္ေပၚတင္ေပးလုိက္ပါတယ္
ထုိအခါမွာေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ကေလးဟာဟျပဲေလးျဖစ္သြားၿပီး အေစ့ေလးပင္ျပဴထြက္လာပါတယ္။ထုိအခါမွေမာင္ေမာင္ဟာ ေခါင္းကိုခြာလုိက္ၿပီး အပ်ိဳစင္အလွပေဂးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေလးကိုေသခ်ာၾကည့္ပါေတာ့တယ္။အဖုတ္ ကေလးဟာ ႏုိ႔ႏွစ္ေရာင္ ၂ ခ်ိဳး၊ ပန္းေသြးေရာင္ ၁ ခ်ိဳးေရာစပ္ထားတဲ့ပန္းေရာင္ေျပေျပေလးျဖစ္ေနၿပီးလူပ်ိဳေပါက္စေလးရဲ႕ ေပါက္ကာစႏုတ္ခမ္းေမႊးအရြယ္ ေစာက္ေမြးစိမ္းစိမ္းေလးမ်ားဟာ အကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္မွာ လွပညီညာစြာ ေပါက္ေနပါတယ္။ေစာက္ဖုတ္ကလည္း ေစာက္ဖုတ္မုန္႔ေပါင္း အမ်ိဳးအစားျဖစ္တာရယ္၊ တဏွာ ႂကြေနတဲ့အခ်ိန္ ျဖစ္တာရယ္ေၾကာင့္ တကယ့္စိမ္းမုိ႔မုိ႔ကေလးျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။
ဟေနတဲ့အတြင္းသားေလး ျမင္ရသေလာက္ကေတာ့ တကယ့္ပတၱျမားေသြးရဲရဲပါပဲ။ အဖုတ္ဆီကအထိအေတြ႕ရပ္သြားတာေၾကာင့္ ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ဘာလုိ႔လဲဆုိတဲ့အေတြးနဲ႔ငုံ႔ၾကည့္လုိက္ရာ မိမိေစာက္ဖုတ္ကုိေသေသခ်ာခ်ာ အနီးကပ္ၾကည့္ရႉေလ့လာေနတာကို ေတြ႕လုိက္ရတာေၾကာင့္ ရွက္ေသြးနဲ႔မ်က္ႏွာ ရဲကနဲျဖစ္သြားကာ အုိ..ဦးေမာင္ကလည္းဟုဆုိကာ ကုလားထုိင္ေပၚ တင္ထားတဲ့ေပါင္ကေလးကို ျပန္စိမလုိယမ္းလုိက္ပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေမာင္ေမာင္ဟာ သူရဲ႕လွ်ာကိုဟဟေလးျဖစ္ေနတဲ့ အတြင္းသားေလးဆီထုိးသြင္းလုိ႔ ယက္လုိက္ပါေတာ့တယ္။ ႏႉးညံ့လြန္းလွတဲ့အတြင္းသားေလးနဲ႔ေမာင္ေမာင့္ရဲ႕လွ်ာေပၚက အရသာဖုေတြပြတ္ဆြဲ ဆြဲေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ပန္းႏုေသြးခမ်ာထြန္႔ထြန္႔လူးေနပါေတာ့တယ္။ ခုနကခံစားခဲ့ရသမွ်အရသာေတြကုိပင္ ထူးျခားလြန္းလွတာေၾကာင့္ ထုိ႔ထက္ေကာင္းတဲ့အရသာရွိႏုိင္ေတာ့မည္မဟုတ္ဟုပင္ထင္ထားေသာ္လည္း ခုခံစားေနရတဲ့အရသာက ထုိအရသာမ်ားထက္သာလြန္ေကာင္းမြန္ေနျပန္ရာ ေနာက္ဘယ္လိုသာလြန္ထူးကဲတဲ့အရသာေတြ ခံစားရဦးမလဲဟူေသာအေတြး ရုတ္တရက္ဝင္လာကာ ရမၼက္စိတ္ပုိျပင္းထန္လာၿပီး ေမာင္ေမာင့္ဆံပင္ေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔အတင္းဆုပ္ကိုင္ၿပီး ခါးကိုပိုေကာ့ကာ မိမိအဖုတ္နဲ႔ေမာင္ေမာင့္မ်က္ႏွာကို ပုိမုိဖိကပ္ထားမိပါတယ္။ ႏုတ္ကလည္း အိုးးးး ဦးေမာင့္င္င္ ဦးေမာင့္င္င္ နဲ႔ ၿငီးရြတ္ရြတ္ေနမိပါတယ္ ။
ေမာင္ေမာင္ဟာလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ပန္းႏုေသြးတင္ပါးေအာက္ကပ္လ်က္ကမလိုက္ၿပီး လူကိုမတ္တတ္ထရပ္လုိက္ကာ ပန္းႏုေသြးတင္ပါးကို စားပြဲခုံစြန္းမွာ အေနေတာ္တင္လုိက္ပါတယ္။ၿပီးေတာ့လက္တစ္ဖက္နဲ႔ စားပြဲေပၚကစာအုပ္ေတြ၊ ေဘာလ္ပင္ေတြကို တြန္းဖယ္ခ်ပစ္လုိက္ပါတယ္။ပန္းႏုေသြးလက္ႏွစ္ဖက္ဟာ စားပြဲေပၚမွာေနာက္ျပန္ေထာက္လ်က္ျဖစ္ၿပီး ေနာက္ကိုခပ္ယုိင္ယုိင္ေလးျဖစ္ေနပါတယ္။ေမာင္ေမာင္ဟာ ေကာင္မေလးေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေျခက်င္းဝတ္အထက္နားကေနကိုင္ၿပီး ေဘးကိုတြန္းကားလုိက္ပါတယ္။ေနာက္ ဘယ္ဘက္ေျခေထာက္မွာ ခုထိခ်ိတ္လ်က္ပါလာတဲ့ ေဘာင္းဘီလိပ္ကိုျဖဳတ္ၿပီး ေအာက္ကိုပစ္ခ်လုိက္ပါတယ္။ထုိ႔ေနာက္မွာေတာ့ လက္ႏွစ္ဖက္ေနာက္ျပန္ေထာက္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းျဖဲကားထားတာေၾကာင့္ ဟျပဲေလးျဖစ္ေနတဲ့ ပန္းႏုေသြးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားနီတာရဲေလးထဲကို လွ်ာကိုတဆုံးသြင္းလုိက္ၿပီး အားရပါးရယက္ေပးပါေတာ့တယ္။အေစ့ကိုလည္းအလြတ္မေပးဘဲ လွ်ာ၊ ႏုတ္ခမ္း၊ သြားတုိ႔ျဖင့္ ပညာကုန္အသုံးခ်ေပးလုိက္ပါတယ္။
ေစာက္ဖုတ္အျပင္ႏုတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကိုလည္း ပါးစပ္ခ်င္းစုတ္နမ္းသလုိ နမ္းစုတ္ေပးပါတယ္။ ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္မွာေတာ့ ဘယ္အရသာမ်ိဳးနဲ႔မွမတူေအာင္ေကာင္းလြန္းတဲ့အရသာေၾကာင့္ -အင့္ အဟင့္ ဟင့္ ရွီးးးး အင္းဟင္းးးးးးး အုိးးးး နဲ႔ၿငီးသံမ်ိဳးစုံထြက္ၿပီး လက္ပင္ေထာက္မထားႏုိင္ေတာ့ဘဲ စားပြဲေပၚ ပက္လက္လန္က်သြားကာ ေခါင္းကေလးကေနာက္ကိုလန္ေနၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္က စားပြဲစြန္းေတြကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ကုိင္ထားပါတယ္။ ေခါင္းေလးဟာလည္း ဘယ္ညာရမ္းခါေနပါတယ္။
မၾကာပါဘူး ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ ရြစိရြစိအရမ္းျဖစ္လာၿပီး ဝင္လာသေလာက္ေမာင္ေမာင့္လွ်ာကို အတြင္းသားေလးေတြက လုိက္ညုစ္ေနပါေတာ့တယ္။ တင္ပါးႏွစ္လုံးဟာလည္းေကာ့တက္သထက္ေကာ့တက္လာၿပီး ဘယ္ညာရမ္းခါေနပါတယ္။ေနာက္ထပ္ ၂ မိႏွစ္ခန္႔မရွိတရွိအခ်ိန္ေလာက္မွာပဲ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ ခံစားေနရတဲ့ ကမၻာေပၚမွာရွိရွိသမွ်ဘယ္အရသာ ဘယ္စည္းစိမ္နဲ႔မွမတူေအာင္ ေကာင္းလြန္းလွတဲ့ခံစားမႈဟာ ေစာက္ေခါင္းကတဆင့္ တကုိယ္လုံးမွာရွိတဲ့ အေၾကာအားလုံးကို ပ်ံ႕ႏွံ႕စိမ့္ဝင္သြားသလုိ ခံစားလုိက္ရၿပီး ကာမရဲ႕အထြဋ္အထိပ္ ၿပီးဆုံးျခင္းသို႔ေရာက္ကာ ေစာက္ရည္မ်ားဒလေဟာထြက္က်လာပါေတာ့တယ္။
ေမာင္ေမာင္ကေတာ့ ေကာင္မေလးၿပီးကာနီးတာကိုသိကတည္းက လွ်ာကိုအတြင္းထဲထိ ဝင္သထက္ဝင္ေအာင္ထုိးသြင္းၿပီး ခပ္ျမန္ျမန္ယက္ေပးေနရာကေန ၿပီးလုိ႔ထြက္လာသမွ်အရည္ေတြကိုလည္း ပါးစပ္ထဲဝင္လာတာမွန္သမွ် မ်ိဳခ်ပစ္ပါတယ္။ပန္းႏုေသြးမွာေတာ့ တကိုယ္လုံးႏုံးခ်ိသလိုျဖစ္သြားၿပီး တကုိယ္လုံးရွိအေၾကာအားလုံးေလ်ာ့က်သြားကာပက္လက္ကေလးလွန္ယင္းက ေမာဟုိက္ကာ အသက္ကိုရႉသြင္းေနပါတယ္။ မ်က္လုံးကေလးကိုလည္းပိတ္ထားပါတယ္။ေမာင္ေမာင္ဟာ ေစ့ထားတဲ့အခန္းတံခါးဆီထသြားၿပီး တံခါးကိုပိတ္လုိက္ကာ အတြင္းကေနေလာ့ခ္ခ်လုိက္ပါတယ္။
ျပန္လွည့္လုိက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ဝတ္ထားတဲ့ရွပ္အကႌ်၊ လုံခ်ည္ေတြနဲ႔အတြင္းခံေဘာင္းဘီတုိ႔ကို အေပါက္ဝမွာတင္ ကိုယ့္ဘာသာခၽြတ္ခ်လုိက္ပါတယ္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကုိ ခၽြတ္လုိက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ေတာင္ေနတာၾကာေပမယ့္ ခုထိမစားရေသးတဲ့အတြက္ ေဒါမာဟုန္ထေနတဲ့ပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ အရွည္ ၇လက္မ၊ လုံးပတ္ ၄ လက္မခဲြရွိတဲ့ ေမာင္ေမာင့္ရဲ႕လီးႀကီးဟာ အသည္းယားဘြယ္ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းနဲ႔ပစ္မွတ္ကိုခ်ိန္ထားတဲ့ အေျမာက္ႀကီးအလား ေပၚထြက္လာပါေတာ့တယ္။
ခုခ်ိန္အထိ စားပြဲေစာင္းမွာတင္ပါးေလးတင္လ်က္ ေပါင္ေလးတစ္ေခ်ာင္းေထာင္ တစ္ေခ်ာင္းစားပြဲေအာက္ခ်ၿပီးအေမာေျဖေနတဲ့ ပန္းႏုေသြးဆီေလွ်ာက္သြားလုိက္ၿပီး စားပဲြေအာက္ကေျခေထာက္တစ္ေခ်ာင္းကို လက္နဲ႔မတင္ကားလုိက္ၿပီး ျပဲဟလာတဲ့ေစာက္ဖုတ္ေလးကို လွ်ာနဲ႔ထပ္ယက္လုိက္ပါတယ္။ပန္းႏုေသြးႏုတ္က ၿငီးသံေတြျပန္ထြက္လာပါတယ္။
ေနာက္တခါ ပန္းႏုေသြးရဲ႕ ပန္းႏုေရာင္ထေနတဲ့ စအုိေလးကိုပါေရာၿပီး အေပၚထိပ္အေစ့ကေလးထိ လွ်ာနဲ႔ယက္ေပးလုိက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အုိး ဆုိတဲ့အသံေလးနဲ႔အတူ ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ စားပြဲေပၚမွာ ငါးဖယ္လူးသလုိျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။တင္ပါးေတြပါ ေကာ့တက္လာၿပီး ရာဂစိတ္ေတြ ေတာ္ေတာ္ႀကီး ျပန္ထလာခ်ိန္မွာေတာ့ေမာင္ေမာင္ဟာ ဘာဂ်ာမႈတ္တာကို ရပ္လုိက္ၿပီး မတ္မတ္ထလိုက္ပါတယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာလုိးရေတာ့မယ္ဆုိတာေမာင္ေမာင္ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။ပန္းႏုေသြး ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းလုံးကို ေပါင္ကားဒူးေကြးပုံစံတင္ထားလုိက္ၿပီးကာမေသြးေၾကာင့္သေျပသီးမွည့္ေရာင္ထေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕ဒစ္ႀကီးကို တံေတြးစြတ္လုိက္ပါတယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ဟာ တခါၿပီးထားတဲ့အျပင္ ရာဂစိတ္ေတြျပင္းထန္ေနတာေၾကာင့္ အရည္ေတြစိုရႊဲေနေပမယ့္ အသက္ႏုႏုငယ္ငယ္ အပ်ိဳရည္စစ္စစ္ပက္ကင္ကေလးမုိ႔ ေလွ်ာေလွ်ာလ်ဴလ်ဴဝင္ေအာင္ တံေတြးကူရတာပဲျဖစ္ပါတယ္။
ေမာင္ေမာင္ဟာ သူ႔ရဲ႕လီးကို ဘယ္ဘက္လက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး ပန္းႏုေသြးရဲ႕ ေစာက္ေခါင္းဝမွာေတ့လုိက္ပါတယ္။ၿပီးေတာ့ ဒစ္နဲ႔အကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ အေပၚထိပြတ္ဆြဲလိုက္ပါတယ္။ ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ ပူးေႏြးႏႉးည့ံတဲ့ဒစ္ႀကီးရဲ႕ပြတ္သပ္မႈအထိအေတြ႕ေၾကာင့္တြန္႔ကနဲျဖစ္သြားခ်ိန္မွာပဲ ဒစ္ႀကီးဟာ ေစာက္ဖုတ္အေပၚဘက္လည္းေရာက္ေရာ ေစာက္ေစ့ကေလးကိုပါ ထုိးပြတ္သြားတာေၾကာင့္ ထြန္႔ထြန္႔လူးသြားပါတယ္။ ၃ – ၄ ခါေလာက္ပြတ္ဆြဲေပးလုိက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ တဟင့္ဟင့္နဲ႔ ဘယ္ညာလူးေနပါေတာ့တယ္။
ေမာင္ေမာင္ဟာ ပြတ္ဆြဲေနတာကို ရပ္လုိက္ၿပီး လီးကိုေစာက္ဖုတ္အဝမွာ ေတ့ ထားလုိက္ပါတယ္။ လက္တစ္ဖက္က ေစာက္ေစ့ကေလးကို တခ်က္ပြတ္လုိက္ပါတယ္။ ပန္းႏုေသြးရဲ႕ဆီးခုံတခုလုံး လႈိုင္းထသလုိ တလိပ္လိပ္ျဖစ္သြားၿပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာ မေနႏုိင္ေလာက္ေအာင္ကို ယားသလုိျဖစ္လာၿပီး တစုံတခုကုိ အျပင္းအထန္ေတာင့္တလာမိပါတယ္။
ေမာင္ေမာင္ဟာ ညာဘက္လက္နဲ႔ ပန္းႏုေသြးေပါင္ေလးကိုတြန္းထားၿပီး ဘယ္လက္နဲ႔လီးကုိထိန္းကုိင္ကာ ေစာက္ဖုတ္အေပါက္ဝတည့္တည့္ကို ခ်ိန္ၿပီးအသာေလးဖိလုိက္ပါတယ္။ လီးႀကီး မိမိရဲ႕ေစာက္ဖုတ္အဝႏူတ္ခမ္းသားေတြကိုလာဖိမိတဲ့အခ်ိန္မွာ ပန္းႏုေသြးဆတ္ကနဲ သတိဝင္လာပါတယ္။ ဟင္လုိ႔အသံတစ္ခ်က္ထြက္ၿပီး ျဖတ္ကနဲ ေခါင္းေထာင္လုိက္ကာ -̒ ဦးေမာင္ လုပ္မလုိ႔လား ̓ေမာင္ေမာင္က ဘာမွမေျပာဘဲ ထပ္ဖိဖို႔ ဟန္ျပင္လုိက္ပါတယ္။
̒ ဦးေမာင္ သမီးေၾကာက္တယ္ ̓̒ဘာကိုေၾကာက္တာလဲ ̓̒ဟင့္အင္း မသိဘူး၊ ေၾကာက္တာပဲသိတယ္ ̓̒ဘာမွေၾကာက္စရာမလုိပါဘူး၊ခု ဦးေမာင္လုပ္ခဲ့တာေတြမွာ ေၾကာက္စရာဘာပါလုိ႔လဲ ̓̒ဟင့္အင္း ေၾကာက္တယ္ ̓̒ဘာမွေၾကာက္စရာမလုိဘူး၊ ဘာမွမျဖစ္ေစရဘူး၊ ဦးေမာင္အာမခံတယ္ ̓ေမာင္ေမာင္ဟာ ေျပာေျပာဆုိဆို လီးကိုေစာက္ဖုတ္အဝမွာ အေတ့မပ်က္ေစဘဲ ပန္းႏုေသြးအေပၚကိုေမွာက္ခ်လုိက္ပါတယ္။ေကာင္မေလးဟာအသက္ကလည္းခုမွ ၁၅ ႏွစ္သာသာ၊ အဖုတ္ကေလးကလည္း ႏုႏုထြတ္ထြတ္ ပက္ကင္ေလးျဖစ္တဲ့အျပင္ သူ႔ရဲ႕လီးႀကီးကလည္း လုံးပတ္တုတ္ၿပီး ရွည္လ်ားတာမို႔ ဒစ္ဝင္တာနဲ႔ေအာ္ၿပီးရုန္းမွာသိတဲ့အတြက္ မရုန္းႏုိင္ေအာင္ျပင္ဆင္ျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။
ေမာင္ေမာင္ဟာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ပန္းႏုေသြးရဲ႕ခ်ိဳင္းေအာက္က လွ်ိဳသြင္းလုိက္ၿပီး နားထင္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုအုပ္ကိုင္လုိက္ကာ ႏုတ္ခမ္းတစုံလုံးကိုငုံၿပီးစုတ္နမ္းလုိက္ပါတယ္။ ခႏၶာကိုယ္ကိုေတာ့ အရမ္းမပိမိေစဘဲ ဖိရုံေလးဖိထားၿပီး ဖင္ကိုေတာ့ႂကြကာ လီးထိပ္နဲ႔ေစာက္ဖုတ္အဝကိုေတာ့ ေတ့ထားပါတယ္။ ပန္းႏုေသြးရဲ႕အဖုတ္ဝမွာ စုိရႊဲေနတဲ့အရည္ေတြက ေတ့ထားတဲ့ေမာင္ေမာင့္ဒစ္ထိပ္မွာ စိုတုိတုိအထိအေတြ႕ကိုသိေစၿပီး ဒါအဝင္ဝပဲလုိ႔ လမ္းျပေပးေနသလုိပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ စုိးရိမ္စိတ္ေလးဝင္ေနတဲ့ေကာင္မေလးရဲ႕ႏုတ္ခမ္း၊သြား၊လွ်ာ၊အာေခါင္ေတြကိုအဆက္မျပတ္လွ်ာတုိက္စစ္ဆင္လုိက္ပါတယ္။
ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ဖီးလ္ေတြတက္လာၿပီး တအင္းအင္းၿငီးကာ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ေမာင္ေမာင့္ လည္ဂုတ္ကိုသုိင္းဖက္ၿပီး ေအာက္ကေန တလူးလူးတရြရြနဲ႔ ေကာ့တက္လာပါတယ္။ ေမာင္ေမာင့္ရဲ႕အနမ္းေတြအျပင္၊သူမရဲ႕ႏုိ႔အုံကိုပါပိၿပီးဖိထားတဲ့ ေမာင္ေမာင့္ခႏၶာကိုယ္ပူပူေႏြးေႏြးအေတြ႕အထိ၊ အဆုိးဆုံးက ဒူးေကြးေပါင္ကားျဖစ္ေနတဲ့မိမိရဲ႕ေျခေထာက္ၾကားထဲမွာ မိမိရဲ႕အဖုတ္ဝကိုဖိၿပီးေတ့ထားတဲ့ ဦးေမာင္ရဲ႕ပူေႏြးႏႉးည့ံလွတဲ့ဒစ္ထိပ္ႀကီးရဲ႕အထိအေတြ႕ေတြေၾကာင့္ တဏွာရာဂလိႈင္းေတြဟာ ဖိစီးမရေအာင္တလိပ္လိပ္တက္လာၿပီး ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဦးေမာင္ကလုပ္လာမယ့္ဟာမွန္သမွ်ကို လက္ခံဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။
အခ်ိန္က်ၿပီဆုိတာသိတဲ့ေမာင္ေမာင္ဟာ ခါးကိုမသိမသာေလးေကာ့ၿပီး ဒစ္ကိုဖိသြင္းလုိက္ပါတယ္။ ဒစ္ထိ္ပ္ႀကီးဟာႀကီးမားလွတဲ့အျပင္ အဖုတ္ကေလးဟာလည္း က်ဉ္းတာေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းမဝင္ဘဲ တစ္ေနပါတယ္။ေမာင္ေမာင္အသာျပန္ႂကြၿပီးမွ တစ္ခါအဝကိုျပန္ေတ့ပါတယ္။အဝကိုေသခ်ာေတ့ႏုိင္ေတာ့မွ ႏုတ္ခမ္းကိုငုံစုတ္၊ခႏၶာကုိယ္ကုိ ေကာင္မေလးမလႈပ္ႏုိင္ေအာင္ ပိုဖိၿပီး ခါးအားကိုသုံးကာ ဒစ္ႀကီးကိုဖိၿပီးသြင္းခ်လုိက္ပါတယ္။ ျဗစ္ကနဲ႔အသံနဲ႔အတူ ပန္းႏုေသြးရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ေဘးႏႈတ္ခမ္းသား ၂ ဖက္ပါ ေရာပါၿပီး ဒစ္ႀကီးဟာဝင္ခ်သြားပါတယ္။
ဇာတ္သိမ္းပိုင္း ဆက္ရန္....။ ။
