ပန္းႏုေသြးပန္းႏုေသြးဟာ ခုဆုိ အသက္(၁၅)ႏွစ္ျပည့္ၿပီးလို႔ ႏွစ္လစြန္းခဲ့ပါၿပီ။ ပန္းႏုေသြးဆုိတဲ့နာမည္နဲ႔ လုိက္ေအာင္ အသားေရာင္က ပန္းႏုေရာင္ထေနပါတယ္။ ႏုတ္ခမ္းဖူးဖူးကေတာ့ ပန္းေသြးရင့္ရင့္ျဖစ္ပါတယ္။ဝုိင္းစက္စက္မ်က္ႏွာမွာ ထူထဲတဲ့မ်က္ခုံးနဲ႔ မ်က္ဝန္းဝုိင္းဝုိင္းတို႔က နက္ေမွာင္လွပါတယ္။ အသက္ငယ္ေသးေပမယ့္ အရပ္ကေတာ့ ၅ ေပ ၂ လက္မခန္႔ရွိေနပါၿပီ။ လုံးဝန္းတဲ့ရင္သားေတြက တရုတ္ထမင္းပန္းကန္လုံးကိုေမွာက္တင္ထားသလုိပါ။ ေဘးကိုနဲနဲပဲကားၿပီး ေနာက္ကို မုိ႔ေမာက္ေနတဲ့တင္အစုံနဲ႔ေပါင္းလုိက္ရင္ ပန္းႏုေသြးရဲ႕ကိုယ္လုံးဟာ လုံးလုံးတစ္တစ္ကေလးျဖစ္ပါတယ္။
မိဘကလည္း ပုိက္ဆံရွိသူမုိ႔ ေျခေမႊးမီးမေလာင္ လက္ေမႊးမီးမေလာင္ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးျဖစ္ပါတယ္။ လသာ(၂) မိန္းကေလးေက်ာင္းတက္ရၿပီး၊ ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းျပန္ ကုိယ္ပုိင္ကားနဲ႔မို႔ ဘယ္အဖုိမွ သန္းခြင့္မရတဲ့ အလန္းပန္းကေလး တစ္ပြင့္ပါပဲ။ ကားကလည္း မာမီကုိယ္တိုင္ေမာင္းပို႔တာဆိုေတာ့ လမ္းမွာ ဘဲေခ်ာေခ်ာေလးေတြ ေတြ႔ရင္ေတာင္ ေငးမၾကည့္ဝ့ံသူေပါ့။
ပန္းႏုေသြး ကိုးတန္းေအာင္လုိ႔ဆယ္တန္းတက္ခါနီးမွာေတာ့ ဒယ္ဒီနဲ႔ ႏွစ္ဦးတည္းအစုစပ္ၿပီး ႏုိင္ငံျခားမွာကုမၸဏီေထာင္ထားတဲ့ ဒယ္ဒီ့ညီကြယ္လြန္သြားတာမုိ႔ ဒယ္ဒီကိုယ္တုိင္ စကၤာပူမွာ ကုမၸဏီကုိသြားဦးစီးရပါတယ္။ရန္ကုန္ရုံးွမွာလည္း မ်က္ႏွာလႊဲရေလာက္ေအာင္ စိတ္ခ်ရတဲ့သူမရွိတာမုိ႔ ပန္းႏုေသြး အလယ္တန္းေရာက္ကတည္းက နားခဲ့တဲ့ မာမီဟာ ရန္ကုန္ရုံးမွာ တစ္ပတ္ကုိ ၃ ရက္ ရုံးသြားထုိင္ရပါေတာ့တယ္။
အဲလုိ မာမီကုိယ္တုိင္ ရံုးထုိင္ရၿပီး ႏွစ္ပါတ္အၾကာမွာေတာ့ ပန္းႏုတုိ႔ေက်ာင္းေတြ ဖြင့္ပါၿပီ။ မာမီရုံးသြားတဲ့ ၃ ရက္မွာ ပန္းႏုေသြးအတြက္ ေက်ာင္းပို႔ေက်ာင္းႀကိဳဖို႔ မာမီလုပ္မေပးႏုိင္ေတာ့ မာမီက သူရုံးအသြားေက်ာင္းကို ဝင္ပုိ႔ေပးခဲ့ၿပီး ေက်ာင္းဆင္းအႀကိဳကိုေတာ့ ကုမၸဏီကကားကုိ လႊတ္ၿပီးအိမ္ျပန္ပို႔ခုိင္းပါတယ္။ အဲဒီကာလေတြဟာ ပန္းႏုေသြးရဲ႕ဘဝမွာ မွတ္မွတ္ရရ ျဖစ္ဖို႔ဖန္လာေတာ့တာပါပဲ။
ေမာင္ေမာင္ေမာင္ေမာင္ကေတာ့ ပန္းႏုေသြးတုိ႔ဒယ္ဒီကုမၸဏီမွာ အလုပ္ဝင္တာမၾကာေသးတဲ့ ဘြဲ႕ရပညာတတ္အသက္(၃၀) လူလတ္အရြယ္ျဖစ္ပါတယ္။ အစပထမ တကၠစီေမာင္းေနရာကေန ယာဉ္တုိက္မႈျဖစ္ၿပီး ေလ်ာ္ေၾကးေပးလုိက္ရတဲ့ေနာက္ တကၠစီမေမာင္းနုိင္ဘဲ ျဖစ္ေနရာက ပန္းႏုေသြးတို႔ကုမၸဏီမွ ယာဉ္ေမာင္းအလိုရွိေၾကာင္းေၾကာ္ျငာေတြ႔ၿပီး အလုပ္ေလွ်ာက္ရာက အေရြးခံရၿပီး ကုမၸဏီမွာ အလုပ္ဝင္ေနတာ ၅ လမွ်သာ ရွိေသးသူျဖစ္ပါတယ္။
အရပ္က ၅ ေပ ၈ လက္မခန္႔ရွိၿပီး ကိုယ္လုံးကသြယ္သြယ္က်စ္က်စ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ညေနတိုင္းဗန္တိုကစားသူ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ႂကြက္သားေတြက က်စ္လစ္သန္မာၿပီး ခႏၶာကိုယ္က အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္း ထေနပါတယ္။ အသား အရည္ကေတာ့ ညိဳညိဳစုိစုိေျပေျပျဖစ္ပါတယ္။အခုတေလာ ေမာင္ေမာင္အလုပ္တခုပုိလာတာက ေဘာ့စ္ရဲ႕သမီးကို တစ္ပါတ္သုံးရက္ ေက်ာင္းႀကိဳေပးရတာပါ။ဘာပဲေျပာေျပာ ေမာင္ေမာင္ေက်နပ္ပါတယ္။ ေဘာ့စ္သမီးက တကယ့္အေကာင္းစား အလန္းေလးျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ပါ။
တကၠစီဒရုိင္ဘာဘဝနဲ႔ စားေနက် ေၾကာင္ဖားေမာင္ေမာင့္အတြက္ က်ားခံတြင္းဝ ယုန္လာရပ္သလုိပါပဲ။ကားေမာင္းပို႔ရင္း စကားစျမည္ေျပာၾကည့္ေတာ့ ေကာင္မေလးက ေလာကအေၾကာင္းဘာမွမသိေသးတဲ့ တကယ့္ေရႊအိမ္စံေလးပါပဲ။ေမာင္ေမာင့္အေတြ႕အၾကံဳအရေတာ့အရုိင္းပန္းေလးေတြဟာ ခူးလုိ႔ပုိလြယ္တာပါပဲ။ တင္းတင္းရင္းရင္းဝတ္ထားတဲ့ ေျဗာင္ေခ်ာေခ်ာ ေက်ာင္းစိမ္းလုံခ်ည္ေအာက္ ထင္းေနတဲ့ပင္တီအနားသားေလးကိုၾကည့္ၿပီး ဆတ္ကနဲေတာင္လာတတ္တဲ့ ငပဲကိုလည္း ခဏေလး သည္းခံဖုိ႔ ေခၽြးသိပ္ေနရတယ္။
အင္း… ……တစ္ေန႔ေတာ့………….။ႏုႏုနီေဒၚႏုႏုနီဆိုတာကေတာ့ ပန္းႏုေသြးရဲ႕မာမီပါ။ အသက္က(၃၇)။ ရင္က ၃၆၊ ခါးက ၂၃၊တင္က ၃၇။အရပ္က ၅ ေပ ၄ လက္မ။ ကေလးတစ္ေယာက္အေမဆုိေပမယ့္ ေလ့က်င့္ခန္းမွန္မွန္လုပ္တဲ့အတြက္ အပ်ိဳမေတြထက္ေတာင္ တင္းေသးရင္းေသးဆုိတဲ့သူ။အသားအရည္က ပန္းႏုေသြးတို႔ သားအဖေလာက္ ျဖဴေဖြးနုနစ္ပန္းႏုေရာင္မျဖစ္ေပမယ့္ ေနစိမ္းမထိ ေလစိမ္းမထိ ေနရသူမုိ႔ စိုစိုဝင္းဝင္းနဲ႔ တမ်ိဳးၾကည့္ေကာင္းသူ။
သမီးတုိ႔ဒယ္ဒီ စကၤာပူမွာ ရုံးသြားထုိင္လုိ႔ ရန္ကုန္ရုံးမွာ ကိုယ္ျပန္ထိုင္ရတာကို ဘာမွမျဖစ္ေပမယ့္ ထူးျခားတာက ညညဆုိဒါလင္ကို သတိရေနေတာ့တာပါ။ ညားကတည္းက ခုခ်ိန္ထိ ၃ ရက္ထက္ပိုမခြဲစဖူး။အတူရွိတိုင္းလည္း ကုိယ့္ထက္ ၁၁ နွစ္ႀကီးၿပီး ခုဆုိအသက္ ၄၈ ႏွစ္ရွိေနတ့ဲဒါလင္ဟာ ခုခ်ိန္အထိ တစ္ညကိုအနည္းဆုံး တစ္ခ်ီေတာ့ ဆြဲေပးေနက်။ တခါတေလမွာေတာ့ ထုိ႔ထက္မက။ ခဲြစကမသိသာေပမယ့္ တစ္ပါတ္ေက်ာ္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ညစဉ္စားေနက်အဟာရကို ေတာင့္တလာမိတယ္။ ၂ လေက်ာ္လာတဲ့အခါမွာေတာ့အာသာဆႏၵရဲ႕ေတာင့္တမႈဟာ ျပင္းထန္လာေတာ့တယ္။
ညညဆုိ ဒါလင့္ဆီဖုန္းဆက္ၿပီး ႏုိင္ငံျခားမွာမကဲဖုိ႔မွာရသလို ဆႏၵေတြျပင္းျပလာတဲ့အခါမွာေတာ့ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ဖုန္းထဲကေန ခၽြဲရင္းညဳရင္း စိတ္ထစရာေတြေျပာရင္း ေျဖရတယ္။ အဲလုိေျပာမိတဲ့ည အိပ္ရာဝင္ရင္ေတာ့ မတင္းတိမ္ႏုိင္တဲ့ဆႏၵေတြကို လက္ထပ္ၿပီးကတည္းက မလုပ္ေတာ့တဲ့ ကုိယ့္လက္နဲ႔ကိုယ္ အာသာေျဖတဲ့အလုပ္ကုိ လုပ္ရေတာ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ရဲ႕တန္ဆာနဲ႔ ႏွစ္ကာလၾကာဆက္ဆံခဲ့ဖူးတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္အတြက္ လက္တင္မဟုတ္ဘယ္အရာဝတၳဳပစၥည္းကမွ ေက်နပ္ေလာက္ေအာင္ ျဖည့္ဆည္းမေပးႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။
ဒါလင္ေတာ့ ဘယ္လုိေနမယ္မသိေသာ္လည္း မိမိရဲ႕ ဘာနဲ႔မွ ေျဖေဖ်ာက္လုိ႔မရတဲ့ အာသာဆႏၵေတြကို မိမိဘာသာအံ့ၾသသလုိေယာက်္ားနဲ႔အတူရွိစဉ္က တည္ခဲ့တဲ့ မိမိရဲ႕သစၥာတရားဆုိတာကိုလည္း ေတြးရင္းထိတ္လန္႔မိလာပါတယ္။ပိုဆုိးတာက ဒီအရြယ္က်မွ အပ်ိဳတုန္းက မာစတာေဗးရွင္းလုပ္သလို လက္န႔ဲအာသာေျဖေဖ်ာက္စဉ္မွာကုိယ္ႀကိဳက္တဲ့မင္းသားေတြ၊ ရပ္ကြက္ထဲက ဘဲေခ်ာေခ်ာေတြကို အာရုံယူသလုိမ်ိဳး လုပ္ခ်င္လာတာပါပဲ။
ခုအရြယ္က်မွ အာသာေျဖစဉ္မွာ ကိုယ့္ေယာက်္ားကို အာရုံယူရင္ တစ္ခါတစ္ေလပဲရၿပီး အမ်ားအားျဖင့္ကုိရီးယားမင္းသားေတြက ဒါလင့္ေနရာမွာ အစားထုိးအာရုံယူမွ ပိုၿပီးဖီးလ္လာေနတာပါ။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ဖေယာင္းတုိင္နည္းနည္းႀကီးတာကုိ အကူအညီယူေပမယ့္ တကယ့္ေယာက်္ား တန္ဆာအစစ္ကိုမမီတဲ့အတြက္ ဒါလင္ ျမန္မာျပည္ျပန္လာႏုိင္မယ့္ရက္ကိုပဲ ေတာင့္တေနမိေတာ့တယ္။ပန္းႏုေသြးပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ကေတာ့ ဦးေမာင္ဆုိတဲ့ ကုမၸဏီယာဉ္ေမာင္းကို ကုိယ့္ဦးေလးတစ္ေယာက္လုိခင္တြယ္ေနမိၿပီ။ ဦးေမာင္က ဗဟုသုတျပည့္စုံၿပီး ပန္းႏုမသိေသးတဲ့ အရာမ်ားစြာကို ရွင္းျပႏုိင္တယ္။
တခ်ိဳ႔မသိတဲ့ အဂၤလိပ္စာေတြကိုလည္း ေမးလုိ႔ရတယ္။ ဦးေမာင္ရဲ႕ ထူးျခားတဲ့အရည္အေသြးကေတာ့ စကားေျပာေကာင္းတာပဲျဖစ္တယ္။ ဘာအေၾကာင္းအရာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဦးေမာင္ေျပာျပရင္ စိတ္ဝင္စားဖုိ႔ေကာင္းတယ္။ အထူးသျဖင့္ပန္းႏုကို ေလာကီအရႉပ္အေထြးေတြသိေအာင္ဆိုၿပီးေျပာျပတဲ့ လူမႈေရး၊ အိမ္ေထာင္ေရးေတြက ပိုၿပီးစိတ္ဝင္စားဖုိ႔ေကာင္းတယ္။ တခါတခါေတာ့လည္း အဲဒီဇာတ္လမ္းေတြထဲက သူေဌးႀကီးနဲ႔ အိမ္ေဖာ္မေလးဇာတ္လမ္း၊ေဖာက္ျပန္တဲ့မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ဇာတ္လမ္း၊ တခုလပ္၊မုဆုိးမေတြက အသက္ငယ္ငယ္ေကာင္ေလးေတြကို ျမဴတတ္တဲ့ဇာတ္လမ္းေတြကို နားေထာင္ရရင္ ရင္ထဲမွာကတုန္ကယင္ႀကီး။ ညအိပ္ရာဝင္တဲ့အထိ ျပန္စဉ္းစားေနမိတတ္တယ္။
ညေရာက္လို႔ ကိုယ္က အိမ္ကိုေခၚထားတဲ့ ဆရာမနဲ႔စာသင္ေနခ်ိန္ မာမီကကုမၸဏီစာရင္းေတြကိုစစ္ေနတတ္တယ္။ ဆရာမျပန္သြားလို႔ ကုိယ္လည္းစာလုပ္ၿပီးခ်ိန္ မာမီနဲ႔စကားစျမည္ေျပာမယ္ႀကံရင္ မာမီကဒယ္ဒီနဲ႔စကားေျပာေနတာ မၿပီးေတာ့ဘူး။ ပန္းနုေတာင္ ဒယ္ဒီနဲ႔ေျပာခ်င္ရင္ခဏပဲေျပာရၿပီး မာမီပဲဆက္ေျပာေနေတာ့ တာ။ အဲဒီေတာ့ ကို္ယ္က တီဗီၾကည့္ရင္ၾကည့္၊ မၾကည့္ျဖစ္ရင္ေန႔လယ္က အေၾကာင္းေတြျပန္ေတြးေပါ့။အဲဒီအေၾကာင္းေတြထဲမွာ ဦးေမာင္ေျပာျပတဲ့အေၾကာင္းေတြလည္းပါတာေပါ့။အထူးသျဖင့္ကတုန္ကယင္ နားေထာင္ခဲ့ရတဲ့ဇာတ္လမ္း ေျပာျပတဲ့ေန႔ဆုိ အိပ္ယာထဲဝင္ၿပီး အဲဒီဇာတ္လမ္းကို ျပန္ေတြးရတာ အရသာရွိသလုိပဲ။
ေမာင္ေမာင္ေက်ာင္းပုိ႔ေက်ာင္းႀကိဳ ၃ လနီးပါးလုပ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေမာင္ေမာင္ဟာ ပန္းႏုေသြးနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ရင္းႏွီးေနၿပီ။ ေကာင္မေလးကို အိမ္ေထာင္ေရး၊လူမႈေရးပညာေပးဆိုၿပီး တမင္တကာ တဏွာထတဲ့ဇာတ္လမ္းေတြကို ေျပာေျပာေပးေနခဲ့တာ အစပထမေတာ့ ေကာင္မေလးက အဲလုိဇာတ္လမ္းေတြကို မနားေထာင္ရဲနားေထာင္ရဲ မ်က္ႏွာကေလးရွက္ေသြးရဲရဲနဲ႔နားေထာင္ခဲ့ၿပီး ၾကားရဖန္မ်ားတဲ့အခါမွာေတာ့ မရွက္ေတာ့ဘဲ ဇာတ္လမ္းကိုႀကိဳတင္သိလုိေဇာနဲ႔ၾကားျဖတ္ေမးတာေတြပါလုပ္တတ္လာတယ္။ဒါကိုကေမာင္ေမာင္လုိခ်င္တဲ့အကြက္။
လြယ္အိတ္ယူေပးသလို၊ထမင္းခ်ိဳင့္ထည့္တဲ့ျခင္းယူေပးသလုိ၊ ကားဆင္းကားတက္ေဖးမသလုိနဲ႔ ေကာင္မေလးလက္ေမာင္း၊လက္ဖ်ားကိုထိတာမ်ိဳးကေတာ့ ေကာင္မေလးလည္း ရုိးေနၿပီ။ဒီေန႔ေတာ့ ေမာင္ေမာင္တစ္ဆင့္တက္ဖို႔ၾကံထားတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ျမန္မာေမာ္ဒယ္ေတြရဲ႕ အင္တာနက္က မေပၚ့တေပၚအေၾကာင္းေတြေျပာၿပီး နာမည္ႀကီးေမာ္ဒယ္တစ္ေယာက္ ဘဲတစ္ေပြနဲ႔ ပြဲၾကမ္းတဲ့အင္တာနက္မူဗီကို ေကာင္မေလးၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ၾကံဖန္ဖုိ႔ပဲျဖစ္တယ္။ေကာင္မေလးၾကည့္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ အမ္ပီဖုိးထဲမွာထည့္ေပးၿပီး ေက်ာင္းအႀကိဳကားေပၚမွာပဲ ေကာင္မေလးကိုၾကည့္ခုိင္းမယ္။ေကာင္မေလးၾကည့္ျဖစ္တဲ့ေန႔မွာပဲ တစ္ခါတည္း ေကာင္မေလးကို လက္ရဲဇက္ရဲကိုင္တြယ္ၿပီး ဖက္ရမ္းနမ္းရႉံ႕သမီးရည္းစားျဖစ္ေအာင္လုပ္ရေပမည္။
သမီးကိုတဖက္ကၾကံစည္ေနစဉ္မွာ အပ်ိဳရႉံးေလာက္ၿပီး အလန္းေတြဝတ္စားတတ္တဲ့ ေဘာ့စ္ မႏုႏုနီကလည္း စိတ္ကူးနဲ႔ေမာင္ေမာင္ျပစ္မွားေနက်။အေတြ႕အၾကဳံေတြအရ ႏုႏုနီကာမဆႏၵေတြ ေတာင့္တေနတာကိုရိပ္မိၿပီးသား။ ဒါေပမဲ့ မ်က္ႏွာတည္တည္တင္းတင္းႏွင့္ အိေျႏၵထိန္းတတ္ေသာ ႏုႏုနီကို ဘယ္လုိခ်ဉ္းကပ္ရမည္မသိေပ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ဒီေန႔မွာ ႏုႏုနီရဲ႕ကားဝပ္ေရွာ့ပုိ႔ရၿပီး ဝန္ႀကီးဌာနတခုနဲ႔ဘဏ္ကို သြားဖို႔ကိစၥ ေပၚလာတယ္။ဒီေတာ့ ေမာင္ေမာင့္ကိုအပို႔ခုိင္းရေတာ့တယ္။
ေမာင္ေမာင္စြန္႔စားလုိက္တာကေတာ့ ႀကီးမားရွည္လ်ားတဲ့ သူ႔ရဲ႕လီးကို ႏုႏုနီျမင္ေအာင္လုပ္လုိက္ျခင္းပင္။ လုိက္ပုိ႔ရမည္ဆုိကတည္းက အတြင္းခံေဘာင္းဘီကိုခၽြတ္ထားလုိက္ၿပီး ကားေမာင္းေနစဉ္မွာ ေနာက္ခန္းမွႏုႏုနီျမင္သာေအာင္ လီးကိုေတာင္ေအာင္လုပ္ထားလုိက္တယ္။ အရွည္ ၇ လက္မရွိၿပီး လုံးပတ္ ၄ လက္မခြဲေလာက္ရွိတဲ့လီးႀကီး ပုဆုိးထဲမွ ရုန္းထေနပုံမွာ ျမင္မိသူ ဘယ္မိန္းမသားမဆုိ အသက္ရႉမွားေလာက္စရာပင္။
ႏုႏုနီျမင္မည္ကို က်ိန္းေသေပါက္တြက္ၿပီးသား။ဒါ့ေၾကာင့္သူမ ၾကည့္မၾကည့္ ေနာက္ၾကည့္မွန္ကကို မေခ်ာင္း။ဒီလုိမာနခဲ အိေျႏၵရွင္မိန္းမေတြက သူတို႔ၾကည့္တာ သူမ်ားရိပ္မိတယ္လုိ႔ သတိျပဳမိရင္ ပိုၿပီးဟန္လုပ္ မာန္တင္းတတ္တယ္ေလ။ႏုႏုနီကားကုိ ဝပ္ေရွာ့ပို႔ရကာမွ ကုမၸဏီရဲ႕သြင္းကုန္ကိစၥအတြက္ စက္မႈ(၁)ဝန္ႀကီးနဲ႔ေတြ႔စရာေပၚလာတယ္။
ဝန္ႀကီးရံုးကအျပန္ တစ္ခါတည္း ဘဏ္ကိုတန္းဝင္ဖို႔္စီစဉ္ရင္း ကုမၸဏီကားျဖင့္ပင္ထြက္ခဲ့ရတယ္။ ကားျပတင္းကေနအျပင္ကို ေငးမိေငးရာေငးၾကည့္ေနတုန္း ကားကတုန္႔ကနဲ ဘရိတ္အုပ္လုိက္ေတာ့ လူကေရွ႕ကို ငုိက္ဆင္းၿပီး ေရွ႕ခုံေနာက္မွီကို္ မ်က္ႏွာအပ္မတတ္ျဖစ္သြားေတာ့မွ-“ဟဲ့ ေမာင္ေမာင္ဘာျဖစ္တာလဲ”‘ကေလးတစ္ေယာက္ျဖတ္ကူးလုိ႔ မမ’“မထိတ္သာ မလန္႔သာ ေမာင္ေမာင္ရယ္၊ ေျဖးေျဖးေမာင္းပါ”
‘ဟုတ္ကဲ့’ႏုႏုနီအာရုံက ကားေရွ႕ျမင္ကြင္းျပန္ေရာက္လာရတယ္။ထုိအခ်ိန္မွာပဲ ျမင္လုိက္ရတာက ေမာင္ေမာင့္ရဲ႕လုံခ်ည္ထဲက ထုိးထုိးေထာင္ေထာင္အရာႀကီးကိုပါပဲ။ အမွတ္တမဲ့ေတာ့ ဘာမွန္းမသိ။ ေသခ်ာၾကည့္လုိက္ေတာ့မွ အာလားလား ဒီေကာင္ေလး လီးေတာင္ေနတာကိုး..။ အဲဒီလုိသိလုိက္တာနဲ႔ ရင္ထဲဒိတ္ကနဲျဖစ္သြားၿပီး မ်က္လုံးမလႊဲဘဲ ေငးၾကည့္ေနမိတယ္။ ခဏေနေတာ့ သတိဝင္လာတယ္။
ငါၾကည့္ေနတာ သိသြားရင္အခက္။ အသာေလးေနာက္မွီထုိင္လုိက္ရင္း ေနာက္ၾကည့္မွန္ထဲကေန ေကာင္ေလးၾကည့္ေနမေနအကဲခတ္လုိက္ေတာ့ ေကာင္ေလးကကားကိုပဲအာရုံစိုက္ေမာင္းေနတာေတြ႕ရေတာ့မွ ေကာင္ေလးရဲ႕ထုိးထုိးေထာင္ေထာင္ ပုဆုိးကိုၾကည့္လုိက္ ေကာင္ေလးကိုအကဲခတ္လိုက္နဲ႔ တစ္ေယာက္တည္း အာရုံမ်ားေနေတာ့တယ္။ ေကာင္ေလးက ကားကုိပဲအာရုံထားေမာင္းေနတာ ေသခ်ာေတာ့ မ်က္ႏွာမလႊဲေတာ့ဘဲ ေကာင္ေလးရဲ႕ပုဆုိးထဲက ေထာင္ထေနတဲ့လီးကိုပဲ အငမ္းမရစူးစုိက္ၾကည့္ေနမိေတာ့တယ္။
သမီးဒယ္ဒီကိုခ်စ္ေသြး စကၤာပူသြားေနကတည္းက စိတ္လာရင္ၾကည့္ၿပီး အာသာေျဖရတဲ့ ဗီဒီယုိထဲကလီးကိုပဲျမင္ေနရတဲ့ ႏုႏုနီတစ္ေယာက္ ပုဆုိးတစ္လႊာေအာက္က လီးအစစ္ကိုျမင္ရတဲ့အခါမွာေတာ့ ကာမစိတ္ေတြ ထိန္းမရသိမ္းမရ တက္လာပါေတာ့တယ္။ ပုဆုိးေပၚေထာင္တက္ေနတာကို ၾကည့္ရုံနဲ႔တင္ ေကာင္ေလးလီးက ဗီဒီယုိထဲက အေမရိကန္အျပာမင္းသားေတြေလာက္ရွိမယ္မွန္း သိသာေနတယ္။ အဲဒီအေတြးဝင္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ႏုႏုနီတစ္ေယာက္ သူကိုယ္တိုင္ေတာင္မရိပ္မိဘဲ တံေတြးကိုဂလုကနဲမ်ိဳခ်လုိက္မိေတာ့တယ္။
ကိုေသြးကေတာ့ ျမန္မာပီပီ ျမန္မာလီးေလာက္ပဲရွိတယ္။ ဒီေကာင္ေလးက်ေတာ့ လူကသာ ျမန္မာ၊ လီးက ဘုိနဲ႔စပ္က်တယ္ထင္တယ္။ ပုဆုိးေအာက္မွာေတာင္ ဒီေလာက္ႀကီးျဖစ္ေနရင္ အျပင္မွာ ဒီအတုိင္းသာ ျမင္ရရင္….။အင္း… ၿပီးေတာ့ အေၾကာေတြမ်ားထေနမလား။ ကိုေသြးလည္း လီးေတာင္ရင္အေၾကာေတြထတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဗီဒီယုိထဲက ဥေရာပမင္းသားေတြရဲ႕လီးအေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းကမွ အသည္းယားစရာ။ ေကာင္ေလးလီးကေကာ အဲဒီလုိအေၾကာႀကီးေတြ ၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနမွာလား။
ႏုႏုနီတစ္ေယာက္ စိတ္ေတြဂေယာက္ဂယက္နဲ႔ ေလွ်ာက္ေတြးေနမိပါေတာ့တယ္။အဲဒီလိုဟာႀကီးနဲ႔ ငါအလုပ္ခံရရင္ဘယ္လုိေနမလဲ။ နာမွာလား၊ ပိုေကာင္းမွာလား။ ေမခ်ိဳကေတာ့ လီးႀကီးေလေကာင္းေလေျပာဖူးတယ္။ အို… ငါဘာေတြေတြးေနတာလဲ။ မေကာင္းလုိက္တဲ့အေတြးေတြ။ အင္း… အဲဒါ ကိုေသြးေၾကာင့္။ သူဟုိမွာ သြားေနရလုိ႔ ငါ့မွာ အၿမဲတမ္းဟာတာတာျဖစ္ေနရတာ။ သူကေတာ့ ဟိုမွာ ႏိုက္ကလပ္ေတြသြားၿပီးၿငိမ့္ေနလား။ သူကေတာ့ မသြားဘူးေျပာတာပဲ။ ငါယုံရမွာလား။ ဟင္ . ေကာင္ေလးလီးက ပုိေတာင္လာသလုိပါလား။ ၾကည့္ေနရင္း ပုဆုိးကုိေတာင္ေဖာက္ထြက္လာေတာ့မွာလား။
ႏုႏုနီတစ္ေယာက္ ခုမွ လီးကိုျမင္ဖူးတဲ့ အပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္လုိ ၾကက္သီးတျဖန္းျဖန္းထၿပီး အရမ္းကုိမရုိးမရြျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ ငယ္ငယ္ကတည္းက သစၥာတရားကို ဦးထိပ္ထားခဲ့သူ။ေက်ာင္းသူဘဝမွာ ရည္းစားမထားခဲ့ဘဲ ဘြဲ႕ရေတာ့ အိမ္ကေပးစားတဲ့ ကိုခ်စ္ေသြးကိုပဲယူၿပီး ေစာင့္ေစာင့္စည္းစည္းေနခဲ့သမွ် ေျပာင္းလဲလာတဲ့အေျခအေနနဲ႔အခ်ိန္အခါေၾကာင့္ မိမိရဲ႕စိတ္ကိုပင္ မိမိအံ့ၾသ၊ကိုယ့္ဘာသာလည္း မေက်နပ္။ဒါေပမဲ့ ေမာင္ေမာင့္လီးကိုၾကည့္ခ်င္တဲ့အာသာဆႏၵကတဖက္လြန္ဆဲြရင္း အလုိလုိစိတ္ပင္ပန္းေမာေနမိေတာ့တယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့အုိကာယကံေျမာက္ေဖာက္ျပန္တာမွမဟုတ္တာ။ ေနာက္ေတာ့လည္း ၿပီးသြားမွာပဲ။ သူလည္းသူ႔ ေနရာသူေန၊ငါလည္း ငါ့ေနရာငါေနပဲဟာ။
ဒီခနေတာ့ အားရေအာင္ၾကည့္လုိက္မယ္။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ဆင္ေျခေပးၿပီးအငမ္းမရ ဆက္ၾကည့္ေနမိတယ္။စိတ္ထဲမွာလည္း လုံခ်ည္မခံဘဲ သဘာဝအတုိင္းၾကည့္ခ်င္စိတ္ေတြက တစစကဲလာပါတယ္။ဝန္ႀကီးဌာနဂိတ္ဝေရာက္မွပဲ ဟင္းကနဲ သက္ျပင္းခုိးခ်ၿပီး မ်က္လုံးလႊဲလုိက္ပါတယ္။ေမာင္ေမာင္က ကားတံခါးကိုလာအဖြင့္ေပးမွာေတာ့မရည္ရြယ္ဘဲ ရုတ္တရက္ေပၚလာတဲ့စိတ္ကူးနဲ႔ ဒီေကာင္ေလးငါ့အလွေတြျမင္ျပီးမရုိးမရြျဖစ္ေအာင္လုပ္ဦးမွပဲ ဆုိၿပီး ဟုိက္ေနတဲ့လည္ပင္းေပါက္ကိုပိုဟုိက္ေအာင္ျပင္လုိက္ၿပီး လုိတာထက္ကိုယ္ကိုပုိကုိင္းၿပီးဆင္းလုိက္ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ တင္ပါးေတြကို သာမာန္ထက္ပုိလႈပ္ေအာင္ ပုံမွန္ထက္ ခါးကုိပုိၿပီးယဉ္ယဉ္ႏြဲ႔ႏြ႔ဲေလးရမ္းခါၿပီး တစ္လမ္းခ်င္းေလွ်ာက္လုိ႔ ရုံးထဲကိုဝင္လာခဲ့လုိက္ပါတယ္။ပန္းႏုေသြးပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ ခါတုိင္းထက္ေနာက္က်ေနတဲ့ ဦးေမာင့္ကားကိုေက်ာင္းေရွ႕မွာေစာင့္ရင္း စိတ္က ေန႔လယ္က အတန္းထဲမွာ ဝတ္ရည္ႏြယ္ေျပာျပတဲ့ ခ်စ္ကိုယ္ေတြ႔ကုိ စားျမံဳ႕ျပန္ေနမိပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ သၾကၤန္အၿပီးမွာ (၁၀)တန္းစာကို အိမ္နားက တကၠသိုလ္ေနာက္ဆုံးနွစ္ေက်ာင္းသားအကိုႀကီးဆီမွာ သြားသင္မိတဲ့ ဝတ္ရည္ရဲ႕ခ်စ္ကိုယ္ေတြ႕ပါ။စာသြားသင္ၿပီး ၂ ပါတ္ေလာက္မွာပဲဝတ္ရည္ရဲ႕ဝတ္ရည္ကုိ အဲဒီအကိုႀကီးက အလုိမတူဘဲ ပ်ားပိတုန္းတစ္ေကာင္လုိ စုတ္ယူေသာက္သုံးလုိက္တာပါပဲ။ျငင္းရမွာအားနာသလုိ၊ေအာ္ရမွာရွက္သလိုနဲ႔ အကိုႀကီးကိုေတာင္းပန္ရင္းပဲ ဝတ္ရည္ရဲ႕အပ်ိဳစင္ပန္းကို သူ႔ကိုေပးလုိက္ရပါတယ္။ရွက္ရြံ႕ျခင္း၊ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း၊အလုိမတူျခင္းေတြနဲ႔ ရႉိက္ႀကီးတငင္ငိုေႂကြးရင္း သူျပဳသမွ်ႏုခဲ့ရတဲ့ဝတ္ရည္ဟာ ၿပီးၿပီးခ်င္းပဲ အဲဒီအကုိႀကီးကို ခ်က္ျခင္း စြဲလန္းသြားပါသတဲ့။
ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ နာက်င္ျခင္းတစ္ခုအဆုံးမွာပဲ သာယာျခင္းအစဟာ စလာခဲ့ၿပီး ငိုေႂကြးေနရင္းတန္းလန္းကကို သတိမျပဳဘဲမေနႏိုင္မိေအာင္ ခံစားမႈေဝဒနာတခုက သူမကို နတ္ျပည္ကိုဆြဲတင္သြားလို႔ပါတဲ့။ေလဟာနယ္ထဲမွာ ျမင့္လုိက္နိမ့္လုိက္ပ်ံဝဲေနသလုိခံစားမႈေတြအဆုံးမွာေတာ့ သူမတစ္ခါမွမခံစားဘူးတဲ့ အရသာအထြဋ္အထိပ္ဟာ အေၾကာေတြအားလုံးထဲထိ စိမ့္ဝင္ပ်ံ႕ႏွ႔ံသြားပါသတဲ့။အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ သူမ သတိမထားမိေပမယ့္
အရသာဆုံးသြားလုိ႔ သတိျပဳမိခ်ိန္မွာေတာ့ သူမလက္ႏွစ္ဖက္ဟာအကိုႀကီးကို သိမ္းက်ဳံးၿပီး က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဖက္ထားသလုိ သူမေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းဟာလည္း အကိုႀကီးခါးကို က်စ္ေနေအာင္လိမ္ၿပီး တက္ခ်ိတ္ထားပါသတဲ့။အဲဒီကစလုိ႔ သူမဟာအကိုႀကီးကိုစြဲလမ္းသြားၿပီး ေမလတစ္လကိုျဖတ္သန္းၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ဘာဂ်ာ၊ပုေလြ၊စစ္စတီႏုိင္း၊ေဒါ့ဂီ၊ပုဇြန္တုတ္ေကြး၊ဖားေပါင္စင္း၊တစ္ေပါင္ေက်ာ္၊ေလွႀကီးထုိး၊တစ္တီတူး၊ဖင္ဗူးေတာင္း၊ေမာ္ေတာ္စပ္၊ျမင္းစီး၊ေနာက္ျပန္စီး အားလုံးကိုကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ တတ္ေျမာက္ခဲ့ပါသတဲ့။ဆရာမ ဝင္လာလုိ႔စကားစျပတ္သြားေပမယ့္ ဒါကအခန္းဆက္ဇာတ္လမ္းရွည္။
ေနာက္ေန႔ေတြမွာ ဆက္နားေထာင္ရမယ့္ဟာ။အဲဒီထဲမွာ ဝတ္ရည္ေပးတဲ့အေရးတႀကီး မွတ္စရာသင္ခန္းစာက အပ်ိဳစင္ေမွးေပါက္ခ်ိန္ကို ေအာင့္ခံလုိက္ရင္ ဒီထက္အဆေပါင္းမ်ားစြာသာလြန္တဲ့ အရသာအထြဋ္အထိပ္ႀကီးကို ခံစားရမယ္ဆုိတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ပထမခဏေလး နာက်င္ခ်ိန္ကို အံႀကိတ္ေအာင့္ခံေက်ာ္ျဖတ္ရန္ အေရးႀကီးေၾကာင္း ဝတ္ရည္က သူငယ္ခ်င္းအားလုံးကုိ လက္ခ်ာရုိက္ပါတယ္။ က်န္တဲ့ေကာင္မေတြေတာ့ဘယ္လုိေနမယ္မသိ။ ဇာတ္လမ္းအၿပီးမွာေတာ့ပန္းႏုေသြးရဲ႕ေပါင္ၾကားမွအရည္ေတြ ရႊဲနစ္ေနတာကိုကုိယ့္ဘာသာကိုယ္ သတိျပဳလုိက္မိပါတယ္။
ခုျပန္ေတြးေနရင္းမွာပင္ အရည္ၾကည္တုိ႔က ေပါင္ျခံမွာ စုိစိစိျဖစ္လာျပန္သျဖင့္ အေတြးကိုရပ္ၿပီး ကားလမ္းကို ၾကည့္လုိက္စဉ္မွာပင္ ဦးေမာင့္ကားေရာက္လာတာျမင္လုိက္ရပါတယ္။ ကားအထြက္မွာ-̀ပန္းႏု အင္တာနက္က ျမန္မာမင္းသမီးေတြ၊ ေမာ္ဒယ္ေတြကို ၾကည့္ဖူးလား́̒ဟင့္အင္း ဦးေမာင္̓̀တကယ္လန္းတယ္ ပန္းႏုရဲ႕၊ တကယ္မၾကည့္ဖူးတာလား́̒သူငယ္ခ်င္းေတြေျပာတာေတာ့ ၾကားဖူးတယ္၊ မေပၚ့တေပၚေတြဆုိ̓̀ဟုတ္တယ္ပန္းႏုရဲ႕မသိရင္ ႏုိင္ငံျခားမင္းသမီးေတြလားထင္ရတယ္́ ̒ဟုတ္လုိ႔လားဦးေမာင္ရဲ႕ နာမည္ႀကီးမင္းသမီးေတြေကာပါလုိ႔လား̓
̀ေအာ္ ပါတာေပါ့၊ ေရာ့မယုံရင္ ေဟာဒီ အမ္ပီဖိုးထဲမွာၾကည့္́ဦးေမာင္လွမ္းေပးတ့ဲ အမ္ပီဖုိးထဲမွာ နာမည္ႀကီးေမာ္ဒယ္ေတြ၊ မင္းသမီးေတြရဲ႕ မလုံ႕တလုံ႕ပုံေတြအမ်ားႀကီးေတြ႕ရတယ္။ ရဲေလးအက်ႌခၽြတ္နဲ႔မုိးေဟကိုနဲ႔တြဲရုိက္ထားတဲ့ပုံ၊ ႏုိင္းႏုိင္းရဲ႕ အတြင္းခံေဘာင္းဘီနဲ႔ပုံေတြေတြ႕ေတာ့ ပန္းႏုေငးၾကည့္မိလုိက္ေသးတယ္။ထြန္းထြန္းနဲ႔သဇင္ ကဲေနတဲ့မူဗီလည္းရွိတယ္သိလား́̒ဘာကဲတာလဲ ဦးေမာင္ရဲ႕၊ ဟုတ္ေကာဟုတ္လုိ႔လား̓̀ေအာ္. မယုံရင္ ဒီ ဖုိဒါကိုၾကည့္လုိက္၊ ေနာက္တခုက ပပဝင္းခင္ ́
ဦးေမာင္ေျပာတဲ့ ဖုိဒါေတြဖြင့္ႀကည့္ၿပီး ထြန္းထြန္းတို႔ သဇင္တုိ႔ဟုတ္မဟုတ္မေသခ်ာေပမယ့္ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဒီလုိမ်ိဳးတစ္ခါမွ မၾကည့္ဖူးတဲ့ ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ရင္ေတြကတုန္ကယင္ႀကီးျဖစ္၊ အာေခါင္ေတြေျခာက္နဲ႔ မ်က္လုံးကလည္းမခြာႏုိင္ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုလည္းေမ့ေလ်ာ့သြားပါတယ္။ေနာက္ဖုိဒါတစ္ခုက ပပဝင္းခင္ဆုိတာေသခ်ာသလို အသံေတြပါ ပါတဲ့အတြက္ ပန္းႏုတစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာကေလးရဲရဲနဲ႔ ၾကည့္ေနမိသလုိ စိတ္ထဲမွာလည္း မရုိးမရြျဖစ္လာပါတယ္။
ကားတုန္႔ကနဲရပ္သြားတာသိလုိက္လုိ႔ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ျမကၽြန္းသာေရွ႕က ကားပါကင္မွာျဖစ္ေနတာေတြ႔လုိက္ရပါတယ္။̒ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ဦးေမာင္̓̀ဒီိမွာ လူတစ္ေယာက္ႀကိဳရမွာမုိ႔ ́ေျပာရင္းဦးေမာင္က ကားေနာက္ခန္းကို ေျပာင္းဝင္လာပါတယ္။ပန္းႏုေသြးေဘးဝင္ထုိင္ရင္း-̀ဒီမွာ အင္ဂ်လီနာဂ်ိဳလီ ́ လုိ႔ေျပာၿပီး မင္းသမီး အင္ဂ်လီနာဂ်ိဳလီနဲ႔ မင္းသားတစ္ေယာက္ ကုိယ္လုံးတီးနဲ႔ ခ်စ္ရည္လူးေနတဲ့ ခ်စ္ဇာတ္ၾကမ္းကိုဖြင့္ျပပါတယ္။
̒အုိး……..̓ပန္းႏုေသြးႏုတ္က ေယာင္လုိ႔ပင္အသံထြက္သြားတယ္။ၿပီးမွ ဦးေမာင္ေဘးမွာ ရွိတာသတိရလုိက္လိုက္တယ္။ဒါေပမဲ့ ဦးေမာင္ကို ကုိယ့္ဦးေလးအရြယ္၊ ကိုယ့္ဦးေလးလုိ႔ပဲသေဘာထားေနမိေတာ့ အႏၱရာယ္အျဖစ္ ပန္းႏုေသြးသတိမျပဳမိ။ ဒါေပမဲ့ ကုိယ္တစ္ေယာက္တည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္မဟုတ္တဲ့အတြက္ ဆက္မၾကည့္ခ်င္။̀သမီး မၾကည့္ခ်င္ဘူး ́̀ပန္းႏုယူသြားေလ၊ မနက္ျဖန္က်မွ ဦးေမာင္ကိုျပန္ေပး́̒ဟုတ္ကဲ့ ̓မျငင္းဘဲ ယူထားလုိက္မိတယ္။ ဦးေမာင္က ေရွ႕ခန္းကိုျပန္ကူးသြားတယ္။ေနာက္ေတာ့ ဘယ္သူ႔ကိုမွလဲမႀကိဳဘဲ ကားေမာင္းထြက္လာတယ္။ ပန္းႏုလည္း အာရုံေတြက ေထြရီရီနဲ႔ဆုိေတာ့မေမးမိ။
ဒါေပမဲ့ ပန္းႏုေသြးသတိထားလိုက္မိတာက ကားေမာင္းေနတဲ့ ဦးေမာင္ရဲ႕ပုဆုိးထဲက ေထာင္ထေနတဲ့အရာႀကီးပါပဲ။ တကယ့္အရုိင္းေလးဆုိေတာ့ ျမင္တာနဲ႔ဘာမွန္းမသိ။ ဘာပါလိမ့္လုိ႔စဉ္းစားရင္း ေသခ်ာစုိက္ၾကည့္မိမွ ဟင္ ဟုိဟာႀကီးလားမသိဘူး။ အေတြးဝင္လာတာနဲ႔ မ်က္လုံးကလႊဲမရေတာ့။ ၾကည့္ေနရင္း နည္းနည္းၾကာေတာ့ ေပါင္ျခံထဲမွာ စုိစိစိျဖစ္လာမွ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သတိျပဳမိလိုက္တယ္။ဦးေမာင္ဟာလည္း တစိမ္းေယာက်္ားတစ္ေယာက္ပါလားဆုိတာ ခုမွေတြးမိတယ္။မဆီမဆိုင္ ဝတ္ရည္ရဲ႕အကိုႀကီးကိုပါ သြားသတိရမိၿပီးဝတ္ရည္တုိ႔ဇာတ္လမ္းကိုပါ သြားသတိရမိေတာ့ ဦးေမာင္ကို ရွက္ရမလုိအေတြးဝင္လာတယ္။
ဒီေန႔အဖို႔ကေတာ့ဝတ္ရည္ရဲ႕ဇာတ္လမ္း၊ ျမန္မာေမာ္ဒယ္လ္ေတြရဲ႕ ႏွစ္ပါးသြားခန္း၊ ေနာက္ အင္ဂ်လီနာဂ်ိဳလီ ႏွစ္ပါးသြား၊ ခုဦးေမာင္ရဲ႕ထုိးထုိးေထာင္ေထာင္ႀကီး၊ အားလုံးကိုခုမွ ပထမဦးဆုံးၾကားရ၊ ၾကည့္ရ၊ ျမင္ရတဲ့ ပန္းႏုေသြးတစ္ေယာက္ အရည္ေတြထြက္ရလြန္းလို႔ ႏုံးခ်င္ခ်င္၊ ဆီးသြားခ်င္သလိုနဲ႔ ဆီးေၾကာေတြလည္းတင္းလုိ႔ အေနခက္လို႔ေနပါေတာ့တယ္။
အိမ္ေရာက္ေတာ့ ဆီးသြားခ်င္ေနတာနဲ႔ ဦးေမာင္တံခါးလာအဖြင့္ေပးကုိမေစာင့္ေတာ့ဘဲ ကိုယ့္ဘာသာပဲဖြင့္ဆင္းၿပီး ထမင္းခ်ိဳင့္ထည့္တဲ့လက္ဆြဲျခင္းကို ကားေနာက္ခန္းထဲ ခါးကုိင္းေခါင္းငုံ႔ဝင္ယူေနတုန္း တင္ပါးကုိပူေႏြးၿပီး မာေၾကာေနတဲ့အရာတခုက လာၿပီးေထာက္ပါတယ္။ ဘာပါလိမ့္လုိ႔ေခါင္းငဲ့ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဦးေမာင္ေနာက္မွာရပ္ေနတာကိုေတြ႔ပါတယ္။ ျခင္းေတာင္းယူၿပီး ကုိယ္အျပင္ေရာက္ေတာ့ တင္ပါးကိုထိေနတာ ဘာပါလိမ့္လုိ႔ လွည့္ၿပီးငုံ႔ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဦးေမာင္ရဲ႕ပုဆုိးထဲက ထုိးထုိးေထာင္ေထာင္ႀကီးက လာထိေနတာ ေတြ႕လုိက္ရပါတယ္။
ျဖဳန္းကနဲမ်က္ႏွာေႏြးသြားၿပီး ရင္ထဲလည္းဒိတ္ကနဲျဖစ္သြားပါတယ္။ ဦးေမာင္ကေတာ့ မသိသလုိနဲ႔ ကားတံခါးကိုျပန္ပိတ္လုိက္ပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ကုိယ့္တင္ပါးက ခြာထြက္သြားတဲ့ဦးေမာင္ပုဆုိးထုိးေထာင္ေထာင္ကို မ်က္စိကလုိက္ၾကည့္မိပါတယ္။ အမေလး မတ္တတ္ရပ္နဲ႔မွ ပုဆုိးထဲက ဦးေမာင္ဟာႀကီးက ပိုၿပီးထင္သာျမင္သာႀကီးပါလား။ ကားေမာင္းေနတုန္းကထက္ ပုိေထာင္ထြက္ေနသလုိပဲ။ ဂ်ိဳင္းကနဲတံခါးသံၾကားမွ လန္႔ၿပီး ဦးေမာင္ကိုၾကည့္မိေတာ့ ဦးေမာင္က သူ႔လီးႀကီးကို မ်က္စိမလႊဲတမ္းၾကည့္ေနမိတဲ့မိမိကုိ ၿပံဳးေထ့ေထ့ၾကည့္ေနတာေတြ႕လုိက္ရေတာ့ ပန္းႏုေသြးမ်က္ႏွာ ရဲကနဲရွက္ေသြးျဖာၿပီး တုိက္ထဲဝင္ေျပးပါေတာ့တယ္။
ေမာင္ေမာင္ေမာင္ေမာင္ကေတာ့ အၾကံေအာင္ၿပီဆုိတဲ့ မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ ရွက္ၿပီးေျပးထြက္သြားတဲ့ ပန္းႏုေသြးရဲ႕ တင္ပါးေတြကို အားမနာတမ္းစိုက္ၾကည့္ရင္းက်န္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ကုမၸဏီျပန္ေရာက္ေတာ့ ေဒၚႏုႏုနီက ျပင္သစ္ကလာတဲ့ ကုမၸဏီပါတနာကို ကုမၸဏီဒါရုိက္တာအဖြဲ႔နဲ႔ ဟုိတယ္မွာ ဒင္နာေကၽြးဖုိ႔ရွိေနတဲ့အျပင္ သူ႔ကားကလည္း ဝပ္ေရွာ့ကျပင္မၿပီးေသးလုိ႔ ဒင္နာကို ဒါရုိက္တာအဖြဲ႕ဝင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ကားနဲ႔လုိက္သြားၿပီး ည ၉း၀၀ နာရီေလာက္ကို သူ႔ကိုလာႀကိဳဖို႔ ေမာင္ေမာင့္ကိုမွာပါတယ္။
သူမအားတဲ့အတြက္ သမီးပန္းႏုေသြးရဲ႕အိမ္က်ဴရွင္ဆရာမကို ညေန ၆း၀၀ နာရီႀကိဳၿပီး ည ၈း၀၀ ျပန္ပုိ႔ေပးခါ မိမိကိုလာႀကိဳဖုိ႔မွာပါတယ္။ ဒီအတြက္လညး္ အုိဗာတုိင္ေၾကးေပးမယ့္အေၾကာင္းနဲ႔ ထမင္းဝယ္စားဖုိ႔ပါ ထမင္းဖိုး ၃၀၀၀ထည့္ေပးလုိက္ပါတယ္။ညေန ၅း၄၅ မွာေတာ့ ေမာင္ေမာင္ က်ဴရွင္ဆရာမအိမ္ကိုေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေမာင္ေမာင္ဆရာမကိုမေခၚေတာ့ပါဘူး။ပန္းႏုေသြးတုိ႔ သားအမိအေရးတႀကီးသြားစရာေပၚလို႔ သူလုိက္ပို႔ေပးခဲ့ၿပီး ဒီေန႔ဆရာမ လာစရာမလုိေၾကာင္း၊ ေစာင့္ေနရမွာစုိးလု႔ိ သူ႔ကိုလာေျပာေစေၾကာင္း၊ ဖုန္းကလည္း ဘကၳရီကုန္ေနလို႔ သူလာေျပာရေၾကာင္း ဆရာမကိုေျပာခဲ့ပါေတာ့တယ္။
ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ေမာင္ေမာင္ ပန္းႏုေသြးတုိ႔အိမ္ကို အျမန္ေမာင္းခဲ့ပါေတာ့တယ္။ျခံတံခါးလာဖြင့္ေပးတဲ့ေဒၚရီ႕ကို သူ ည ေဒၚႏုႏုနီကိုသြားႀကိဳရမွာျဖစ္ေၾကာင္း၊ပန္းႏုေသြးဆရာမ မလာႏုိင္၍ ပန္းႏုေသြး ဒီေန႔ေက်ာင္းကသင္ေပးလုိက္တာ မရွင္းတာရွိရင္ သူကရွင္းျပေပးဖုိ႔ ေဒၚႏုႏုနီကေျပာလုိက္ေၾကာင္း၊ ထုိ႔ေၾကာင့္လာခဲ့ရေၾကာင္း ညာလုိက္ပါတယ္။ဧည့္ခန္းထဲဆင္းၿပီးလာေတြ႔တဲ့ ပန္းႏုေသြးကို သူကစာရွင္းျပေပးမယ့္အေၾကာင္းေျပာလုိက္ပါတယ္။
ပန္းႏုေသြးက မရွင္းတာမရွိေၾကာင္း၊ ဦးေမာင္ဒီေန႔သင္ေပးစရာမလုိေၾကာင္းေျပာေပမယ့္ ေမာင္ေမာင္က ေဒၚႏုႏုနီမွာလုိက္၍သူစာမသင္ေပးဘဲမေနရဲေၾကာင္း၊ ထို႔အျပင္ စာမသင္ရလည္း သူအိမ္ျပန္လုိ႔မျဖစ္ေသးဘဲ ေဒၚႏုႏုနီကိုႀကိဳဖုိ႔ ဒီအိမ္မွာထုိင္ေစာင့္ေနမွာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေစာင့္ေနမယ့္အတူတူ စာရွင္းျပခ်င္ေၾကာင္းစသည္ျဖင့္ ယုံေလာက္ေအာင္ေျပာတဲ့အခါမွာေတာ့ အေပၚထပ္က ပန္းႏုေသြးရဲ႕ စာၾကည့္ခန္းထဲကို ေမာင္ေမာင္ေရာက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ထုိအခ်ိန္မွာေတာ့ ထမင္းခ်က္ေဒၚရီနဲ႔ အိမ္ေဖာ္မေလး အေထြးတို႔ဟာ ေအာက္ထပ္ ဧည့္ခန္းထဲမွာထုိင္ၿပီး 5 movie မွာေမ်ာေနပါေတာ့တယ္။
ဒုတိယပိုင္း ဆက္ရန္...။ ။
